Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2007

Ερώτηση του Αλέκου Αλαβάνου για τον Κηφισο με Αρ. Πρωτ. 957/24.5.2004

Αλέξανδρος Αλαβάνος
ΣΡΑ
Β’Αθηνών

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον κ. Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ

ΘΕΜΑ: Περιβαλλοντικά προβλήματα που σχετίζονται με τον Κηφισό ποταμό
Το 1996 με αναφορά τους στην ΕΕ (237/96 «σχετικά με την αποκατάσταση του Κηφισού ποταμού (Αττική)»), πολίτες των νότιων προαστίων της Αθήνας ενημέρωναν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την περιβαλλοντική επιβάρυνση του Κηφισού από ανεξέλεγκτα λύματα, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται η περιοχή του Μοσχάτου και του Ν. Φαλήρου. Στις πολλές επιστολές που απηύθυνε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις ελληνικές αρχές κατά την διάρκεια των τελευταίων οκτώ ετών, έλαβε ποικίλες απαντήσεις σύμφωνα με τις οποίες, στην αρχή, υπήρξε άρνηση για απόρριψη επικίνδυνων ουσιών στον Κηφισό ( 6ος/97), κατόπιν αμφισβητήθηκαν τα στοιχεία της αναφοράς και θεωρήθηκε ο ποταμός ¨χείμαρρος¨(12ος/1999), αργότερα χαρακτηρίσθηκε ¨υπόνομος¨(12ος/2000) και τέλος, η Ελληνική πλευρά δεσμεύθηκε να εκπονήσει ένα ¨αναθεωρημένο εθνικό πρόγραμμα» (31/10/2003) που θα έχει στόχο την μείωση που προκαλούν οι επικίνδυνες ουσίες που εκχέονται στο περιβάλλον.
Επειδή η Επιτροπή θεωρεί ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει ορίσει τον Κηφισό ως ευαίσθητη ζώνη σύμφωνα με την οδηγία 91/271/ΕΟΚ και επίσης έχει κινηθεί αυτεπάγγελτη διαδικασία κατά της Ελλάδας για κακή εφαρμογή της οδηγίας 76/464, ενώ, ήδη από το 1996 που κατατέθηκε η αναφορά των πολιτών, ο Κηφισός ποταμός, τουλάχιστον μια φορά το χρόνο, βρίσκεται στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων για τις πλημμύρες, τα αυθαίρετα, την μόλυνση κλπ,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ :
Εάν μπορεί να μας δώσει πληροφορίες για το εν λόγω πρόγραμμα που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένει την έγκρισή του από πέρυσι. Στο συγκεκριμένο πρόγραμμα θα υπάρχει ειδική αναφορά για τον Κηφισό;
Ποιες είναι οι προτάσεις της σημερινής κυβέρνησης για την επίλυση των περιβαλλοντικών προβλημάτων που σχετίζονται με τον ποταμό;



Ο Ερωτών Βουλευτής

Αλέξανδρος Αλαβάνος
ερώτηση του Αλέκου Αλαβάνου που σας έστειλα έχει Αρ. Πρωτ. 957/24.5.2004

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣΙΑ’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ) ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣΘΕΡΟΥΣ 2004ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ KA΄Τρίτη 31 Αυγούστου 2004


14. Στην με αριθμό 957/24.5.04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Αλέξανδρου Αλαβάνου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 255 Β/16.6.04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:«Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης, σας γνωρίζουμε ότι:Η χώρα μας σε εφαρμογή του άρθρου 7 της Οδηγίας 76/464/ΕΟΚ συνέταξε και θεσμοθέτησε Γενικό Εθνικό Πρόγραμμα που αφορά όλη τη χώρα για την αντιμετώπιση των επικίνδυνων ουσιών της 76/464/ΕΟΚ Οδηγίας στα νερά (ΠΥΣ αρ.2/1.2.01"καθορισμός των κατευθυντήριων και οριακών τιμών ποιότητας των νερών από απορρίψεις ορισμένων επικίνδυνων ουσιών που υπάγονται στον Κατάλογο 11 της Οδηγίας 76/464/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 4ης ΜαίΌυ 1976" ΦΕΚ15/Α/2.2.01). Βάσει αυτού του Προγράμματος:Α) ορίσθηκαν εξειδικευμένα όρια ποιότητας αποδεκτών καθώς και όρια εκπομπής των ουσιών του Καταλόγου 11 (99 επικίνδυνες ουσίες) της 76/464/ΕΟΚ Οδηγίας (ΚΥΑ 485/726 " μέτρα και περιορισμοί για την προστασία του υδατικού περιβάλλοντος και ειδικότερα καθορισμός οριακών τιμών ορισμένων επικίνδυνων ουσιών που υπάγονται στον Κατάλογο 11 της Οδηγίας 76/464/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 4ης Μαΐου 1976" ΦΕΚ 253/Β/9.3.01 )Β) συντάχθηκαν και νομοθετήθηκαν Ειδικά Προγράμματα για ορισμένους υδάτινους αποδέκτες που παρουσίαζαν ιδιαίτερη περιβαλλοντική ευαισθησία (Παγασητικός κόλπος ΚΥΑ 15784/1864 ΦΕΚ819/Β/27.6.01, Λίμνη Βεγορίτιδα ΚΥΑ 15782/1849 ΦΕΚ 797/Β/25.6.01).Το ανωτέρω Εθνικό Πρόγραμμα καθώς και τα Ειδικά Προγράμματα τέθηκαν υπόψη των Υπηρεσιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι παρατηρήσεις της οποίας ενσωματώθηκαν στην ΚΥΑ 50388/2704/Ε103 "τροποποίηση και συμπλήρωση της ΠΥΣ 2/1.2.01 ..." (ΦΕΚ 1866/12.12.03).2. Ειδικά για την προστασία του Κηφισού, εκδόθηκε το Προεδρικό Διάταγμα "Καθορισμός ζώνης προστασίας του ποταμού Κηφισού και των παραχειμάρρων" ΦΕΚ 632Δ, 27/6/1994. Στο πλαίσιο αυτού ιδρύθηκε (ΠΔ 21.11.02 ΦΕΚ 287 Α/28.11.02) Φορέας Διαχείρισης και Ανάπλασης Κηφισού (ΦΔΑΚ) , ο οποίος έχει αποκλειστικό αντικείμενο τον έλεγχο των ζωνών προστασίας του Κηφισού, όπως αυτές ορίζονται στο υπ' αρ. 632/Δ/94 Προεδρικό Διάταγμα (ΦΕΚ 632/Δ/94). Ο ΦΔΑΚ , έχει εκπονήσει ειδική μελέτη για εγκατάσταση συστήματος συνεχούς καταμέτρησης της ρύπανσης με όργανα και συσκευές τελευταίας τεχνολογίας που περιέχει και πρόγραμμα ενημέρωσης του κοινού σε πραγματικό χρόνο μέσα από το διαδίκτυο. Η πρωτότυπη μελέτη, που περιλαμβάνει και μερική ανάπλαση του Κηφισού, δημιουργία Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και προγράμματα περιβαλλοντικής ενημέρωσης κοινού, έχει ήδη υποβληθεί στο ευρωπαϊκό χρηματοδοτικό μέσο Life Environment και αναμένεται η έγκρισή της.Στο πλαίσιο του Μέτρου 5.1 «ΘΕΣΜΟΙ» του Επιχειρησιακού προγράμματος «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ» 2000-2006 και μετά την από 17/10/2003 τροποποιητική Απόφαση του ΕΠΠΕΡ, περιελήφθη στους τελικούς δικαιούχους και ο Φορέας Δαχείρισης του Κηφισού Ποταμού.Σε ανταπόκριση στην 4η Πρόσκληση του ιδίου Μέτρου που έληξε την 31/3/2004 υπεβλήθη πρόταση από τον ΦΔΑΚ συγχρηματοδότησης του έργου με τίτλο «Φορέας Διαχείρισης και Ανάπλασης Κηφισού - Έναρξη Λειτουργίας - Προσωπικό και προμήθεια εξοπλισμού με προϋπολογισμό 880.000 Ευρώ η οποία και αξιολογήθηκε θετικά και εστάλη στο πλαίσιο της διαδικασίας συντονισμού στο Υπουργείο Οικονομίας & Οικονομικών.Ο ΥφυπουργόςΣΤΑΥΡΟΣ ΕΛ. ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ»

Ερωτηση του βουλευτού κ. Κουβέλη στις 26/11/2006

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Β’ ΑΘΗΝΩΝ

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τους κ.κ. Υπουργούς
· Περιβάλλοντος, Χωροταξίας & Δημοσίων Έργων
· Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης & Αποκέντρωσης

Θέμα: Απόβλητα και αυθαιρεσία στον ποταμό Κηφισό
Σε απόγνωση βρίσκονται πλέον οι κάτοικοι των περιοχών πέριξ του Κηφισού ποταμού, αφού η ρύπανση και η δυσοσμία από τα απορρίμματα και τα κάθε λογής απόβλητα από οχλούσες βιομηχανίες και βιοτεχνίες εξακολουθούν να ρυπαίνουν τις όχθες και την κοίτη του.
Ο «Φορέας Διαχείρισης και Ανάπλασης του ποταμού Κηφισού και των παραχειμάρων του» ο οποίος έχει συσταθεί σύμφωνα με το Π.Δ 346/02, και ο οποίος θεωρείται αρμόδιος για την προστασία του ποταμού, δεν έχει λειτουργήσει στην πραγματικότητα ποτέ, αφού δεν έχει χρηματοδοτηθεί ούτε στελεχωθεί ακόμα.
Στα τέλη του 2006, δώδεκα χρόνια μετά την έκδοση του σχετικού Προεδρικού Διατάγματος με το οποίο καθορίστηκαν ζώνες προστασίας, όροι και περιορισμοί δόμησης και τέσσερα χρόνια μετά την σύσταση Φορέα Προστασίας, ο Κηφισός ποταμός κακοποιείται βάναυσα και καθημερινά με απόρριψη λυμάτων και απορριμμάτων, με καταπατήσεις και με αυθαίρετες κατασκευές.
Επιπλέον, όπως τονίζουν περιβαλλοντικές οργανώσεις της περιοχής, ο κίνδυνος των πλημμυρών δεν έχει εκλείψει, ενώ ο οδικός άξονας πάνω από τον ποταμό πρόσθεσε ρύπανση, θόρυβο, κινδύνους ατυχήματος, αισθητική ασχήμια. Ο όγκος τσιμέντου πάνω και γύρω από το ποτάμι, άλλαξε το μικροκλίμα, κατακερμάτισε τον κοινωνικό ιστό και απέκοψε τους κατοίκους του Μοσχάτου από τους κατοίκους του Ν.Φαλήρου και του Ρέντη.
Επειδή ο Κηφισός από πολυτραγουδισμένος ποταμός και θεός της αρχαιότητας, σηματοδοτεί πλέον την σύγχρονη αθλιότητα και την τραγική υποβάθμιση που επικρατεί στην καρδιά της πρωτεύουσας,
Ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί
· Ποιος είναι ο αρμόδιος φορέας για την προστασία και ανάπλαση του ποταμού Κηφισού και στην αρμοδιότητα ποιού Υπουργείου υπάγεται η ευθύνη για την εύρυθμη λειτουργία του;
· Γιατί ο ήδη συσταθείς Φορέας Διαχείρισης και Ανάπλασης του ποταμού Κηφισού και των παραχειμάρων του δεν έχει στελεχωθεί και χρηματοδοτηθεί έως σήμερα;
Ο ερωτών βουλευτής

27/11/2006

Φώτης Κουβέλης


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: ΚΗΦΙΣΟΣ ΠΟΤΑΜΟΣ- Εικόνα της σύγχρονης περιβαλλοντικής αθλιότητας της πρωτεύουσας

Κατά τη συζήτηση της επίκαιρης ερώτησης του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς Φώτη Κουβέλη, για την προστασία του Κηφισού ποταμού που κακοποιείται βάναυσα από την ρύπανση και την αυθαιρεσία, ο υφυπουργός ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ κ. Καλογιάννης παραδέχτηκε ότι μέχρι σήμερα δεν έχει λειτουργήσει ο αρμόδιος Φορέας Διαχείρισης και Προστασίας και ότι δεν έχουν γίνει βήματα για την απομάκρυνση των ρυπογόνων βιοτεχνιών και βιομηχανιών ενώ διαβεβαίωσε τον βουλευτή του ΣΥΝ ότι το Υπουργείο κινεί τώρα τις διαδικασίες για την μετεγκατάστασή τους.

Στην ομιλία του ο Φώτης Κουβέλης επεσήμανε ότι το σχετικό Π.Δ με σαφήνεια όριζε χρονοδιάγραμμα απομάκρυνσης βιομηχανιών και βιοτεχνιών, το οποίο ουδέποτε τηρήθηκε, και αναρωτήθηκε ποια είναι τα έργα ανάπλασης που έχουν γίνει, αφού ο αρμόδιος Φορέας δεν χρηματοδοτήθηκε ποτέ.

Συγκεκριμένα, ο Φώτης Κουβέλης ανέφερε:

«Είναι προφανές ότι, από υπηρεσίες και οργανισμούς ο χορός καλά κρατεί. Αλλά δεν υπάρχει κανένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα σ’ αυτόν τον πολύπαθο Κηφισό, η εικόνα του οποίου είναι η εικόνα της περιβαλλοντικής αθλιότητας της πρωτεύουσας.
Το Π.Δ. στο οποίο αναφερθήκατε, του έτους 1994, με σαφήνεια ορίζει «ο συνολικός χρόνος λειτουργίας των εγκαταστάσεων αυτών δεν μπορεί πάντως να υπερβαίνει τη δεκαετία από της δημοσιεύσεως του παρόντος». Δώδεκα χρόνια και ο Κηφισός, επαναλαμβάνω, είναι η εικόνα της περιβαλλοντικής αθλιότητας της πρωτεύουσας. Τώρα μου λέτε ότι έχετε κινήσει διαδικασία για να χρηματοδοτήσετε τον φορέα διαχείρισης και ανάπτυξης του ποταμού. Κι έρχεστε εδώ να δώσετε απάντηση σε μια επίκαιρη ερώτηση λέγοντας ότι έχουν κάποιοι φάκελοι διαβιβαστεί στον αρμόδιο εισαγγελέα ποινικής δίωξης για να ασκήσει την σχετική ποινική δίωξη και να ελεγχθούν αυτοί οι οποίοι ρυπαίνουν. Και λοιπόν; Ποια είναι τα έργα ανάπλασης που έχετε κάνει; Πείτε μου αν έχετε δώσει έστω και ένα ευρώ μέχρι σήμερα, σ’ αυτόν τον φορέα διαχείρισης και ανάπλασης του ποταμού.
Εγώ περιδιάβηκα τον Κηφισό και δεν είδα να έχει γίνει ούτε ένα έργο ανάπλασης. Αν εξαντλείτε τη δραστηριότητα του Υπουργείου στο γεγονός ότι, διαβιβάσατε στον αρμόδιο εισαγγελέα 10 φακέλους, τότε μελαγχολώ στη σκέψη ότι θα περιμένουμε τουλάχιστον άλλα δώδεκα χρόνια για να δούμε έργο ανάπλασης και απομάκρυνσης των ρυπογόνων δραστηριοτήτων απ’ αυτόν τον πολύπαθο Κηφισό.»
Δεν αντέχει άλλο το όλο θέμα κε Υφυπουργέ.
Ταχύτατα πρέπει να κινηθείτε. Να υπάρξουν τα έργα ανάπλασης και να προστατευθεί ο Κηφισός, ο οποίος αποτελεί βασικό στοιχείο του περιβάλλοντος της ευρύτερης περιοχής».



30.11.06

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΛΔ΄Πέμπτη 30 Νοεμβρίου 2006Αθήνα, σήμερα στις 30 Νοεμβρίου 2006, ημέρα Πέμπτη και ώρα 10.34΄ συνήλθε στην Αίθουσα συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Γ΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΙΩΑΝΝΗ ΤΡΑΓΑΚΗ.……………………………………………………………………………………………………………………………………………………Θα συζητηθεί η με αριθμό 113/27-11-2006 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κύριου Φωτίου Κουβέλη προς τους Υπουργούς Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης σχετικά με τα μέτρα προστασίας και ανάπλασης του Κηφισού ποταμού κ.λπ.Η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου συναδέλφου έχει ως εξής: «Σε απόγνωση βρίσκονται πλέον οι κάτοικοι των περιοχών πέριξ του Κηφισού ποταμού, αφού η ρύπανση και η δυσοσμία από τα απορρίμματα και τα κάθε λογής απόβλητα από οχλούσες βιομηχανίες και βιοτεχνίες εξακολουθούν να ρυπαίνουν τις όχθες και την κοίτη του.Ο «Φορέας Διαχείρισης και Ανάπλασης του ποταμού Κηφισού και των παραχειμάρων του» ο οποίος έχει συσταθεί σύμφωνα με το προεδρικό διάταγμα 346/02 και ο οποίος θεωρείται αρμόδιος για την προστασία του ποταμού δεν έχει λειτουργήσει στην πραγματικότητα ποτέ, αφού δεν έχει χρηματοδοτηθεί ούτε στελεχωθεί ακόμα.Στα τέλη του 2006, δώδεκα χρόνια μετά την έκδοση του σχετικού προεδρικού διατάγματος με το οποίο καθορίστηκαν ζώνες προστασίας, όροι και περιορισμοί δόμησης και τέσσερα χρόνια μετά τη σύσταση Φορέα Προστασίας, ο Κηφισός ποταμός κακοποιείται βάναυσα και καθημερινά με απόρριψη λυμάτων και απορριμμάτων, με καταπατήσεις και με αυθαίρετες κατασκευές.Επιπλέον, όπως τονίζουν περιβαλλοντικές οργανώσεις της περιοχής, ο κίνδυνος των πλημμύρων δεν έχει εκλείψει, ενώ ο οδικός άξονας πάνω από τον ποταμό πρόσθεσε ρύπανση, θόρυβο, κινδύνους ατυχήματος, αισθητική ασχήμια. Ο όγκος τσιμέντου πάνω και γύρω από το ποτάμι άλλαξε το μικροκλίμα, κατακερμάτισε τον κοινωνικό ιστό και απέκοψε τους κατοίκους του Μοσχάτου από τους κατοίκους του Νέου Φαλήρου και του Ρέντη.Επειδή ο Κηφισός από πολυτραγουδισμένος ποταμός και θεός της αρχαιότητας σηματοδοτεί πλέον τη σύγχρονη αθλιότητα και την τραγική υποβάθμιση που επικρατεί στην καρδιά της πρωτεύουσας, ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί: Ποιος είναι ο αρμόδιος φορέας για την προστασία και ανάπλαση του ποταμού Κηφισού και στην αρμοδιότητα ποιου Υπουργείου υπάγεται η ευθύνη για την εύρυθμη λειτουργία του;Γιατί ο ήδη συσταθείς Φορέας Διαχείρισης και Ανάπλασης του ποταμού Κηφισού και των παραχειμάρων του δεν έχει στελεχωθεί και χρηματοδοτηθεί έως σήμερα;»Ο κ. Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων έχει το λόγο για τρία λεπτά.ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.Για την προστασία του Κηφισού ποταμού εκδόθηκε το 1994 το προεδρικό διάταγμα περί καθορισμού ζώνης προστασίας του Κηφισού και των παραχειμάρων του. Με προεδρικό διάταγμα του 2002 έχει ιδρυθεί ο Φορέας Διαχείρισης και Ανάπλασης του Κηφισού ο οποίος έχει ένα μεγάλο φάσμα αρμοδιοτήτων μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η παρακολούθηση της εφαρμογής της νομοθεσίας για την προστασία του περιβάλλοντος στην περιοχή ευθύνης του.Με το ν. 3199/2003 για την προστασία και διαχείριση των υδάτων με τον οποίο ουσιαστικά ενσωματώθηκε η κοινοτική οδηγία 2000/60, οι Διευθύνσεις Υδάτων της κάθε περιφέρειας καθίστανται αρμόδιες για την προστασία και διαχείριση των υδάτων ανά περιφέρεια.Για τον Κηφισό ποταμό αρμόδια είναι η Διεύθυνση Υδάτων την περιφέρειας Αττικής η οποία σύμφωνα με το νόμο είναι υπεύθυνη για τη λήψη των αναγκαίων μέτρων για την αναβάθμιση και αποκατάσταση των υδατικών συστημάτων της περιοχής, για την εφαρμογή προγράμματος μέτρων προστασίας από τη ρύπανση, καθώς και για την απορρύπανση, όπου αυτή απαιτείται. Η κεντρική Υπηρεσία Υδάτων η οποία έχει συσταθεί εδώ και περίπου ένα χρόνο συντονίζει τη συνεργασία μεταξύ των συναρμόδιων υπηρεσιών της Περιφερειακής Διεύθυνσης Υδάτων και βεβαίως του Φορέα ΔιαχείρισηςΜε σκοπό την ποιο αποτελεσματική εφαρμογή του Προεδρικού Διατάγματος για την προστασία του Κηφισού, τόσο από αυθαίρετες κατασκευές όσο και μπαζώματα και από τη μη τήρηση των περιβαλλοντικών όρων που έχουν εγκριθεί για την εγκατάσταση και λειτουργία βιοτεχνικών και βιομηχανικών δραστηριοτήτων, η Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της έχει πραγματοποιήσει μια σειρά επιθεωρήσεων σε έργα και δραστηριότητες που βρίσκονται κατά μήκος του Κηφισού. Η διαδικασία γίνεται σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία. Έχουν γίνει δεκαέξι διαφορετικοί έλεγχοι σε δραστηριότητες της περιοχής και έχουν διαβιβαστεί στον εισαγγελέα οι φάκελοι των περιπτώσεων για τις οποίες έχουν βεβαιωθεί οι παραβάσεις. Η υπηρεσία δε έχει εισηγηθεί αρμοδίως την επιβολή προστίμων ύψους 180 χιλιάδων ευρώ.Επίσης θα πρέπει να πω ότι στους επιθεωρητές περιβάλλοντος έχουν κοινοποιηθεί στοιχεία που αφορούν τελεσίδικες αποφάσεις αυθαιρέτων κατασκευών στη ζώνη προστασίας του Κηφισού και αρμόδιες για την εκτέλεση των κατεδαφίσεων αυτών είναι οι πολεοδομικές υπηρεσίες των Ο.Τ.Α. Α’ και Β’ βαθμού. Τέλος να σας ενημερώσω ότι έχει κινηθεί η διαδικασία χρηματοδότησης από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., του φορέα διαχείρισης του Κηφισού και ότι υπάρχει μια εξαιρετικά καλή συνεργασία μεταξύ του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και των περιβαλλοντικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε και εμείς. Ο κ. Κουβέλης έχει το λόγο για δύο λεπτά.ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Υφυπουργέ, είναι προφανές ότι από υπηρεσίες και οργανισμούς ο χορός καλά κρατεί. Δεν υπάρχει όμως κανένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα σ' αυτό τον πολύπαθο Κηφισό, η εικόνα του οποίου είναι η εικόνα της περιβαλλοντικής αθλιότητας της πρωτεύουσας.Το Προεδρικό Διάταγμα στο οποίο αναφερθήκατε, του έτους 1994, με σαφήνεια ορίζει ότι ο συνολικός χρόνος λειτουργίας των εγκαταστάσεων αυτών –προφανώς αναφέρεται στις εγκαταστάσεις του Κηφισού- δεν μπορεί πάντων να υπερβαίνει τη δεκαετία από της δημοσιεύσεως του παρόντος. Δώδεκα χρόνια κύριε Υφυπουργέ, και ο Κηφισός, επαναλαμβάνω, είναι η εικόνα της περιβαλλοντικής αθλιότητας της πρωτεύουσας. Τώρα μου λέτε ότι έχετε κινήσει διαδικασία για να χρηματοδοτήσετε το φορέα διαχείρισης και ανάπλασης του ποταμού. Και έρχεστε εδώ να δώσετε απάντηση σε μια επίκαιρη ερώτηση λέγοντας ότι έχουν διαβιβαστεί κάποιοι φάκελοι στον αρμόδιο εισαγγελέα ποινικής δίωξης για να ασκήσει τη σχετική ποινική δίωξη και να ελεγχθούν αυτοί οι οποίοι ρυπαίνουν. Ε, και; Ποια είναι τα έργα ανάπλασης που έχετε κάνει; Πείτε μου αν έχετε δώσει και μια δραχμή, ένα ευρώ – για να μιλήσω με το σύγχρονο νόμισμά μας- μέχρι σήμερα σ' αυτό τον φορέα διαχείρισης και ανάπλασης του ποταμού. Εγώ περιδιάβηκα τον Κηφισό και δεν είδα να έχει γίνει έστω και ένα έργο ανάπλασης, κύριε Πρόεδρε. Εάν εξαντλείτε τη δραστηριότητα του Υπουργείου στο γεγονός ότι διαβιβάσατε στον αρμόδιο εισαγγελέα δέκα φακέλους, ε, τότε μελαγχολώ στη σκέψη ότι θα περιμένουμε τουλάχιστον άλλα δώδεκα χρόνια για να δούμε έργο ανάπλασης και απομάκρυνσης των ρυπογόνων δραστηριοτήτων από αυτόν το πολύπαθο Κηφισό. Δεν αντέχει άλλο το όλο θέμα κύριε Υφυπουργέ. Πρέπει να κινηθείτε ταχύτατα, να υπάρξουν και τα έργα ανάπλασης και να προστατευτεί ο Κηφισός, ο οποίος –θα συμφωνήσετε- αποτελεί βασικό στοιχείο του περιβάλλοντος της ευρύτερης περιοχής.ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ο κύριος Υφυπουργός, έχει το λόγο.ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Καταρχήν επιτρέψτε μου να αναφέρω, στα όσα είπε ο κύριος συνάδελφος, ότι το Προεδρικό Διάταγμα όντως όριζε δεκαετία εντός της οποίας θα έπρεπε να απομακρυνθούν οι ρυπογόνες βιοτεχνίες, βιομηχανίες. Δεν είχε γίνει κύριε συνάδελφε, απολύτως τίποτα την προηγούμενη δεκαετία. Απολύτως τίποτα. Τον Ιούνιο –αν θυμάμαι καλά- του 2004 έληγε αυτή η δεκαετής προθεσμία που είχε οριστεί από το Προεδρικό Διάταγμα. Το αρμόδιο Υπουργείο που είναι το Υπουργείο Ανάπτυξης έδωσε μια παράταση σε αυτές τις βιοτεχνίες τις βιομηχανίες και κινεί όλες τις απαραίτητες διαδικασίες για να μπορέσουν οι εγκαταστάσεις αυτές να μετεγκατασταθούν σε περιοχές όπου θα υπάρξει η κατάλληλη υποδομή, οι κατάλληλοι χώροι υποδοχής. Επιτρέψτε μου να πω, επίσης, ότι τα αποτελέσματα για τη βελτίωση του Κηφισού ποταμού και του οικοσυστήματος είναι μικρά μεν, ορατά δε. Και θα σας παρακαλούσα να μην απαξιώνουμε τους ελέγχους, οι οποίοι γίνονται από τους επιθεωρητές περιβάλλοντος. Δεν είναι μόνο ότι διαβιβάστηκαν στον εισαγγελέα οι φάκελοι, είναι και τα πρόστιμα τα οποία έχουν επιβληθεί και ο φόβος ο οποίος υπάρχει σε όλες τις δραστηριότητες, ότι ανά πάσα στιγμή γίνονται έλεγχοι. Σας διαβεβαιώνω δε κατηγορηματικά, ότι έχουν προγραμματιστεί και νέοι έλεγχοι σε νέες και παλαιότερες δραστηριότητες στη περιοχή. Συνεπώς είναι μία παράμετρος την οποία οφείλουμε οπωσδήποτε να πάρουμε υπόψη.Τέλος, να σας πω ότι η διαδικασία χρηματοδότησης του φορέα έχει και αυτή συγκεκριμένες διαδικασίες που πρέπει να ακολουθούνται. Είμαστε σε συνεργασία με το διοικητικό συμβούλιο του φορέα και σας είπα, ότι έχει κινηθεί η διαδικασία χρηματοδότησης. Πιστεύω ότι τις επόμενες κιόλας ημέρες, θα έχουμε θετικά αποτελέσματα προς αυτήν την κατεύθυνση.Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

ΕΙΔΙΚΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ για την περιβαλλοντικη καταστροφη

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
& ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ

ΕΙΔΙΚΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ

Σχέδιο Κοινής Υπουργικής Απόφασης



Αθήνα, 2 Μαΐου 2007




ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ Κ.Υ.Α.
ΤΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ
ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΦΟΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ
Η Επιτροπή Συντονισμού της Κυβερνητικής Πολιτικής στον τομέα του Χωροταξικού Σχεδιασμού και της Αειφόρου Ανάπτυξης
Α. Έχοντας υπ’ όψιν:
1. Τις διατάξεις του ν. 2742/1999 «Χωροταξικός σχεδιασμός και αειφόρος ανάπτυξη και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ 207 Α΄).
2. Τις διατάξεις της υπ’ αρ. ΥΠΕΧΩΔΕ/ΕΥΠΕ/οικ.107017/28.08.2006 κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και του Υφυπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης «Εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων, σε συμμόρφωση με τις διατάξεις της οδηγίας 2001/42/ΕΚ «σχετικά με την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Ιουνίου 2001» (ΦΕΚ 1225 Β΄/5.9.2006).
3. Τη μελέτη του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό, που εγκρίθηκε με ……….
4. Την από …. Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) για το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό.
5. Την από … ανακοίνωση που δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες … και …. , με την οποία γνωστοποιήθηκε στο κοινό η έναρξη της διαδικασίας διαβούλευσης επί της οικείας ΣΠΜΕ.
6. Τις υπ’ αρ. …. γνωμοδοτήσεις των Περιφερειακών Συμβουλίων Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, Αττικής, Βορείου Αιγαίου, Δυτικής Ελλάδας, Δυτικής Μακεδονίας, Ηπείρου, Θεσσαλίας, Ιονίων Νήσων, Κεντρικής Μακεδονίας, Κρήτης, Νοτίου Αιγαίου, Πελοποννήσου και Στερεάς Ελλάδας, αντιστοίχως .
7. Τις υπ’ αρ. … γνωμοδοτήσεις των Εκτελεστικών Επιτροπών των Οργανισμών Αθήνας και Θεσσαλονίκης αντιστοίχως.
8. Τα υπ’ αρ. …..έγγραφα των Διευθύνσεων Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού, Πολεοδομικού Σχεδιασμού και Ελέγχου Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης και Θορύβου (ΕΑΡΘ) του ΥΠΕΧΩΔΕ.
9. Τα υπ’ αρ. … έγγραφα των Διευθύνσεων … του Υπουργείου Πολιτισμού, τα υπ’ αρ…. έγγραφα των Διευθύνσεων … του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, τα υπ’ αρ. … έγγραφα των Διευθύνσεων … του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, τα υπ’ αρ. … έγγραφα των Διευθύνσεων …… του Υπουργείου Ανάπτυξης, τα υπ’ αρ. … έγγραφα των Διευθύνσεων … του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης και τα υπ’ αρ. …. έγγραφα των Διευθύνσεων … του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών.
10. Την από .... εισήγηση της Διεύθυνσης Χωροταξίας του ΥΠΕΧΩΔΕ προς το Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης.
11. Τη γνωμοδότηση ........ του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης.
12. Την από .... εισήγηση της Διεύθυνσης Χωροταξίας του ΥΠΕΧΩΔΕ προς την Επιτροπή Συντονισμού της Κυβερνητικής Πολιτικής στον τομέα του Χωροταξικού Σχεδιασμού και της Αειφόρου Ανάπτυξης.
13. Το γεγονός ότι από τις κανονιστικές διατάξεις της απόφασης αυτής δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού,
Β. Εκτιμώντας ιδίως τα ακόλουθα:
1. H τουριστική δραστηριότητα διογκώνεται ραγδαία ως οικονομικό, κοινωνικό και πολιτισμικό φαινόμενο σε παγκόσμιο επίπεδο και αποκτά νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά, υπό το καθεστώς ενός διαρκώς εντεινόμενου διεθνούς ανταγωνισμού. Ειδικότερα, αναμένεται να συνεχίσει να αυξάνεται παγκόσμια μεσοπρόθεσμα με ετήσιο ρυθμό άνω του 6%. Η εκτίμηση αυτή, αν συνδυαστεί με το γεγονός ότι το 1/3 περίπου της τουριστικής δραστηριότητας έχει ως προορισμό την Ευρώπη, αναδεικνύει μια συνεχιζόμενη ανοδική πορεία στην ευρύτερη περιοχή μας. Άλλωστε οι μακροχρόνιες προβλέψεις (και για τη Μεσόγειο) είναι θετικές.
2. Οι αλλαγές που συντελούνται στην παγκόσμια τουριστική αγορά έχουν άμεσα αποτελέσματα στα χαρακτηριστικά, τον τρόπο διάθεσης και τις απαιτήσεις για τη διαμόρφωση του ελληνικού τουριστικού προϊόντος. Ιδιαίτερα επισημαίνεται η αυξημένη ζήτηση κατοικίας σε οργανωμένα συγκροτήματα τουρισμού καθώς και μορφών διαχείρισης τουριστικών καταλυμάτων (π.χ. condo hotels) στη λογική της πώλησης ή και της μακροχρόνιας μίσθωσης σε τρίτους, ενός ποσοστού της τουριστικού συγκροτήματος υπό τη μορφή ανεξάρτητων διαμερισμάτων ή κατοικιών που χρησιμοποιούνται από τον φορέα της τουριστικής επιχείρησης ως τμήμα του ξενοδοχείου δυνάμει μισθωτικών συμβάσεων που συνάπτονται μεταξύ αυτού και των κυρίων των δημιουργούμενων αυτοτελών ιδιοκτησιών,
3. Η έλλειψη κοινής τουριστικής πολιτικής στο πλαίσιο της ΕΕ, δυσχεραίνει τη σχεδιασμένη τουριστική ανάπτυξη της χώρας, μειώνει τις δυνατότητες προγραμματισμού και ελέγχου επί της τουριστικής πολιτικής, περιορίζει τη δυνατότητα της χώρας να υποστηρίξει με υποδομές τη χωρική διάχυση και την ποιοτική αναβάθμιση της τουριστικής δραστηριότητας, ενώ ταυτόχρονα οξύνει τους κινδύνους που προέρχονται από τις απαιτήσεις που διαμορφώνει ο διεθνής ανταγωνισμός,
4. Το σύνολο των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας (πολιτισμικό κεφάλαιο, κλίμα, πολυνησιακός χαρακτήρας, μήκος και ποιότητα των ακτών, ποικιλία και έντονη εναλλαγή της μορφής και του είδους των πόρων, πυκνότητα και ποικιλία των περιοχών ιδιαίτερου φυσικού κάλλους), την καθιστούν μοναδική στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη ως προς τις δυνατότητες ανάπτυξης των περισσοτέρων από τις σύγχρονες μορφές τουρισμού και μάλιστα υψηλών απαιτήσεων,
5. Τα κύρια χαρακτηριστικά του ελληνικού τουρισμού και ειδικότερα:
 Η απήχηση της χώρας κυρίως στις αγορές της Δυτικής Ευρώπης.
 Η επικράτηση του μαζικού τουρισμού και η περιορισμένη ανάπτυξη άλλων μορφών τουρισμού.
 Η περιβαλλοντική υποβάθμιση σε μερικούς προορισμούς.
 Η έντονη εποχικότητα που καθιστά αναγκαίο τον εμπλουτισμό του τουριστικού προϊόντος με δραστηριότητες που επιμηκύνουν την τουριστική περίοδο (προώθηση αστικού τουρισμού, συνεδριακού τουρισμού, τουρισμού γκόλφ).
 Η μειωμένη προσβασιμότητα των προορισμών.
 Η κυριαρχία του αεροπλάνου ως μέσου άφιξης αλλοδαπών επισκεπτών.
 Το μη ικανοποιητικό επίπεδο υπηρεσιών, η απαξίωση σημαντικού ποσοστού των τουριστικών καταλυμάτων παρά την επιχειρούμενη αργή αλλά σταθερή ποιοτική αναβάθμιση του ξενοδοχειακού δυναμικού βάσει νέων πρότυπων, οι ελλείψεις σε ειδικές τουριστικές υποδομές καθώς και οι δυσλειτουργίες (κυκλοφοριακή συμφόρηση, έλλειψη χώρων στάθμευσης κ.λπ.) που παρουσιάζουν πολλοί τουριστικοί προορισμοί με την παρεπόμενη υποβάθμιση του περιβάλλοντος.
 Η ριζική ανασυγκρότηση της προβολής της στις διεθνείς αγορές και η ανάδειξη νέων μορφών τουρισμού.
6. Με τον κατάλληλο χωρικό σχεδιασμό η τουριστική ανάπτυξη μπορεί να επηρεάσει θετικά ένα σημαντικό τμήμα των λοιπών παραγωγικών δραστηριοτήτων μιας περιοχής.
7. Η υιοθέτηση ενός επιστημονικά ολοκληρωμένου χωροταξικού σχεδιασμού αποτελεί προϋπόθεση για την ορθολογική ανάπτυξη των ανθρώπινων δραστηριοτήτων (μεταξύ των οποίων ο τουρισμός στο χώρο). Ο χωροταξικός σχεδιασμός προσφέρει ένα επιχειρησιακό πλαίσιο αναφοράς για την αναζήτηση συμπληρωματικότητας και συνέργειας στις επιμέρους τομεακές πολιτικές καθώς και για τη διευθέτηση των ενδεχόμενων συγκρούσεων ως προς τη χρήση των φυσικών και πολιτιστικών πόρων και ιδίως ως προς τις χρήσεις γης.
8. Η οργάνωση της τουριστικής ανάπτυξης μέσω του χωροταξικού σχεδιασμού που βασίζεται στις αρχές της αειφόρου και ισόρροπης ανάπτυξης, συμβάλλει στη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης των επενδυτών και αναδεικνύει τη χώρα σε ώριμο τουριστικό προορισμό.
Εγκρίνουμε:
Το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό (Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α), το οποίο έχει ως εξής:
Άρθρο 1
ΣΚΟΠΟΣ
Σκοπός του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό είναι η παροχή κατευθύνσεων, κανόνων και κριτηρίων για τη χωρική διάρθρωση, οργάνωση και ανάπτυξη του τουρισμού στον ελληνικό χώρο και των αναγκαίων προς τούτο υποδομών καθώς και η διατύπωση ενός ρεαλιστικού προγράμματος δράσης για την επόμενη δεκαπενταετία (2007 – 2021).
Με το εν λόγω Ειδικό Πλαίσιο επιδιώκεται επίσης η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας του τουριστικού προϊόντος, η εξασφάλιση της προστασίας και της βιωσιμότητας των πόρων, η ενίσχυση των πολιτικών περιφερειακής ανάπτυξης καθώς και η διαμόρφωση ενός σαφέστερου πλαισίου κατευθύνσεων προς τον υποκείμενο σχεδιασμό, τις αδειοδοτούσες αρχές και τις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις.

Άρθρο 2
ΣΤΟΧΟΙ
Το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό στοχεύει στη διαμόρφωση συνθηκών για:
 Την ποιοτική περιβαλλοντική αναβάθμιση, θεματική, χρονική και χωρική διεύρυνση της τουριστικής δραστηριότητας και ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του Ελληνικού τουριστικού προϊόντος, με ειδική μέριμνα για την ανάδειξη και προβολή της ταυτότητας του,
 Την προσαρμογή του σχεδιασμού στις νέες προκλήσεις και πολιτικές, για τη βελτίωση της απόδοσης στον τομέα του τουρισμού.
 Τη προώθηση της υγιούς επιχειρηματικότητας, μέσα από τη δημιουργία σταθερού πλαισίου κανόνων που αφορούν στη χωροθέτηση, επιχειρήσεων που σχετίζονται με τον τουρισμό και τη δημιουργία συνθηκών για την προσέλκυση σημαντικών, για την εθνική οικονομία, τουριστικών επενδύσεων.
 Την εξειδίκευση και συμπλήρωση των βασικών κατευθύνσεων, προτεραιοτήτων και επιλογών του υπό κατάρτιση Γενικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης, στον τομέα του τουρισμού.
 Την προώθηση της αειφόρου και ισόρροπης ανάπτυξης της χώρας, σύμφωνα με τις φυσικές, πολιτιστικές, οικονομικές και κοινωνικές ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής.
 Τη διάχυση της ανάπτυξης του τουρισμού σε περισσότερες γεωγραφικές περιοχές με πολιτικές που θα ενθαρρύνουν ή θα αποθαρρύνουν τη συγκέντρωση των επενδύσεων στον τουρισμό.
 Τη διάχυση των αποτελεσμάτων του τουρισμού στους υπολοίπους τομείς της οικονομίας, με πολιτικές οι οποίες ενισχύουν τη διασύνδεσή τους
 Τη βελτίωση του συνολικού (άμεσου και έμμεσου) οικονομικού αποτελέσματος της τουριστικής δραστηριότητας και του βαθμού απόδοσής της
 Την ενσωμάτωση στο παρόν ειδικό πλαίσιο των σχετικών με τον τουρισμό κατευθύνσεων, παρεμβάσεων και έργων των προγραμμάτων δημοσίων επενδύσεων, των προγραμμάτων περιφερειακής ανάπτυξης, καθώς και άλλων γενικών ή ειδικών αναπτυξιακών προγραμμάτων που έχουν αξιόλογες επιπτώσεις στη διάρθρωση και ανάπτυξη του εθνικού χώρου, καθώς και τη διατύπωση προτάσεων για νέες παρεμβάσεις, έργα κ.λπ.
 Την παροχή των αναγκαίων κατευθύνσεων προς τα υποκείμενα επίπεδα χωρικού σχεδιασμού για την προώθηση της τουριστικής ανάπτυξης στο πλαίσιο της αειφόρου, ισόρροπης, συνεκτικής και ολοκληρωμένης διαχείρισης του χώρου.
 Την εξειδίκευση και αναπροσαρμογή των στόχων, κατευθύνσεων και προτεραιοτήτων της αναπτυξιακής νομοθεσίας, όσον αφορά στην τουριστική ανάπτυξη και την παροχή ειδικότερων κατευθύνσεων ως προς την αξιοποίηση των αναπτυξιακών κινήτρων.

Άρθρο 3
ΟΡΙΣΜΟΙ
1. Μια περιοχή διαθέτει «αναγνωρίσιμη τουριστική ταυτότητα» όταν:
- Αποτελεί δημοφιλή τόπο (τουριστικό προορισμό) με ισχυρή φήμη.
- Χαρακτηρίζεται από διαμορφωμένη υψηλή και συνεχή ζήτηση ανεξαρτήτως χαρακτηριστικών ηλικίας και εισοδηματικής τάξης των επισκεπτών.
2. Ως «μαζικός» ορίζεται ο τουρισμός, ο οποίος, διαμορφώνεται και διεκπεραιώνεται με οργανωμένο τρόπο από τουριστικούς φορείς και επιχειρήσεις και συνδέεται με τις εκάστοτε κυρίαρχες μορφές του.
3. Ως «εναλλακτικές μορφές τουρισμού» ορίζονται αυτές που ακολουθούν διαφορετικό τρόπο οργάνωσης από αυτό του μαζικού τουρισμού και στηρίζονται κατά κανόνα στην αξιοποίηση διαφορετικών πόρων από το κυρίαρχο μοντέλο τουρισμού (ήλιος – θάλασσα) με ήπιο τρόπο.
4. Ως «υψηλή συγκέντρωση τουρισμού» νοείται η συγκέντρωση επισκεπτών σε περιοχές εγγύς των ορίων της φέρουσας ικανότητας των πόρων του περιβάλλοντος και των υποδομών. Μπορεί να αφορά μαζικό τουρισμό ή εναλλακτικές μορφές τουρισμού.
5. Ως «αξιόλογη ανάπτυξη τουριστικών δραστηριοτήτων» μιας περιοχής, νοείται η ανάπτυξη εντός των ορίων των δυνατοτήτων του περιβάλλοντος και των υποδομών της.
6. Ως «αποδεκτό επίπεδο υποδομών» μιας περιοχής, ορίζεται αυτό που εξασφαλίζει την ικανοποίηση των βασικών αναγκών για το περιβάλλον, τους μόνιμους κατοίκους και τους επισκέπτες.
7. Ως «σύνθετη και ολοκληρωμένη ανάπτυξη τουριστικών υποδομών σταθερού παραθερισμού» νοείται η συνδυασμένη ανάπτυξη ξενοδοχείων διαφόρων λειτουργικών μορφών / τύπων υψηλών προδιαγραφών, τουριστικών επιπλωμένων επαύλεων, εγκαταστάσεων ειδικής τουριστικής υποδομής (συνεδριακά κέντρα, γκολφ, κέντρα θαλασσοθεραπείας κ.ά) καθώς και κατοικιών προς πώληση στις οποίες θα προβλέπεται η δυνατότητα παροχής ξενοδοχειακών υπηρεσιών υψηλού επιπέδου.

Άρθρο 4
ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ
Για τις ανάγκες του παρόντος Ειδικού Πλαισίου, ο εθνικός χώρος, που προσεγγίζεται βάσει της έντασης και του είδους της τουριστικής δραστηριότητας, της γεωμορφολογίας και της ευαισθησίας των πόρων του, κατατάσσεται στις ακόλουθες κατηγορίες περιοχών που απεικονίζονται διαγραμματικά στο χάρτη που ακολουθεί σε σμίκρυνση.
(Α) Αναπτυγμένες τουριστικά περιοχές. Διαθέτουν τα εξής χαρακτηριστικά:
- Αναγνωρίσιμη τουριστική ταυτότητα με ισχυρή φήμη.
- Υψηλή συγκέντρωση μαζικού τουρισμού.
- Αυξημένη πιθανότητα για φθίνουσα οικονομική απόδοση του τουριστικού πόρου.
Υψηλό βαθμό εξάρτησης της τοπικής οικονομίας από την τουριστική δραστηριότητα.
(Β) Αναπτυσσόμενες τουριστικά περιοχές. Χαρακτηρίζονται από τα εξής στοιχεία:
- Συγκέντρωση ιδιαίτερων χαρακτηριστικών φυσικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος.
- Αξιόλογη ανάπτυξη τουριστικών δραστηριοτήτων.
- Δυνατότητα για περαιτέρω βιώσιμη αξιοποίηση των πόρων.
- Δυνατότητα διαφοροποίησης και εμπλουτισμού του τουριστικού προϊόντος καθώς και διάχυσης της ζήτησης.
- Ύπαρξη αποδεκτού επιπέδου υποδομών.
Περαιτέρω, σε αυτήν την κατηγορία περιοχών διαμορφώνονται τρεις υποκατηγορίες, ως εξής:
(Β1) Περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης μαζικού τουρισμού και
(Β2) Περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών τουρισμού.
Στην κατηγορία αυτή εντάσσεται μεγάλος αριθμός νησιών καθώς και οι υπό τα στοιχεία Β2.1 – Β2.11 περιοχές της ηπειρωτικής χώρας.
B2.1 Δαδιά – Σουφλί
B2.2 Κερκίνη

Διάγραμμα 1

B2.3 Βέρμιο – Καϊμακτσαλάν – Έδεσσα – Βέροια – Νάουσα
2.4 Καστοριά – Φλώρινα – Πρέσπες
B2.5 Περιοχή Β. Πίνδου, Ζαγορίου, Τζουμέρκων και ορεινός χώρος Δυτικής Θεσσαλίας
B2.6 Όλυμπος – Κίσσαβος – Μαυροβούνι
B2.7 Ορεινός χώρος Στερεάς Ελλάδας (Οίτη, Παρνασσός, Γκιώνα, Βαρδούσια, Τυμφρηστός, Χελιδόνα, Καλιακούδα, Παναιτωλικό, Όρη Ναυπακτίας)
B2.8 Δίρφυς
B2.9 Ορεινός χώρος Πελοποννήσου (Παναχαϊκό, Χελμός, Ζήρεια, Ερύμανθος, Μαίναλο, Πάρνωνας και Ταΰγετος)
B2.10 Ορεινός χώρος Κεντρο-Δυτικής Κρήτης (Λευκά Όρη – Ίδη)
B2.11 Ορεινός χώρος Κεντρικής Κρήτης (Δίκτη)
(Β.3) Αναπτυγμένοι πυρήνες μαζικού τουρισμού εντός ευρύτερων αναπτυσσόμενων περιοχών με περιθώρια ανάπτυξης εναλλακτικού τουρισμού.
Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται οι περιοχές εγκαταστάσεων των υφιστάμενων χιονοδρομικών κέντρων Χελμού, Παρνασσού Τυμφρηστού και Βερμίου καθώς και των οικισμών που τα περιβάλλουν.
(Γ) Περιοχές τουριστικού ενδιαφέροντος με κυρίαρχες χρήσεις άλλες από τον τουρισμό, και δυνατότητα ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών τουρισμού.
Χαρακτηρίζονται από τα εξής στοιχεία:
- Κυρίαρχη άλλη χρήση πλην τουρισμού.
- Οι περιοχές αυτές διαθέτουν ορισμένα χαρακτηριστικά τουριστικής έλξης (φυσικά και ανθρωπογενή στοιχεία ιδιαίτερης αξίας, κ.α.), αλλά για ποικίλους λόγους η μέχρι σήμερα ανάπτυξή τους υποστηρίχθηκε από άλλους τομείς, ιδίως τον πρωτογενή, και δεν αξιοποίησε αυτά τα χαρακτηριστικά.
- Δυνατότητα συμπληρωματικής λειτουργίας της τουριστικής δραστηριότητας για την «ενίσχυση» άλλων - κυρίαρχων – χρήσεων και δραστηριοτήτων.
- Χαμηλό επίπεδο ή έλλειψη τουριστικών υποδομών.
Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται οι υπό τα στοιχεία Γ1- Γ3 περιοχές της ηπειρωτικής χώρας:
Γ1 Πομακοχώρια (Βόρεια Ξάνθης – Κομοτηνής)
Γ2 Ροδόπη (Ελατιά)
Γ3 Άγραφα – Ασπροπόταμος
(Δ) Μητροπολιτικές περιοχές: Ταυτίζονται με τα όρια των μητροπολιτικών συγκροτημάτων Αθήνας και Θεσσαλονίκης.
(Ε) Νησιά και παράκτιες περιοχές: Αναφέρεται στο σύνολο της εδαφικής περιφέρειας των νήσων πλην της Εύβοιας και στην επιφάνεια των παράκτιων δημοτικών διαμερισμάτων της ηπειρωτικής Ελλάδας (συμπεριλαμβανομένης της Εύβοιας) μέχρι του υψομέτρου των 200 μ. και βάθους μέχρι 5 χλμ.
(ΣΤ) Ορεινές περιοχές. Πρόκειται για τις περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης της Εύβοιας καθώς και της νήσου Κρήτης που εκτείνονται σε υψόμετρο άνω των 600 μ.
(Ζ) Πεδινές και ημιορεινές περιοχές. Πρόκειται για τις περιοχές, που δεν κατατάσσονται στον παράκτιο ή ορεινό χώρο. Συμπεριλαμβάνει τον πεδινό ή ημιορεινό χώρο της Εύβοιας και της Κρήτης.
(Η) Περιοχές που περιλαμβάνονται στον Κατάλογο Τόπων Κοινοτικής Σημασίας (περιοχές του Δικτύου Φύση (NATURA) 2000) και λοιπές περιοχές περιβαλλοντικής ευαισθησίας, όπως κηρυγμένοι ιστορικοί τόποι, καταφύγια άγριας ζωής κ.λπ., όπως έχουν οριοθετηθεί σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
(Θ) Παραδοσιακοί οικισμοί όπως έχουν χαρακτηριστεί σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
(Ι) Αρχαιολογικοί χώροι και μνημεία, όπως έχουν οριοθετηθεί σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
Όπου από την διαγραμματική απεικόνιση του συνημμένου χάρτη «Βασικών κατευθύνσεων χωρικής οργάνωσης του τουρισμού» δεν προκύπτουν με σαφήνεια τα όρια των υπό τα στοιχεία Α – Γ περιοχών του άρθρου αυτού η ακριβής οριοθέτησή τους θα γίνει στο πλαίσιο του υποκείμενου σχεδιασμού ήτοι με Γ.Π.Σ. ή Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π. ή άλλα σχέδια χρήσεων γης.

Άρθρο 5
ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΧΩΡΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ
Κατωτέρω καταγράφονται ενέργειες και δράσεις που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με την εξυπηρέτηση του τουρισμού ανά κατηγορία περιοχών του άρθρου 4.
Στις περιπτώσεις περιοχών που εμπίπτουν σε περισσότερες, της μιας, κατηγορίας ακολουθούνται σωρευτικά οι σχετικές κατευθύνσεις χωρικής οργάνωσης και ανάπτυξης του τουρισμού που δίδονται ανά κατηγορία περιοχών.
(Α) Αναπτυγμένες τουριστικά περιοχές
α Ανάδειξη στοιχείων ταυτότητας και αναγνωρισιμότητας της περιοχής.
β Μέτρα βελτίωσης των εισόδων των πόλεων.
γ Μέτρα βελτίωσης της σήμανσης των πόλεων.
δ Ένταξη των αναξιοποίητων τουριστικά πόρων της ενδοχώρας στο προσφερόμενο προϊόν, με παράλληλη προστασία και διαφύλαξη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους.
ε Μέτρα εξυγίανσης και βελτίωσης των περιοχών που συγκεντρώνουν σημαντικό αριθμό σημείων τουριστικού ενδιαφέροντος καθώς και των τουριστικών διαδρομών.
στ Ανάληψη δράσεων αύξησης της χωρητικότητας με παράλληλη προστασία και αποκατάσταση του περιβάλλοντος και του τοπίου μέσω της βελτίωσης των παραμέτρων που το συνθέτουν.
ζ Ανάληψη δράσεων αναβάθμισης του δομημένου χώρου, με πολεοδομικές παρεμβάσεις, όπως αναπλάσεις κοινόχρηστων και ιδιωτικών χώρων με αύξηση των ελεύθερων χώρων και του πρασίνου
η Ανάληψη δράσεων οργάνωσης του άτυπα οικιστικά διαμορφωμένου εξωαστικού χώρου.
θ Προστασία, ανάδειξη και αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος
ια Κατασκευή νέων, συμπλήρωση και αναβάθμιση υφιστάμενων τεχνικών, κοινωνικών (περίθαλψης και αθλητισμού), περιβαλλοντικών και πολιτιστικών υποδομών (μουσεία κ.λπ.).
ιβ Κατασκευή νέων καταλυμάτων 4 και 5 αστέρων.
ιγ Παροχή κινήτρων για ολοκληρωμένο εκσυγχρονισμό τουριστικών υποδομών.
ιδ Κατασκευή νέων υποδομών φιλοξενίας και εστίασης, κατά προτεραιότητα, εντός οικισμών και οργανωμένων υποδοχέων.
ιε Επανάχρηση αξιόλογων κτιρίων ή συνόλων.
ιστ Παροχή κινήτρων για μερική ή ολική απόσυρση μη αξιόλογων και απαξιωμένων κτιρίων χρήσης τουρισμού συνδυαζόμενη με τη διερεύνηση της σκοπιμότητας χορήγησης νέων αδειών.
ιζ Παροχή κινήτρων για κατεδάφιση κτιρίων χρήσης τουρισμού που προσβάλλουν το τοπίο.
ιη Προσανατολισμός των ιδιωτικών επενδύσεων προς τη συμπλήρωση ελλείψεων σε τύπους και τάξεις καταλυμάτων και σε υποδομές που εμπλουτίζουν και αναβαθμίζουν το προσφερόμενο τουριστικό προϊόν.
ιθ Προώθηση μέτρων για τη βελτίωση της κυκλοφορίας και την ασφάλεια των πεζών.
κ Ανάπτυξη τοπικών προγραμμάτων με στόχο τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών με παράλληλη παρακολούθηση και αξιολόγηση της εφαρμογής τους.
Για τις περιοχές της κατηγορίας αυτής (αναπτυγμένες τουριστικά περιοχές) το όριο αρτιότητας για τη δόμηση τουριστικών καταλυμάτων, εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών, ορίζεται σε δέκα πέντε (15) στρέμματα με μέγιστη πυκνότητα 6 κλίνες / στρέμμα. Οι ρυθμίσεις αυτές δεν έχουν εφαρμογή για τον εκσυγχρονισμό υφισταμένων κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του παρόντος τουριστικών καταλυμάτων.
Ρυθμίσεις σχεδιασμού του χώρου που προβλέπουν μεγαλύτερα όρια αρτιότητας κατισχύουν των ανωτέρω ορίων.
(Β) Αναπτυσσόμενες τουριστικά περιοχές
(Β1) Περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης μαζικού τουρισμού
Ισχύουν οι κατευθύνσεις για τις περιοχές (Α) πλην των περιπτώσεων στ, ιβ και ιστ καθώς και οι ακόλουθες:
- Λήψη μέτρων για την έγκαιρη πρόληψη φαινομένων υποβάθμισης της ποιότητας των φυσικών και ανθρωπογενών πόρων και συνδυασμένη προβολή τους
- Βελτίωση της προσβασιμότητας των δυσπρόσιτων τουριστικών πόρων.
- Ενθάρρυνση χωροθετήσεων που αξιοποιούν τους εναλλακτικούς πόρους (εκτός ήλιου – θάλασσας) κάθε προορισμού.
- Κατασκευή νέων καταλυμάτων 3, 4 και 5 αστέρων.
- Παροχή κινήτρων για αναβάθμιση παλαιότερων καταλυμάτων.


(Β2) Περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης εναλλακτικού τουρισμού
- Διατήρηση, προστασία και ανάδειξη του χαρακτήρα, της κλίμακας και των χαρακτηριστικών των οικισμών.
- Λήψη μέτρων για την έγκαιρη πρόληψη φαινομένων υποβάθμισης της ποιότητας των φυσικών και ανθρωπογενών πόρων και συνδυασμένη προβολή τους.
- Συγκρότηση τοπικών πολυθεματικών δικτύων και βελτίωση της προσβασιμότητας μεταξύ των πόλων και πόρων που τα συγκροτούν με περιβαλλοντικά ήπιες παρεμβάσεις στις οδικές συνδέσεις.
- Κατασκευή νέων, συμπλήρωση και αναβάθμιση υφιστάμενων τεχνικών, κοινωνικών (περίθαλψης και αθλητισμού), περιβαλλοντικών και πολιτιστικών υποδομών (μουσεία κ.λπ.).
- Περιορισμός της δόμησης νέων υποδομών φιλοξενίας, εστίασης και λοιπών σχετικών με τον τουρισμό υποδομών, στον Ηπειρωτικό χώρο, εντός οικισμών καθώς και σε μια ζώνη πλάτους 500 μέτρων από τα όρια τους στις περιπτώσεις που διαπιστώνεται σχετικός κορεσμός (ποσοστό αδόμητων γηπέδων <40%).
- Προσαρμογή της τυπολογίας των καταλυμάτων (μορφολογικοί περιορισμοί, δυναμικότητα, τάξεις) και άλλων σχετικών με τον τουρισμό υποδομών σύμφωνα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής και των ειδικών μορφών που υποστηρίζουν.
- Προστασία και ανάδειξη περιβάλλοντος και τοπίου.
- Επανάχρηση αξιόλογων κτιρίων ή συνόλων
- Αξιοποίηση των πόρων με την ανάπτυξη ήπιων μορφών τουρισμού (αγροτουρισμού, περιηγητικού, πεζοπορικού, πολιτιστικού τουρισμού κ.α.).
- Στήριξη δραστηριοτήτων που συμβάλλουν στην αναβάθμιση της εικόνας και γενικότερα στην ανάδειξη και προβολή των χαρακτηριστικών και της φυσιογνωμίας του αγροτικού χώρου.
- Δημιουργία δικτύων μονοπατιών (εθνικών, ευρωπαϊκών) και διαδρομών («δρόμοι» καπνού, αμπέλου, ελιάς κ.α.).
- Προώθηση προγραμμάτων στήριξης αγροτικών δραστηριοτήτων φιλικών προς το περιβάλλον (στήριξη ολοκληρωμένης ή βιολογικής γεωργίας, προϊόντων ονομασίας προέλευσης, παραδοσιακών τεχνικών).
- Ενίσχυση του προσανατολισμού των συνεχιζόμενων ευρωπαϊκών προγραμμάτων για τον αγροτικό χώρο (Leader+, ΟΠΑΑΧ), προς μια ολοκληρωμένη αγροτική ανάπτυξη πέραν της αποκλειστικής χρηματοδότησης καταλυμάτων.

(Β.3) Αναπτυγμένοι πυρήνες μαζικού τουρισμού εντός ευρύτερων αναπτυσσόμενων περιοχών με περιθώρια ανάπτυξης εναλλακτικού τουρισμού.
Εφαρμόζονται οι κατευθύνσεις των υπό στοιχείο Β2 περιοχών του παρόντος άρθρου με εξαίρεση τους αναπτυγμένους πυρήνες τους που ακολουθούν τις κατευθύνσεις των υπό στοιχείο Α περιοχών του παρόντος άρθρου.
Για όλες τις υπό το στοιχείο Β περιοχές του άρθρου 4 (αναπτυσσόμενες τουριστικά περιοχές) το όριο αρτιότητας για τη δόμηση τουριστικών καταλυμάτων, εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών, ορίζεται σε οκτώ (8) στρέμματα με μέγιστη πυκνότητα 6 κλίνες / στρέμμα. Οι ρυθμίσεις αυτές δεν έχουν εφαρμογή για τον εκσυγχρονισμό υφισταμένων κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του παρόντος τουριστικών καταλυμάτων.
Ρυθμίσεις σχεδιασμού του χώρου που προβλέπουν μεγαλύτερα όρια αρτιότητας κατισχύουν των ανωτέρω ορίων.
(Γ) Περιοχές με κυρίαρχες χρήσεις άλλες από τον τουρισμό και δυνατότητα ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών τουρισμού
- Διαφύλαξη φυσικών, ιστορικών, αρχιτεκτονικών κ.α. σημείων του χώρου με «μοναδικά» χαρακτηριστικά.
- Δημιουργία θεματικών διαδρομών με ανάδειξη στοιχείων των κυρίαρχων χρήσεων («δρόμοι» ελιάς, αμπέλου, καπνού, κ.α.).
- Αποκατάσταση και αξιοποίηση παλαιών κελυφών.
- Δημιουργία μουσείων, κέντρων ερμηνείας του χώρου ή άλλων εγκαταστάσεων απαραίτητων για την ανάδειξη της κυρίαρχης χρήσης - δραστηριότητας, εντός οικισμών.
- Κατασκευή νέων, συμπλήρωση και αναβάθμιση υφιστάμενων τεχνικών, κοινωνικών (περίθαλψης και αθλητισμού) και περιβαλλοντικών.
- Αξιοποίηση των πόρων με την ανάπτυξη ήπιων μορφών τουρισμού (αγροτουρισμού, περιηγητικού, πεζοπορικού, πολιτιστικού τουρισμού κ.α.).
- Ανάδειξη και προστασία περιβάλλοντος και τοπίου (προστασία φυσικού περιβάλλοντος, αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, άϋλης πολιτιστικής κληρονομιάς, δημιουργία μουσείων κ.α.).
- Προώθηση προγραμμάτων στήριξης αγροτικών δραστηριοτήτων φιλικών προς το περιβάλλον (στήριξη ολοκληρωμένης ή βιολογικής γεωργίας, προϊόντων ονομασίας προέλευσης, παραδοσιακών τεχνικών).
- Δημιουργία υποδομών στήριξης, προώθηση προγραμμάτων εκπαίδευσης και πιστοποίησης (Eco-Management and Audit Scheme- EMAS).
Για τις περιοχές της κατηγορίας αυτής (περιοχές με κυρίαρχες χρήσεις άλλες από τον τουρισμό και δυνατότητα ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών τουρισμού) το όριο αρτιότητας για τη δόμηση τουριστικών καταλυμάτων, εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών, ορίζεται σε τέσσερα (4) στρέμματα με μέγιστη πυκνότητα 6 κλίνες / στρέμμα. Οι ρυθμίσεις αυτές δεν έχουν εφαρμογή για τον εκσυγχρονισμό υφισταμένων κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του παρόντος τουριστικών καταλυμάτων.
Ρυθμίσεις σχεδιασμού του χώρου που προβλέπουν μεγαλύτερα όρια αρτιότητας κατισχύουν των ανωτέρω ορίων.
(Δ) Μητροπολιτικές περιοχές
Ισχύουν οι κατευθύνσεις για τις υπό στοιχείο (Α) περιοχές του παρόντος άρθρου πλην των περιπτώσεων δ, η, θ, ιστ, ιζ και κ καθώς και οι ακόλουθες:
- Επιτάχυνση των ρυθμών ανάπλασης του ιστορικού κέντρου και του θαλασσίου μετώπου της Αθήνας και Θεσ/νίκης.
- Προστασία, ανάδειξη και συνδυασμένη προβολή των πόρων του ευρύτερου περιαστικού τους χώρου (ορεινοί όγκοι, κ.α.).
- Παροχή κινήτρων για απόσυρση παλαιών κτιρίων, που προσβάλουν υπέρμετρα την αισθητική της πόλης.
- Αναβάθμιση του ρόλου των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς
- Ενίσχυση της πολιτιστικής δραστηριότητας με διοργάνωση εκδηλώσεων διεθνούς ενδιαφέροντος.
Ειδικότερα για την μητροπολιτική περιοχή της Αθήνας:
- Συνέχιση και εντατικοποίηση της προσπάθειας ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων
- Η δημιουργία ζωνών εναλλακτικών δραστηριοτήτων και υπαιθρίων πάρκων αναψυχής και αθλητισμού, στην Αττική και τη Θεσσαλονίκη.
- Η δρομολόγηση αναπλάσεων σε περιοχές με βιομηχανικό ενδιαφέρον, που έχουν χωρική συνέχεια με άλλες περιοχές αστικού τουρισμού.
Για τις περιοχές της κατηγορίας αυτής (μητροπολιτικές περιοχές) το όριο αρτιότητας για τη δόμηση τουριστικών καταλυμάτων, εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών, ορίζεται σε δέκα (10) στρέμματα με μέγιστη πυκνότητα 6 κλίνες / στρέμμα. Οι ρυθμίσεις αυτές δεν έχουν εφαρμογή για τον εκσυγχρονισμό υφισταμένων κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του παρόντος τουριστικών καταλυμάτων.
Ρυθμίσεις σχεδιασμού του χώρου που προβλέπουν μεγαλύτερα όρια αρτιότητας κατισχύουν των ανωτέρω ορίων.
(Ε) Νησιά και παράκτιες περιοχές
1. Για την ορθολογική ανάπτυξη του τουρισμού στα νησιά διακρίνονται τέσσερις κατηγορίες / ομάδες νησιών που απεικονίζονται στο χάρτη που ακολουθεί, για τις οποίες δίδονται αντίστοιχες κατευθύνσεις.
Ομάδα Ι: Νησιά με σχετικά μικρή γεωγραφική έκταση, τα οποία αντιμετωπίζουν κατά κανόνα σοβαρά προβλήματα ανάπτυξης, πολλά εκ των οποίων χαρακτηρίζονται από συνεχή μείωση πληθυσμού, σοβαρές ελλείψεις σε υποδομές, ελάχιστο βαθμό αξιοποίησης των πόρων του ή περιορισμένους (ποσοτικά και ποιοτικά) πόρους και αισθητή γεωγραφική απομόνωση.
Τα νησιά που περιλαμβάνονται στην κατηγορία αυτή είναι τα παρακάτω:
Αγαθονήσι, Άγιος Ευστράτιος, Αμμουλιανή, Ανάφη, Αντικύθηρα, Αντίπαξος, Αντίπαρος, Αρκοί, Γαύδος, Γαυδοπούλα, Δεσποτικό, Δονούσα, Ηρακλειά, Θηρασιά, Κέρος, Κίμωλος, Κίναρος, Κουφονήσι (μικρό και μεγάλο), Λεβίθα, Λειψοί, Μάραθος, Λεβίδι, Νίσυρος, Οθωνοί, Οινούσσες, Καλόλιμνος, Κάτω Αντίκερι, Παξοί, Πλατή, Ρω, Σαμιοπούλα, Σαρία, Σίκινος, Στρογγυλή, Σχοινούσα, Τέλενδος, Τήλος, Φαρμακονήσι, Φολέγανδρος, Φούρνοι, Χάλκη, Ψέριμος.
Στην ομάδα αυτή επιτρέπονται μικρές ξενοδοχειακές μονάδες (μέχρι 100 κλινών) εντός ορίων οικισμών. Ο αριθμός των νέων κλινών δεν μπορεί να υπερβαίνει ετησίως το 5% του αριθμού των υφισταμένων κλινών στην αρχή του έτους με ελάχιστο όριο της 30 κλίνες. Εκτός ορίων οικισμών μπορούν να αναπτυχθούν οργανωμένες κατασκηνώσεις (camping).
Ομάδα ΙΙ: Νησιά που αναπτύσσονται τουριστικά ενώ παράλληλα διαθέτουν και άλλες παραγωγικές δραστηριότητες και εκμεταλλεύσιμους πόρους. Σε αυτά η έμφαση πρέπει να δοθεί σε δράσεις που σκοπό έχουν την αντιμετώπιση των συγκρούσεων μεταξύ των δραστηριοτήτων και την αποτροπή της εξάρτησής τους από τη μονόπλευρη τουριστική ανάπτυξη.
Τα νησιά που περιλαμβάνονται στην κατηγορία αυτή είναι τα παρακάτω:
Αίγινα, Αλόνησος, Αμοργός, Άνδρος, Αστυπάλαια, Ζάκυνθος, Θάσος, Ιθάκη, Ικαρία, Ίος, Κάλυμνος, Κάρπαθος, Κάσος, Κέα, Κεφαλλονιά, Κύθηρα, Κύθνος, Λέρος, Λευκάδα, Λήμνος, Μήλος, Νάξος, Πάτμος, Σαμοθράκη, Σάμος, Σέριφος, Σίφνος, Σκιάθος, Σκόπελος, Σκύρος, Σπέτσες, Σύμη, Τήνος, Ύδρα, Χίος.

Διάγραμμα 2

Στην ομάδα αυτή ο σχεδιασμός των χρήσεων γης (ΓΠΣ / ΣΧΟΟΑΠ, ΕΧΜ) πρέπει να διερευνά τη σκοπιμότητα καθορισμού ζωνών τουριστικής ανάπτυξης στις εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές και να τις ορίζει κατά περίπτωση.
Ανώτατο όριο δυναμικότητας νέων τουριστικών εγκαταστάσεων εντός ορίων οικισμών και σχεδίων πόλεως 100 κλίνες.
Ομάδα ΙΙΙ: Νησιά με σημαντική τουριστική δραστηριότητα όχι μόνο σε Περιφερειακό αλλά και σε Εθνικό και Κοινοτικό Επίπεδο (ή/και με άλλη ιδιαίτερα δυναμική παραγωγική δραστηριότητα), με αυξανόμενες περιβαλλοντικές πιέσεις, πληθυσμιακή αύξηση και συγκέντρωση, με άμεση ανάγκη ελέγχου του είδους της ανάπτυξής τους.
Τα νησιά που περιλαμβάνονται στην κατηγορία αυτή είναι τα παρακάτω:
Θήρα, Κέρκυρα, Κρήτη, Λέσβος, Σύρος, Μύκονος, Κως, Πάρος, Ρόδος.
Στην ομάδα αυτή ο σχεδιασμός των χρήσεων γης (ΓΠΣ / ΣΧΟΟΑΠ, ΕΧΜ) πρέπει να διερευνά τη σκοπιμότητα καθορισμού ζωνών τουριστικής ανάπτυξης στις εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές και να τις ορίζει κατά περίπτωση.
Ανώτατο όριο δυναμικότητας νέων τουριστικών εγκαταστάσεων εντός ορίων οικισμών και σχεδίων πόλεως εκτός των νήσων Κρήτης, Κέρκυρας και Ρόδου: 100 κλίνες.
Ομάδα ΙV: Βραχονησίδες και ακατοίκητα νησιά
Κατατάσσονται σε δύο κατηγορίες με βάση τα ιδιαίτερα φυσικά χαρακτηριστικά τους, το μέγεθος και την εγγύτητά τους με κατοικημένες περιοχές. Στην πρώτη κατηγορία θα επιβάλλεται η απόλυτη προστασία τους. Στη δεύτερη κατηγορία θα επιτρέπεται η ανάπτυξη τουριστικών εγκαταστάσεων με τον όρο ότι κάλυψή τους δεν θα υπερβαίνει το 2% του νησιού, τηρουμένης της λοιπής νομοθεσίας.
2. Επιπρόσθετα στις παράκτιες περιοχές των υπό στοιχείων Α, Β, και Δ του άρθρου 4 κατηγοριών χώρου (Αναπτυγμένες τουριστικά περιοχές, Αναπτυσσόμενες τουριστικά περιοχές, και Μητροπολιτικές Περιοχές) και στα νησιά που σύμφωνα με τις ρυθμίσεις της ενότητας αυτής κατατάσσονται στις ομάδες ΙΙ και ΙΙΙ, διακρίνεται ζώνη υψηλής ανταγωνιστικότητας διαφόρων οικονομικών δραστηριοτήτων, η οποία εκτείνεται σε απόσταση 200 μ. από τον αιγιαλό και έχει ιδιαίτερη σημασία για την ανάπτυξη του τουρισμού. Στη ζώνη αυτή που παρατηρείται υψηλός ανταγωνισμός χρήσεων γης και δραστηριοτήτων όλων των ειδών, με άμεση ή έμμεση επίπτωση στον τουρισμό, δίδονται οι παρακάτω κατευθύνσεις:
- Ο περιορισμός της δημιουργίας νέων εγκαταστάσεων – χρήσεων μη συμβατών με την τουριστική δραστηριότητα (ιδίως βιομηχανικές / βιοτεχνικές εγκαταστάσεις, εγκαταστάσεις χονδρικού εμπορίου, εμπορικών εκθέσεων, κτίρια και γήπεδα αποθήκευσης, γραφεία, κτίρια περίθαλψης, πρατήρια καυσίμων) ιδιαίτερα στις περιοχές που χαρακτηρίζονται ως ανεπτυγμένες τουριστικά. Στις υπόλοιπες περιοχές τουριστικού ενδιαφέροντος (περιοχές υπό στοιχεία Β και Δ του άρθρου 4) η χωροθέτηση άλλων χρήσεων επιτρέπεται σε τμήματα τους που δεν παρουσιάζουν τουριστικό ενδιαφέρον είτε μεμονωμένα είτε σε οργανωμένους υποδοχείς.
- Η κατά προτεραιότητα προώθηση δράσεων αποκατάστασης της αισθητικής του τοπίου και αναβάθμισης της λειτουργίας του χώρου
- Η διατήρηση των φυσικών χαρακτηριστικών της ζώνης υψηλής ανταγωνιστικότητας σε ορισμένα τμήματα της ακτογραμμής.
3. Για το σύνολο του παράκτιου χώρου και τα νησιά ορίζεται ελάχιστη απόσταση Ε τοποθέτησης των κτισμάτων από τη γραμμή αιγιαλού πενήντα (50,00μ.) μέτρα. Σε περίπτωση που η υψομετρική στάθμη του φυσικού εδάφους Υ στο πλησιέστερο στην ακτογραμμή σημείο τοποθέτησης του κτιρίου είναι μικρότερη των δέκα (10,00) μέτρων από την στάθμη της θάλασσας, η ελάχιστη απόσταση τοποθέτησης των κτισμάτων Ε από τη γραμμή του αιγιαλού δίδεται από τη σχέση Ε=50+(10-Υ)Χ5.
Ρυθμίσεις σχεδιασμού του χώρου που προβλέπουν μεγαλύτερες αποστάσεις στην τοποθέτηση των κτισμάτων από την ακτογραμμή κατισχύουν της ανωτέρω διάταξης.
(ΣΤ) Ορεινές περιοχές
Η βασική κατεύθυνση τουριστικής αξιοποίησης του ορεινού χώρου συνίσταται στη μέριμνα για την προστασία αναβάθμιση και ανάδειξη των πόρων, τη βελτίωση της προσβασιμότητας, τη συγκρότηση τοπικών πολυθεματικών δικτύων, την αξιοποίηση του οικιστικού πλεονάσματος των φθινόντων και εγκαταλελειμμένων οικισμών και την προβολή των προορισμών.
Στο πλαίσιο αυτό επιβάλλεται, επιπρόσθετα των όσων προβλέπονται ειδικά για κάθε κατηγορία χώρου και μορφή τουρισμού που συναντάται στον ορεινό χώρο, τα εξής:
- Η διατήρηση της ποιότητας των φυσικών (στοιχεία χλωριδικά, πανιδικά, γεωλογικά – υδρογεωλογικά, τοπιακά κ.α.) και ανθρωπογενών (οικισμοί, κατασκευές, υποδομές, μνημεία, παραδοσιακές ασχολίες, εκδηλώσεις κ.λπ.) πόρων με μέτρα πρόληψης των κινδύνων υποβάθμισης τους,
- Λήψη ειδικών μέτρων ενσωμάτωσης τρίτων δραστηριοτήτων αναγκαίων για τη λειτουργία του χώρου που παρουσιάζουν ασυμβατότητες με την τουριστική δραστηριότητα και ειδικότερα μέτρων αισθητικής και λειτουργικής αναβάθμισης των υποδομών τους (π.χ. σύνταξη ειδικών προδιαγραφών κατασκευής και λειτουργίας).
- Δημιουργία βασικών προτύπων καθώς και εξειδικευμένων κατά περίπτωση κανόνων για το σχεδιασμό και τη δόμηση λαμβάνοντας υπόψη την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και τις τοπικές παραδόσεις, χρήσης, υλικών και μορφών δόμησης,
- Υιοθέτηση πρακτικών που θα εξασφαλίζουν μειωμένη κατανάλωση ενέργειας και χρήση φιλικών προς το περιβάλλον υλικών.
- Δημιουργία ειδικών κατασκευαστικών προτύπων για την εκτέλεση έργων συμβατικών υποδομών στον ορεινό χώρο (οδοποιία, κατασκευές δημόσιων κτιρίων, εγγειοβελτιωτικά, διαμορφώσεις χώρων κ.λπ.).
(Ζ) Πεδινές και ημιορεινές περιοχές.
Αποτελούν περιοχές προτεραιότητας τουρισμού στο μέτρο που εμπίπτουν στις υπό τα στοιχεία Α, Β, και Γ περιοχές του άρθρου 4. Στις περιπτώσεις αυτές ακολουθούν κατά περίπτωση τις κατευθύνσεις των υπό τα στοιχεία Α, Β, Γ, Η, Θ και Ι περιοχών του παρόντος άρθρου.
Σε αντίθετη περίπτωση τα χαρακτηριστικά του χώρου και η αναμενόμενη εξ αυτών ένταση των τουριστικών δραστηριοτήτων δεν δικαιολογούν, για την προγραμματική περίοδο του παρόντος Ειδικού Πλαισίου, τη λήψη ειδικών μέτρων, χωρίς ωστόσο να αποκλείουν τη χωροθέτηση τουριστικών δραστηριοτήτων εφόσον δεν υπάρχει σαφής αντίθεση με άλλες ρυθμίσεις σχεδιασμού του χώρου.
Σε κάθε περίπτωση είναι δυνατή η χωροθέτηση σύνθετων και ολοκληρωμένων αναπτύξεων τουριστικών υποδομών σταθερού παραθερισμού του άρθρου 9 του παρόντος Ειδικού Πλαισίου με τους όρους και προϋποθέσεις που τίθενται σε αυτό.
(H) Περιοχές του Δικτύου Φύση (NATURA) 2000
- Αξιοποίηση των πόρων με την ανάπτυξη ήπιων μορφών τουρισμού (αγροτουρισμού, περιηγητικού, πεζοπορικού, πολιτιστικού τουρισμού κ.α.).
- Ανάδειξη και προστασία περιβάλλοντος και τοπίου (προστασία φυσικού περιβάλλοντος, αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, άϋλης πολιτιστικής κληρονομιάς, δημιουργία μουσείων κ.α.).
- Δημιουργία δικτύων μονοπατιών (εθνικών, ευρωπαϊκών) και διαδρομών («δρόμοι» καπνού, αμπέλου, ελιάς κ.α.).
- Προώθηση προγραμμάτων στήριξης αγροτικών δραστηριοτήτων φιλικών προς το περιβάλλον (στήριξη ολοκληρωμένης ή βιολογικής γεωργίας, προϊόντων ονομασίας προέλευσης, παραδοσιακών τεχνικών).
- Δημιουργία υποδομών στήριξης, προώθηση προγραμμάτων εκπαίδευσης και πιστοποίησης (Eco-Management and Audit Scheme- EMAS).
- Οργανωτική και λειτουργική υποστήριξη των Φορέων Διαχείρισης.
- Θέσπιση ειδικού τέλους υπέρ των Φορέων Διαχείρισης, επί των δραστηριοτήτων του τουρισμού που αναπτύσσονται στις περιοχές αυτές, με σκοπό να χρησιμοποιείται για την προστασία, διαχείριση και ανάδειξη των πόρων.
Μέχρι τον καθορισμό χρήσεων και δραστηριοτήτων στις περιοχές αυτές προτείνεται:
Ο περιορισμός της δόμησης μικρών, σύμφωνα με την κείμενη τουριστική νομοθεσία, τουριστικών καταλυμάτων στις εντός σχεδίου και εντός ορίων οικισμών περιοχές, καθώς και σε μια ζώνη πλάτους 500 μέτρων από τα όρια τους στις περιπτώσεις που διαπιστώνεται σχετικός κορεσμός (ποσοστό αδόμητων γηπέδων <40%).
Ο περιορισμός αυτός δεν ισχύει για την ανάπτυξη σύνθετων και ολοκληρωμένων αναπτύξεων τουριστικών υποδομών σταθερού παραθερισμού με τους όρους και τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 9 του παρόντος.
Σε κάθε περίπτωση κατά την αξιολόγηση των επενδυτικών σχεδίων πρέπει να δίδεται η δέουσα βαρύτητα στην οικολογική συνιστώσα.
(Θ) Αρχαιολογικοί χώροι & Μνημεία
- Εξασφάλιση της προσβασιμότητας, της επισκεψιμότητας και της οργάνωσής τους, εξωραϊσμός του περιβάλλοντος χώρου, έλεγχος χρήσεων και της εγκατάστασης δικτύων υποδομής, ώστε να διασφαλίζεται η βέλτιστη ανάδειξη τους.
(Ι) Παραδοσιακοί οικισμοί
- Δημιουργία μηχανισμού ελέγχου των χρήσεων γης και της έντασης της τουριστικής δραστηριότητας βάσει των εξής κριτηρίων: επιφάνεια δομημένου χώρου, συνολικός αριθμός τουριστικών επιχειρήσεων με έδρα ή πραγματική λειτουργία στον οικισμό, αριθμός υφιστάμενων κλινών. Στόχος είναι η διαφύλαξη της αξίας του πόρου και η προστασία του παραδοσιακού χαρακτήρα.
- Διαμόρφωση αυστηρότερων κανόνων για τη μορφολογία των νέων κτισμάτων, ενίσχυση δράσεων αποκατάστασης κελυφών και ειδικότερα για τους εγκαταλελειμμένους και φθίνοντες προώθηση πρωτοβουλιών στην κατεύθυνση αναζωογόνησης τους.
- Ελαχιστοποίηση των επεκτάσεων των οικισμών.
- Άμεσος έλεγχος της δόμησης εκτός σχεδίου πόλης και ορίων οικισμών.
- Αξιοποίηση εγκαταλελειμμένων ορεινών οικισμών που παρουσιάζουν αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, με τη μετατροπή κτιρίων σε καταλύματα ή και με νέες μεγαλύτερου μεγέθους επενδύσεις (αύξηση μέχρι και 40% της υφισταμένης δομημένης επιφάνειας), με κίνητρα είτε προς τους σημερινούς ιδιοκτήτες είτε προς ενδιαφερόμενους επενδυτές.
- Η ανάπτυξη δράσεων τοπικών συμφώνων ποιότητας (πέρα από τους κατά περίπτωσιν ισχύοντες κτιριολογικούς κανονισμούς), που αφορούν στη διατήρηση και ανάδειξη αξιόλογων μορφολογικών στοιχείων και την ιδιαίτερη τοπική αρχιτεκτονική παραδοσιακών οικισμών.

Άρθρο 6
ΕΙΔΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
Κατωτέρω δίδονται κατευθύνσεις για τη χωρική οργάνωση και ανάπτυξη ειδικών μορφών τουρισμού.
(Α) Συνεδριακός τουρισμός
Προωθείται η ανάπτυξη συνεδριακού τουρισμού στα αστικά κέντρα της υπό στοιχείο B του παρόντος άρθρου ειδικής μορφής τουρισμού και στις αναπτυγμένες τουριστικά περιοχές της χώρας (περιοχές υπό στοιχείο Α του άρθρου 4) με επαρκή συγκοινωνιακή σύνδεση (κυρίως αεροπορική) και ευκαιρίες για απόλαυση εκδηλώσεων σύγχρονου πολιτισμού (μουσεία, φεστιβάλ, εκθέσεις κ.α.), γαστρονομία, επίσκεψη αξιοθέατων κ.λπ.
Επιπρόσθετα, είναι δυνατή η δημιουργία εγκαταστάσεων συνεδριακού τουρισμού μικρότερης κλίμακας σε μικρότερα αστικά κέντρα και άλλους τουριστικούς προορισμούς, βάσει κριτηρίων, όπως: ύπαρξη Α.Ε.Ι. ή ερευνητικών κέντρων, παρουσία κάποιου ισχυρού / κυρίαρχου παραγωγικού τομέα στην περιοχή, ύπαρξη αξιόλογων στοιχείων του φυσικού ή ανθρωπογενούς περιβάλλοντος, ιστορίας, αθλητικών ή πολιτιστικών εκδηλώσεων κ.α.
Για την ενίσχυση του συνεδριακού τουρισμού απαιτούνται:
- Μέτρα για τη βελτίωση της ελκυστικότητάς των πόλεων / τουριστικών περιοχών, τον εκσυγχρονισμό και αναβάθμιση των υφιστάμενων εγκαταστάσεων και τη δημιουργία νέων, είτε αμιγών είτε συνδυασμένων με καταλύματα υψηλών προδιαγραφών με συνεδριακά κέντρα.
- Δράσεις ενσωμάτωσης νέων τεχνολογιών στις υποδομές του συνεδριακού τουρισμού.
- Πρόσθετα κίνητρα για αποκατάσταση και επανάχρηση αξιόλογων παλαιών κελυφών.
- Η προώθηση δράσεων σύνδεσης του συνεδριακού με τον εκθεσιακό τουρισμό.
(Β) Αστικός Τουρισμός
Προωθείται κατά προτεραιότητα στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τις μεγάλες πόλεις (Πάτρα, Λάρισα, Ηράκλειο) και σε τουριστικές περιοχές με αξιόλογα αστικά κέντρα (Βόλος, Ναύπλιο, Χώρα Κέρκυρας, Χώρα Ρόδου, Πόλη Χανίων, Ιωάννινα, Καστοριά, Καβάλα, Ξάνθη, Ερμούπολη, Μυτιλήνη, Κω, Καλαμάτα, Κομοτηνή, Ρέθυμνο).
Σε όλα τα ανωτέρω αστικά κέντρα προτείνεται η κατά προτεραιότητα προώθηση δράσεων, που αφορούν στην ανάδειξη και αναβάθμιση των ιστορικών κέντρων, μνημείων, αρχαιολογικών χώρων και λοιπών αξιόλογων στοιχείων του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντός τους.
Περαιτέρω για την ανάπτυξη του απαιτείται η προώθηση δράσεων :
- Δικτύωσης βάσει θεματικών ενοτήτων π.χ. κοινή ιστορία, αρχιτεκτονική, τοπική παραγωγή κ.α.
- Εμπλουτισμού παρεχόμενων υπηρεσιών και δραστηριοτήτων, όπως μουσεία, εκθετήρια, σύγχρονες εγκαταστάσεις πληροφόρησης, φεστιβάλ και άλλες θεματικές εκδηλώσεις.
- Εκσυγχρονισμού και βελτίωσης της ποιότητας του ξενοδοχειακού δυναμικού των παραπάνω αστικών περιοχών.
- Ενημέρωσης των επισκεπτών για τη θέση και το περιεχόμενο των τουριστικών πόρων και η εξασφάλιση της εύκολης πρόσβασης σε αυτούς.
- Βελτίωσης της κυκλοφορίας και της ασφάλειας των πεζών.
(Γ) Θαλάσσιος Τουρισμός
Ο θαλάσσιος τουρισμός προσδιορίζεται από τη δυνατότητα χρήσης ιδιόκτητων και εκμισθωμένων σκαφών αναψυχής διαφορετικών μεγεθών και εμβέλειας ταξιδίων, με ή άνευ πληρώματος και με ποικίλους τρόπους κίνησης.
Για την ανάπτυξή του επιβάλλεται:
- Η δημιουργία έντεκα (11) κέντρων, για την υποστήριξη εννέα (9) ενοτήτων θαλάσσιου τουρισμού, τα οποία θα διαθέτουν σύγχρονες υποδομές ελλιμενισμού, ανεφοδιασμού και επισκευών και υπηρεσίες διοικητικής υποστήριξης για πρακτορεύσεις, ενοικιάσεις, αγοραπωλησίες κ.λπ. Τα κέντρα αυτά εξυπηρετούν το μεγαλύτερο δυνατό συνδυασμό θαλάσσιων δραστηριοτήτων του τουρισμού. Βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη αυτών των κέντρων αποτελεί η ύπαρξη σύγχρονης υποδομής φιλοξενίας, εστίασης και ψυχαγωγίας και η γειτνίαση με αεροδρόμιο. Οι εννέα ενότητες και τα κέντρα που τις υποστηρίζουν ορίζονται ως εξής :
- Λαύριο και η ζώνη με τους υφιστάμενους τουριστικούς λιμένες από τον Πειραιά μέχρι τη Βουλιαγμένη, με ακτίνα επιρροής τις Β-Β.Δ. Κυκλάδες και τον Αργοσαρωνικό αντιστοίχως,
- Θεσσαλονίκη με ακτίνα επιρροής το Θερμαϊκό και τη Χαλκιδική,
- Νάξος, με ακτίνα επιρροής τις Κεντρικές, Νότιες και Ανατολικές Κυκλάδες,
- Ρόδος και Κως, με ακτίνα επιρροής τα Νότια Δωδεκάνησα και τα Βόρεια Δωδεκάνησα και Σάμο – Ικαρία αντιστοίχως,
- Σκιάθος, με ακτίνα επιρροής τις Βόρειες Σποράδες, Μαγνησία, Βόρεια Εύβοια και Σκύρο,
- Κέρκυρα και Λευκάδα, με ακτίνα επιρροής τις ακτές της Δυτικής Ελλάδας, της Β.Δ. Πελοποννήσου και των νησιών του Ιονίου.
- Καλαμάτα με ακτίνα επιρροής τις ακτές της Ν. Δ. και Ν.Α. Πελοποννήσου,
- Ηράκλειο με ακτίνα επιρροής κυρίως τις βόρειες ακτές της Κρήτης.
- Η πύκνωση του δικτύου των τουριστικών λιμένων κατά τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται η λειτουργική συνοχή του δικτύου κάθε επιμέρους ενότητας θαλάσσιου τουρισμού.
- Η βελτίωση των υποδομών των σημείων ελλιμενισμού (μαρίνες, αγκυροβόλια) και η δυνατότητα εποχικής αύξησης της χωρητικότητάς τους (ειδικά στο Ιόνιο, στις Κυκλάδες και στις Σποράδες).
- Η ανάπτυξη «πράσινων υποδομών» (ενέργεια, διαχείριση απορριμμάτων κ.λπ.).
- Η ανάπτυξη και λειτουργία συστημάτων ηλεκτρονικής ενημέρωσης για διαθεσιμότητα θέσης, κόστος κ.λπ.
(Δ) Πολιτισμικός Τουρισμός
Για την ανάπτυξη του πολιτισμικού τουρισμού απαιτείται :
- Η ιεραρχημένη αναβάθμιση του μουσειακού, μνημειακού και αρχαιολογικού κεφαλαίου της χώρας.
- Η εξασφάλιση της προσβασιμότητας, της επισκεψιμότητας και οργάνωσης των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων που θα ενταχθούν σε τουριστικά δίκτυα.
- Η δημιουργία θεματικών πάρκων που αφορούν στον πολιτιστικό πόρο της εκάστοτε περιοχής.
- Η ενίσχυση δράσεων τύπου RI-SE (μεταξύ άλλων προωθείται η σύνδεση καινοτομίας-πολιτισμού), για τη δημιουργία πολυχώρων ψηφιακής αναπαράστασης ιστορικών, μυθολογικών και άλλων πολιτιστικών σεναρίων.
- Η ενίσχυση, προβολή και καθιέρωση φεστιβάλ, πολιτισμικών θεσμών και άλλων σχετικών εκδηλώσεων.
- Η ανάπτυξη του γαστριμαργικού τουρισμού και η ένταξή του στο τουριστικό προϊόν (ανάπτυξη βιολογικών προϊόντων, συστημάτων διασφάλισης της ποιότητας τους και πιστοποίησης της αξίας και της μοναδικότητας τους).
(Δ.1) Θρησκευτικός Τουρισμός
Για την ανάπτυξη του θρησκευτικού τουρισμού απαιτείται:
- Η ιεραρχημένη ανάδειξη πόλων ανάπτυξης θρησκευτικού τουρισμού (π.χ. Μετέωρα, Πάτμος, Άγιο Όρος).
- Συγκρότηση, οργάνωση και προβολή τους σε δίκτυα.
- Βελτίωση της προσβασιμότητας τους καθώς και των μεταξύ των συνδέσεων.
- Προώθηση μέτρων εξωραϊσμού / αναβάθμισης των λατρευτικών χώρων, των συνοδών τους εγκαταστάσεων διημέρευσης και διαμονής καθώς και του περιβάλλοντα χώρου τους.
- Στήριξη δράσεων που αφορούν στην οργάνωση σχετικών εκδηλώσεων.
- Προώθηση / στήριξη προγραμμάτων ανταλλαγής επισκέψεων μεταξύ θρησκευτικών κοινοτήτων.
(Ε) Αθλητικός Τουρισμός
Για την ανάπτυξη του αθλητικού τουρισμού απαιτείται:
- Η αξιοποίηση των αθλητικών εγκαταστάσεων της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας, του Ηράκλειου και του Βόλου, ιδίως για τη διοργάνωση τακτικών διεθνών αθλητικών εκδηλώσεων.
- Η ενίσχυση των υφιστάμενων εξειδικεύσεων (αγώνες ταχύπλοων σκαφών στην Κέρκυρα, κωπηλατικοί αγώνες στα Ιωάννινα κ.λπ.) σε πόλεις που διαθέτουν υψηλών προδιαγραφών αθλητικές εγκαταστάσεις και ξενοδοχειακή υποδομή καθώς και αεροδρόμια.
- Η ανάπτυξη προπονητικών κέντρων σε περιοχές του ορεινού και ημιορεινού χώρου που διαθέτουν ήδη ικανοποιητική πρόσβαση και δεν απαιτούν περαιτέρω βελτίωσή της, καθώς και ικανοποιητική ξενοδοχειακή υποστήριξη καθώς επίσης σε παραθαλάσσιες και παραλίμνιες περιοχές για τα αθλήματα του θαλάσσιου σκι, ιστιοδρομίες κ.λπ.
- Τα προπονητήρια και οι λοιπές σχετικές υποδομές πρέπει να εναρμονίζονται με την κλίμακα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής εγκατάστασης.
- Η προώθηση της σύνδεσης δράσεων αθλητικών φορέων (συλλόγων και σωματείων) με την τουριστική δραστηριότητα.

(Ε.1) Άλλες μορφές αθλητικού τουρισμού
(Ε.1.1) Γκολφ
Είναι μια μορφή τουρισμού που η ζήτηση της αυξάνει διεθνώς και επιπλέον δεν έχει εποχικό χαρακτήρα. Για την ανάπτυξή του δίδονται οι παρακάτω κατευθύνσεις :
- Δημιουργία εγκαταστάσεων γκολφ στις ευρύτερες περιοχές των μεγάλων αστικών κέντρων που αποτελούν τουριστικούς προορισμούς (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Βόλος, Ιωάννινα, στις νήσους Κρήτη, Κέρκυρα, Ρόδο και Ζάκυνθο, στους νομούς, Ηλείας, Μεσσηνίας και Χαλκιδικής καθώς και ως τμήμα σύνθετων ολοκληρωμένων τουριστικών επενδύσεων με την προϋπόθεση εξασφάλισης των απαιτούμενων υδατικών πόρων της εγκατάστασης ύστερα από την ικανοποίηση υδρευτικών, αρδευτικών και οικολογικών αναγκών της περιοχής που επηρεάζεται ή τη χρήση ανακυκλωμένου νερού από αξιοποίηση των λυμάτων μετά από τριτοβάθμια επεξεργασία (αφαλάτωση).
- Αναβάθμιση των ήδη υπαρχόντων γηπέδων golf
Σε κάθε περίπτωση επιβάλλεται η λήψη μέτρων ορθής περιβαλλοντικής διαχείρισης καθώς και η διασφάλιση της προστασίας του περιβάλλοντος και ιδιαίτερα των υδάτινων πόρων, από κινδύνους εξάντλησης και ρύπανσης.
Θετική για τη χωροθέτηση γηπέδων γκολφ θεωρείται η ύπαρξη άλλων ή η συνδυασμένη ανάπτυξη στην ίδια περιοχή δύο ή περισσοτέρων γηπέδων γκολφ.
(Ε.1.2) Χιονοδρομικός τουρισμός
Δεν προβλέπεται η ανάπτυξη νέων χιονοδρομικών κέντρων.
Απαιτείται ο εκσυγχρονισμός των εγκαταστάσεων, συμπεριλαμβανομένης πιθανής συμπλήρωσης, επέκτασης και αναβάθμιση της ποιότητας των προσφερόμενων υπηρεσιών στα σημαντικότερα τουλάχιστον χιονοδρομικά κέντρα και η ταυτόχρονη βελτίωση της ασφάλειας των υποδομών πρόσβασης (οδικό δίκτυο).
Προτείνεται η δημιουργία δικτύων διαδρομών ορειβατικού σκι σε υφιστάμενες δασικές οδούς και ορειβατικά μονοπάτια, κατά προτεραιότητα σε ορεινά συγκροτήματα που δεν διαθέτουν χιονοδρομικά κέντρα καθώς και γύρω από ορεινούς οικισμούς, οι οποίοι διαθέτουν ικανοποιητική υποδομή φιλοξενίας και εστίασης.
Όσον αφορά στη βελτίωση της προσβασιμότητας, θα πρέπει να λαμβάνονται μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος και του τοπίου. Τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά των οδών να είναι στο αναγκαίο μέτρο για την εξυπηρέτηση των περιοχών και γενικότερα να λαμβάνεται μέριμνα για τον περιορισμό των επιπτώσεων στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των περιοχών.
(Ε.1.3) Καταδυτικός Τουρισμός
Ο καταδυτικός τουρισμός προτείνεται να προωθηθεί για τον εμπλουτισμό του τουριστικού προϊόντος σε περιοχές όπου ο τουρισμός είναι ήδη αναπτυγμένος και διαθέτουν τους απαιτούμενους προς τούτο πόρους (υποθαλάσσιοι γεωλογικοί σχηματισμοί και οικοσυστήματα, ναυάγια, ενάλιες αρχαιότητες κ.λπ). Ως τέτοιες περιοχές καταρχήν προτείνονται:
- Κάλυμνος
- Λέρος
- Παγασητικός Κόλπος
- Νότιος Ευβοϊκός Κόλπος
Πύλος κ.λπ.
Προωθείται η δημιουργία «θεματικών υποθαλάσσιων πάρκων» υπό την προϋπόθεση της διαφύλαξης των στοιχείων του περιβάλλοντος .
Προωθείται η κατασκευή χερσαίων εγκαταστάσεων υποστήριξης της υποβρύχιας δραστηριότητας (μουσείων, ενυδρείων κ.λπ.) σε περιοχές που γειτνιάζουν με αυτές όπου αναπτύσσονται οι καταδυτικές δραστηριότητες. Ως τέτοιες περιοχές προτείνονται κατ’ αρχήν η Κάλυμνος (μουσείο σπογγαλιείας), η Λέρος (μουσείο μάχης της Λέρου).
(Ε.1.4) Αθλητικές δραστηριότητες του ορεινού χώρου
Προώθηση δράσεων που αφορούν στην ανάπτυξη αθλητικών δραστηριοτήτων (σπορ) του ορεινού χώρου (π.χ. ορειβασία, αναρρίχηση, κανόε-καγιάκ, rafting, αιωροπτερισμός, αλεξίπτωτο πλαγιάς).
Η ενίσχυση σωματείων και των συλλόγων των αθλημάτων του ορεινού χώρου.
(ΣΤ) Ιαματικός και θεραπευτικός τουρισμός
α) Προτείνεται η ανάπτυξη κέντρων θερμαλισμού στις εξής καταρχήν περιοχές:
- Αιδηψός – Καμένα Βούρλα – Θερμοπύλες – Υπάτη – Σμόκοβο
- Κυλλήνη – Καϊάφας
- Κύθνος
- Μέθανα
- Λουτράκι
- Νιγρίτα
- Κως – Ρόδος – Νίσυρος
- Σάμος – Ικαρία
- Χίος – Μυτιλήνη
- Λουτράκι Πέλλας
- Σιδηρόκαστρο
με προτεραιότητα σε όσες διαθέτουν ήδη επαρκή ξενοδοχειακή υποδομή και εγκαταστάσεις άθλησης.
Απαιτείται η λήψη μέτρων για τη διαφύλαξη του φυσικού πόρου (πηγών) από τη ρύπανση και γενικότερα κάθε είδους υποβάθμιση προερχόμενη από κατασκευή τεχνικών έργων κ.λπ.
Απαιτείται επίσης η ανάπτυξη σχετικής επιστημονικής έρευνας και εκπαίδευσης.
β) Προτείνεται η δημιουργία κέντρων θαλασσοθεραπείας και θεραπευτικού τουρισμού με έμφαση στον συνδυασμό θεραπείας, αναψυχής και παραθερισμού κατά προτεραιότητα σε ανεπτυγμένες ή αναπτυσσόμενες τουριστικά περιοχές της χώρας με καλή συγκοινωνιακή σύνδεση.
(Ζ) Τουρισμός φύσης
Ο τουρισμός φύσης αναπτύσσεται στον ορεινό χώρο και σε ενδιαφέρουσες περιβαλλοντικά περιοχές (π.χ. περιοχές του δικτύου Φύση (NATURA) 2000, δάση).
Επιπρόσθετα των δράσεων που αναφέρονται στις υπό τα στοιχεία ΣΤ και Η του άρθρου 5 περιοχές επιβάλλεται:
- Η καθιέρωση ενός συστήματος ιεράρχησης των περιβαλλοντικά ευαίσθητων περιοχών που μπορούν να αξιοποιηθούν τουριστικά με κατά περίπτωση κριτήρια που θα αφορούν στις επιτρεπόμενες δραστηριότητες σε κάθε περιοχή.
- Δράσεις ανάδειξης προστατευόμενων περιοχών που διαθέτουν σχετικούς πόρους (φύση, τοπίο), ως πόλων ανάπτυξης τουρισμού φύσης ευρύτερης ακτινοβολίας. Τέτοιες περιοχές αποτελούν καταρχήν:
• οι Εθνικοί Δρυμοί Ολύμπου, Πρεσπών, Βίκου – Αώου και Σαμαριάς,
• οι υγρότοποι που περιλαμβάνονται στον Κατάλογο Ραμσάρ,
• τα Εθνικά Θαλάσσια Πάρκα Ζακύνθου και Βορείων Σποράδων κ.λπ.
- Η αξιοποίηση επιλεγμένων περιοχών προστασίας της φύσης ή του τοπίου (περιοχές Δικτύου Φύση (NATURA) 2000 και αξιόλογα καταγεγραμμένα φυσικά τοπία), ως πόλων ανάπτυξης, τοπικής ή ευρύτερης εμβέλειας, ενός ήπιου ρεύματος τουρισμού φύσης.
- Η καθιέρωση τοπικών δικτύων, διαδρομών - μονοπατιών, πολυθεματικού χαρακτήρα με έμφαση στη φυσιολατρική διάσταση.
- Η σήμανση των διαδρομών σύμφωνα με τις προδιαγραφές που ισχύουν στην ΕΕ και η έκδοση χαρτών ορεινής περιήγησης.
- Ο εμπλουτισμός των διαδρομών με εναλλακτικές δραστηριότητες (πίστες mountain bike, ιππασία) και η ένταξη σε αυτές, όπου είναι δυνατόν, παραδοσιακών οικισμών με υποδομές εστίασης και αναψυχής.
- Η διατήρηση και ανάδειξη των στοιχείων του παραδοσιακού τρόπου ζωής.
- Η δημιουργία υποδομών παρατήρησης και ερμηνείας της φύσης (π.χ. παρατηρητήρια, κέντρα ενημέρωσης επισκεπτών, μουσεία και ορειβατικά καταφύγια).

Άρθρο 7
ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ
(Α) Μεταφορικές υποδομές
Τα όσα προτείνονται παρακάτω αφορούν στη βελτίωση της προσβασιμότητας των περιοχών στην κατεύθυνση της διεύρυνσης των τουριστικών προορισμών
Γενικά σε ότι αφορά τις μεταφορές προτείνεται η προώθηση του «θεσμού» των συνδυασμένων μεταφορών με έμφαση στη βελτίωση της προσπελασιμότητας των πλέον δυσπρόσιτων γεωγραφικών ενοτήτων με αναξιοποίητο ή ήδη αξιοποιημένο δυναμικό.
(Α.1) Αεροδρόμια
Απαιτείται:
- Η αναβάθμιση, συμπλήρωση και βελτίωση όλων των αναγκαίων υποδομών των διεθνών αεροδρομίων (αεροδρόμια διεθνών συγκοινωνιών) Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Ηρακλείου, Ρόδου και Κέρκυρας ώστε να λειτουργούν ως διεθνείς πύλες εισόδου με στόχο την υποδοχή της τουριστικής κίνησης αλλοδαπών και τη διοχέτευσή της προς τους λοιπούς τουριστικούς προορισμούς.
- Η κατά προτεραιότητα αναβάθμιση, βελτίωση και συμπλήρωση των υποδομών των αεροδρομίων Μυκόνου, Σαντορίνης, Ζακύνθου και Νάξου, τα οποία αποτελούν σημεία υποδοχής σημαντικής κίνησης (κυρίως διεθνούς),
- Η λειτουργία ως κόμβών εξυπηρέτησης ευρύτερων περιοχών προτεραιότητας τουρισμού τα αεροδρόμια:
- Καβάλας και Αλεξανδρούπολης
- Ιωαννίνων και Ακτίου
- Καλαμάτας
- Χανίων
- Σητείας
- Σάμου και Μυτιλήνης
- Ν. Αγχιάλου
- Κω
- Η αξιοποίηση του συνόλου των περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας, με τη συμμετοχή τους στα ευρύτερα δίκτυα υποδοχέων πτήσεων low cost καθώς και η ενεργοποίηση όσο το δυνατό περισσότερων ανενεργών αεροδρομίων και η λειτουργία ορισμένων από αυτά ως έδρες εταιρειών χαμηλού κόστους.
- Η διερεύνηση της δυνατότητας ορισμένα από τα στρατιωτικά αεροδρόμια να αποκτήσουν και πολιτική χρήση σε περιοχές τουριστικού ενδιαφέροντος που δεν εξυπηρετούνται επαρκώς.
- Η δημιουργία τοπικών δικτύων σύνδεσης τουριστικών προορισμών μέσω της χρήσης υδροπλάνων, με στόχο την ικανοποίηση αναμενόμενης μεγάλης τουριστικής ζήτησης σε παράκτιες, παραλίμνιες περιοχές και νησιά, που υποεξυπηρετούνται σήμερα .
(Α.2) Λιμάνια
Απαιτείται:
- Η αναβάθμιση των ρόλων των λιμανιών διεθνούς σημασίας της Πάτρας και της Ηγουμενίτσας, ως κυρίων πυλών εισόδου στη χώρα με παράλληλη διερεύνηση της δυνατότητας διάνοιξης του διαύλου που συνδέει το λιμάνι της Ηγουμενίτσας με την ανοιχτή θάλασσα του Ιονίου και υπολογισμό του μέγιστου φόρτου του .
- Η αναβάθμιση του ρόλου των λιμένων του Πειραιά, του Ηρακλείου και της Ρόδου, ως λιμένων εθνικής σημασίας και δυνάμει διεθνών πυλών.
- Η βελτίωση της σύνδεσης μεταξύ των νησιών της Δωδεκανήσου και των Κυκλάδων, με την πύκνωση των δρομολογίων, την αναβάθμιση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών καθώς και τη βελτίωση των υπαρχουσών λιμενικών υποδομών.
- Η κατά προτεραιότητα αναβάθμιση, βελτίωση, επέκταση και εκσυγχρονισμός όπου, κατά περίπτωση, απαιτείται, των λιμένων – κόμβων εθνικής και (δια)περιφερειακής εμβέλειας της χώρας με στόχο την καλύτερη εξυπηρέτηση της τουριστικής κίνησης (ημεδαπών και αλλοδαπών). Ως επιπλέον λιμάνια εθνικής εμβέλειας προτείνονται τα ακόλουθα:
- Θεσσαλονίκη
- Λαύριο.
- Η αναβάθμιση του ρόλου των λιμένων Καβάλας – Αλεξανδρούπολης, Βόλου, Νάξου, Κω, Μυτιλήνης Χίου και Χανίων ως λιμένων περιφερειακής εμβέλειας για τον τουρισμό.
Οι κατά τα παραπάνω κόμβοι – λιμάνια τόσο εθνικής όσο και περιφερειακής εμβέλειας πρέπει να ενισχυθούν με τρόπο ικανό ώστε η κίνηση προς τους τουριστικούς προορισμούς της χώρας να κατανέμεται και εξυπηρετείται με το βέλτιστο τρόπο.
(Α.3) Οδικό δίκτυο
Απαιτείται:
- Η ολοκλήρωση του αυτοκινητοδρόμου Π.Α.Θ.Ε. και της Εγνατίας οδού.
- Η ταχύτερη κατασκευή:
o της Ιόνιας οδού και του αυτοκινητοδρόμου Ε 65.
o των αυτοκινητοδρόμων Κορίνθου – Τρίπολης – Καλαμάτας και Λεύκτρου – Σπάρτης.
o του αυτοκινητοδρόμου Ελευσίνας – Κορίνθου - Πάτρας - Πύργου –Τσακώνας.
- Η ολοκλήρωση ειδικών σημάνσεων των τουριστικών πόρων.
(Α.4) Σιδηροδρομικό δίκτυο
Απαιτείται:
- Ο εκσυγχρονισμός και η ολοκλήρωση του σιδηροδρομικού άξονα Π.Α.Θ.Ε.
- Η ανάπτυξη ολοκληρωμένων σιδηροδρομικών τουριστικών διαδρομών σε περιοχές με ιδιαίτερη αισθητική αξία, στις οποίες έχουν ήδη εγκαταλειφθεί ή προβλέπεται να εγκαταλειφθούν τμήματα σιδηροδρομικών γραμμών (λειτουργία τουριστικών τραίνων, αναστήλωση, ανάδειξη και επαναλειτουργία παλαιών σταθμών, γεφυρών κ.λπ., δημιουργία πεζοπορικών διαδρομών κ.α.).
- Η προώθηση της ένταξης του σιδηροδρόμου στη διακίνηση τουριστών – επισκεπτών.
(Β) Ύδρευση
Είναι αναγκαία η εξασφάλιση ποσοτικής και ποιοτικής επάρκειας των υδατικών πόρων που προορίζονται για την ύδρευση των περιοχών με προτεραιότητα τουρισμού. Προς την κατεύθυνση αυτή, απαιτείται, κατά προτεραιότητα, η αποτελεσματικότερη διαχείριση των υδατικών πόρων, η διαφύλαξη των οικοσυστημάτων, η προστασία της φυτοκάλυψης για τον εμπλουτισμό των υδροφοριών, ο έλεγχος της ρύπανσης, η βελτίωση των δικτύων διανομής και η περιστολή της σπατάλης.

(Γ) Διαχείριση υγρών και στερεών αποβλήτων
Απαιτείται:
- Να επιταχυνθεί και ενισχυθεί η προσπάθεια για ορθολογικό σχεδιασμό και οργάνωση της ολοκληρωμένης διαχείρισης των απορριμμάτων.
- Να ληφθούν μέτρα για τον καθαρισμό και αποκατάσταση των χώρων ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων στις περιοχές με προτεραιότητα τουρισμού.
- Με σκοπό τη διατήρηση της αξίας και ποιότητας των τουριστικών πόρων, να μην εγκαθίστανται χώροι υγειονομικής ταφής ή άλλου τρόπου διάθεσης / διαχείρισης απορριμμάτων στις περιοχές του Δικτύου Φύση (NATURA) 2000 και στην άμεση περίμετρό τους καθώς και στις περιοχές που προτείνονται για προστασία ως τοπία ιδιαίτερου φυσικού κάλους.
- Η κατασκευή συγχρόνου, φιλικού προς το περιβάλλον αποχετευτικού συστήματος με επεξεργασία λυμάτων (βιολογικό καθαρισμό) σε όλες τις περιοχές με προτεραιότητα τουρισμού.
(Δ) Ενέργεια
Σε όλες τις περιοχές με προτεραιότητα τουρισμού απαιτείται:
- Να εξασφαλισθεί η ενεργειακή επάρκεια.
- Να θεσπισθούν κανονισμοί και να δοθούν κίνητρα για τη βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας υφιστάμενων και νέων κτιρίων φιλοξενίας, εστίασης και αναψυχής.
(Ε) Τηλεπικοινωνίες
Σε όλες τις περιοχές με προτεραιότητα τουρισμού απαιτείται:
- Να καλυφθούν οι ελλείψεις των τηλεπικοινωνιακών υποδομών.
- Η λήψη μέτρων για την εξασφάλιση της πρόσβασης με υψηλές ταχύτητες στο διαδίκτυο, με χαμηλό κόστος.
- Με σκοπό τη διατήρηση της ποιότητας και της αξίας των τουριστικών πόρων στις περιοχές του Δικτύου Φύση (NATURA) 2000 και τα τοπία ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους κατά την εγκατάσταση κεραιών πρέπει να λαμβάνεται ιδιαίτερη μέριμνα για την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων τους στο περιβάλλον και το τοπίο.
- Προτείνεται η ανάπτυξη κέντρων τηλεργασίας που να διαθέτουν τις πλέον σύγχρονες μεθόδους τηλεπικοινωνίας.


(ΣΤ) Υγεία
Στις περιοχές με προτεραιότητα τουρισμού απαιτείται:
- Η πύκνωση και αναβάθμιση των υποδομών υγείας καθώς και ο συσχετισμός τους με τις κυρίαρχες τουριστικές δραστηριότητες.
- Ειδικά στις δυσπρόσιτες ορεινές ή νησιωτικές περιοχές απαιτείται η άμεση, τουλάχιστον, προώθηση των εφαρμογών της τηλεϊατρικής

Άρθρο 8
ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΓΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΩΡΟΥ ΜΕ ΕΙΔΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ &
ΕΠΙΛΥΣΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ
1. Κατευθύνσεις για κατηγορίες χώρου με ειδικό καθεστώς
Α. Δάση και δασικές εκτάσεις
Τίθεται ως γενική αρχή ότι θα πρέπει να αποφεύγεται η διάσπαση της ενότητας των δασών που προκύπτει από την παρουσία μικρών και διάσπαρτων θυλάκων.
Να επιτρέπεται η εγκατάσταση ελαφρών, μη μόνιμων, υποδομών εξυπηρέτησης ειδικών μορφών τουρισμού φύσης, αποκλειστικά για τη φύλαξη εξοπλισμού και την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών.
Β. Αγροτική γη
Αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας: Επιβάλλεται η διατήρηση του υψηλού καθεστώτος προστασίας που προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία με εξαίρεση τις περιπτώσεις δημιουργίας τουριστικών υποδομών μεγάλης κλίμακας στον ηπειρωτικού χώρο, που συμβάλλουν στην αναβάθμιση ή και εμπλουτισμό του τουριστικού προϊόντος ύστερα από στάθμιση παραγόντων κόστους ωφέλειας σε κοινωνικό, οικονομικό και περιβαλλοντικό επίπεδο.
Λοιπή γεωργική γη: Τα ΓΠΣ / ΣΧΟΟΑΠ και λοιπά σχέδια χρήσεων γης πρέπει να παρέχουν κατευθύνσεις για τον καθορισμό ζωνών τουριστικής ανάπτυξης και για την προστασία της γεωργικής γης από τη δόμηση.
2. Επίλυση συγκρούσεων με άλλες χρήσεις
Α. Τουρισμός – βιομηχανία: Σε περιοχές με προτεραιότητα τουρισμού, είναι κατά κανόνα επιθυμητή η συγκέντρωση βιομηχανικών εγκαταστάσεων μέσης και υψηλής όχλησης σε οργανωμένους υποδοχείς. Η τυχόν επιτρεπόμενη σημειακή χωροθέτηση της βιομηχανίας δεν πρέπει να θίγει το περιβάλλον και το τοπίο ως τουριστικούς πόρους.
Η συνύπαρξη της παραδοσιακής βιοτεχνίας – χειροτεχνίας καθώς και μονάδων τυποποίησης τοπικών προϊόντων ονομασίας προέλευσης με τον τουρισμό κρίνεται επιθυμητή.
Β. Τουρισμός – ενέργεια: Εντός των περιοχών με προτεραιότητα τουρισμού, απαιτείται η ελεγχόμενη συγκέντρωση έργων ΑΠΕ σύμφωνα με τις διατάξεις του Ειδικού Πλαισίου για τις ΑΠΕ.
Γ. Τουρισμός – υδατοκαλλιέργειες: Η χωροθέτηση νέων μονάδων υδατοκαλλιεργειών πρέπει να αποφεύγεται στις περιοχές που χαρακτηρίζονται ως ανεπτυγμένες τουριστικά. Στις υπόλοιπες περιοχές τουριστικού ενδιαφέροντος η χωροθέτηση μονάδων επιτρέπεται σε τμήματα τους που δεν παρουσιάζουν τουριστικό ενδιαφέρον είτε μεμονωμένα είτε σε οργανωμένους υποδοχείς.

Άρθρο 9
ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΣΤΑΘΕΡΟΥ ΠΑΡΑΘΕΡΙΣΜΟΥ.
Α. Η ανάπτυξη σύνθετων και ολοκληρωμένων τουριστικών υποδομών σταθερού παραθερισμού προωθείται τόσο σε αναπτυσσόμενες και ήδη ανεπτυγμένες τουριστικά περιοχές συμπεριλαμβανομένων των μητροπολιτικών περιοχών όσο και στον πεδινό ή ημιορεινό χώρο εφόσον:
- Συμβάλλουν στον εμπλουτισμό και την αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος, ύστερα από συνεκτίμηση και της κατάστασης / δυνατοτήτων του πόρου που τίθεται προς εκμετάλλευση, συμπεριλαμβανομένης και της ικανότητας των δικτύων και των υποδομών να υποστηρίξουν υψηλής ποιότητας τουριστικές υπηρεσίες.
- Ενισχύουν την κοινωνική, οικονομική, και παραγωγική βάση της ευρύτερής των περιοχής.
- Εξασφαλίζουν ικανοποιητική ζήτηση για τη βιωσιμότητα των επιμέρους υποδομών της.
- Διαθέτουν ικανοποιητική πρόσβαση.
Β. Σε κάθε περίπτωση κατά την αξιολόγηση των εν λόγω επενδυτικών σχεδίων εκτιμάται θετικά η τυχόν :
- Παράλληλη προώθηση δράσεων ανάδειξης / προβολής στοιχείων της φυσικής ή και πολιτιστικής κληρονομιάς της περιοχής (κέντρα πληροφόρησης, λαογραφικά κ.ά. μουσεία, αποκατάσταση και προβολή τόσο πολιτιστικών μνημείων όσο και νεώτερων χαρακτηριστικών κτισμάτων της υπαίθρου, όπως παλιοί νερόμυλοι ή ανεμόμυλοι, βρύσες) ή και αναβίωσης παραδοσιακών δραστηριοτήτων.
- Η ενσωμάτωση αξιόλογων στοιχείων της τοπικής αρχιτεκτονικής.
- Η υιοθέτηση σύγχρονων προτύπων περιβαλλοντικής διαχείρισης και εξοικονόμησης ενέργειας και υδάτινων πόρων.
- Αποκατάσταση και αξιοποίηση εγκαταλελειμμένων οικισμών και γενικότερα παλαιών κελυφών, καθώς και αλλοιωμένων φυσικών / τουριστικών πόρων (π.χ. παλιά λατομεία)
Γ. Ειδικά για τις περιοχές του δικτύου Φύση (NATURA) 2000:
Θετική θα μπορούσε να θεωρηθεί η συγκέντρωση της δόμησης με ταυτόχρονο περιορισμό της όσο και της χρήσης των εγκαταστάσεων (π.χ. πυκνότητα κλινών ανά στρέμμα), σε συνδυασμό με την προστασία και αναβάθμιση των οικολογικών χαρακτηριστικών του χώρου στη βάση των αναγκών διαχείρισης της προστατευόμενης περιοχής.
Σε κάθε περίπτωση στις περιοχές αυτές η κάλυψη των εγκαταστάσεων δεν μπορεί να υπερβαίνει το 2% της έκτασης του γηπέδου και πρέπει να αποδεικνύεται με την κατάλληλη επιστημονική μελέτη ότι η επένδυση δεν θα επηρεάσει την οικολογική ισορροπία των οικοτόπων προτεραιότητας.
Δ. Ειδικά για τις περιοχές που παρουσιάζουν στοιχεία κορεσμού:
Εκτιμάται θετικά ο τυχόν συνδυασμός τους με δράσεις απόσυρσης απαξιωμένων τουριστικών υποδομών.
Ε. Οι ρυθμίσεις του παρόντος άρθρου δεν εφαρμόζονται στον ορεινό χώρο, στα μικρά ακατοίκητα νησιά και βραχονησίδες.
Κατ’ εξαίρεση μπορεί να εξετάζεται η δυνατότητα για πιλοτικές επενδύσεις σε περιορισμένο αριθμό (έως 5 στο σύνολο του εθνικού χώρου) μικρών ακατοίκητων νησιών, υπό την προϋπόθεση ότι θα τεκμηριώνεται πλήρως η θετική συμβολή της επένδυσης στη βιώσιμη ανάπτυξη του ευρύτερου χώρου στον οποίο εντάσσονται, ύστερα από συνεκτίμηση κοινωνικών, οικονομικών και περιβαλλοντικών παραμέτρων.
ΣΤ. Ως ενδεικτικές περιοχές προτεραιότητας για ανάπτυξη σύνθετων κι ολοκληρωμένων μορφών τουρισμού προτείνονται οι ακόλουθες περιοχές:
- Παράκτιες περιοχές Δυτικής Πελοποννήσου
- Παράκτιες περιοχές Αιτωλοακαρνανίας
- Παράκτιες περιοχές Ηπείρου
- Παράκτιες περιοχές Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης
- Παράκτιες περιοχές Ανατολικής και ΝΑ Κρήτης
- Παράκτιες περιοχές Νότιας Ρόδου
- Δυτικές ακτές Ζακύνθου
- Ευρύτερη περιοχή πολεοδομικού συγκροτήματος Βόλου
Ζ. Η ανάπτυξη σύνθετων κι ολοκληρωμένων μορφών τουρισμού είναι δυνατή είτε σε οργανωμένους υποδοχείς (Π.Ο.Τ.Α., Π.Ο.Α.Π.Δ., Π.Ε.Ρ.ΠΟ.) είτε σε εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές με τις διατάξεις για τη δόμηση τουριστικών εγκαταστάσεων στις περιοχές αυτές. Τα όριο αρτιότητας στη δεύτερη περίπτωση ορίζεται σε 150.000 τμ.

Άρθρο 10
ΛΟΙΠΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ
Στις ιδιαίτερα αναπτυγμένες περιοχές, να καθορίζονται ζώνες αναβάθμισης του αστικού χώρου και εν γένει του οικιστικού και εξωαστικού, μέσω πολεοδομικών παρεμβάσεων, αναπλάσεων κοινόχρηστων και ιδιωτικών χώρων κ.λπ.
Στις περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης μαζικού τουρισμού να καθορίζονται ζώνες για την οργάνωση του άτυπα διαμορφωμένου εξωαστικού χώρου.
Να επιβληθούν πρότυπα και εξειδικευμένοι κανόνες για τον πολεοδομικό σχεδιασμό, τη δόμηση και την εκτέλεση έργων με γνώμονα τη διαφύλαξη των χαρακτηριστικών και της κλίμακας και την ανάδειξη του φυσικού και δομημένου χώρου (τοπική αρχιτεκτονική, υλικά και μορφές δόμησης, περιορισμός των γεωμετρικών χαρακτηριστικών δρόμων και λοιπών έργων στο αναγκαίο, για την εξυπηρέτηση των περιοχών, μέτρο κ.α.).
Στις περιοχές περιβαλλοντικής ευαισθησίας, όλες οι κατασκευές πρέπει να προσαρμόζονται στην κλίμακα και τη φυσιογνωμία του τόπου, να χρησιμοποιούνται υλικά παραδοσιακά και φιλικά προς το περιβάλλον και τεχνολογίες φιλικές προς το περιβάλλον.
Τα δίκτυα ενέργειας και τηλεπικοινωνιών να υπογειοποιηθούν εντός των παραδοσιακών οικισμών και αρχαιολογικών χώρων και να μη διέρχονται, κατά το δυνατόν, από τις περιοχές του Δικτύου Φύση (NATURA) 2000 και τα προτεινόμενα τοπία ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους.
Απαιτείται η προσαρμογή της πολεοδομικής νομοθεσίας κατά τρόπο που να υποστηρίζουν την εξυγίανση, οργάνωση και γενικότερα την ανάπλαση τουριστικών περιοχών και ιδιαίτερα των άτυπα διαμορφωμένων, με τις διατάξεις της εκτός σχεδίου δόμησης τουριστικών περιοχών.
Απαιτείται η εισαγωγή στη νομοθεσία:
α) νέων μορφών διαχείρισης τουριστικών καταλυμάτων που θα περιλαμβάνουν τη δυνατότητα αγοράς από τρίτους, για χρήση και εκμετάλλευση, τμημάτων τουριστικού συγκροτήματος υπό τη μορφή ανεξάρτητων διαμερισμάτων ή κατοικιών, με την υποχρέωση να το παραχωρούν, στο φορέα της τουριστικής επιχείρησης, ελεύθερο για χρήση ως τμήμα του ξενοδοχείου, ένα τμήμα τουλάχιστον του χρόνου βάσει ιδιωτικών συμφωνιών. Το ποσοστό του ξενοδοχειακού καταλύματος που θα μπορεί να μεταβιβαστεί δύναται να διαφοροποιείται ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της εγκατάστασης και δεν μπορεί να υπερβεί το 70% της επιφανείας των δωματίων. Αντίστοιχες ρυθμίσεις μπορεί να προβλεφθούν με μακροχρόνιες μισθώσεις ξενοδοχειακών τμημάτων ή με την αγορά κάθε «αυτοτελούς τμήματος» από ένα μικρό αριθμό αγοραστών. Η ρύθμιση αυτή θα έχει εφαρμογή και σε υφιστάμενες τουριστικές εγκαταστάσεις.
β) νέου τύπου τουριστικής εγκατάστασης που θα προβλέπει τη συνδυασμένη ανάπτυξη ξενοδοχείων διαφόρων λειτουργικών μορφών και τύπων υψηλών προδιαγραφών, τουριστικών επιπλωμένων επαύλεων, εγκαταστάσεων ειδικής τουριστικής υποδομής (συνεδριακά, γκολφ, κέντρα θαλασσοθεραπείας κ.ά.) καθώς και κατοικιών προς πώληση στις οποίες θα προβλέπεται η δυνατότητα παροχής ξενοδοχειακών υπηρεσιών υψηλού επιπέδου. Στις περιπτώσεις αυτές το ποσοστό των κατοικιών, που μπορεί να διαφοροποιείται ανάλογα με τα είδη των ειδικών τουριστικών υποδομών που περιλαμβάνει, μπορεί να φτάσει το 30% της συνολικής επιφανείας των εγκαταστάσεων φιλοξενίας (δωμάτια ξενοδοχείου και κατοικίες).
Οι εγκαταστάσεις των εδαφίων (α) και (β) δομούνται στο σύνολο τους ως κύρια τουριστικά καταλύματα. Σε περίπτωση συνδυασμένης χρήσης των εδαφίων αυτών (α και β) το συνολικά μεταβιβαζόμενο ποσοστό δεν μπορεί να υπερβαίνει 70% της συνολικής επιφάνειας των εγκαταστάσεων φιλοξενίας. Η ρύθμιση αυτή θα έχει εφαρμογή και σε εκτάσεις που έχουν ενεργοποιηθεί πολεοδομικά με προγενέστερα καθεστώτα δόμησης.
Απαιτείται να περιληφθούν στα κίνητρα του αναπτυξιακού νόμου:
α) Η ίδρυση, επέκταση και ο εκσυγχρονισμός εγκαταστάσεων και υποδομών που αφορούν στην ανάπτυξη των ειδικών μορφών τουρισμού που περιλαμβάνονται στο Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α. για τον Τουρισμό.
β) Η προώθηση δράσεων ανάδειξης, προβολή, υποστήριξης, κατάρτισης – επιμόρφωσης, εφαρμογής συστημάτων αξιολόγησης, δεικτών επίδοσης – απόδοσης, εγκαταστάσεων, υπηρεσιών και περιβαλλοντικής ποιότητας όλων των επιλεγμένων ειδικών μορφών τουρισμού που περιλαμβάνοντα στο Ειδικό Πλαίσιο Χ.Σ.Α.Α. για τον Τουρισμό.
γ) η ίδρυση, επέκταση και ο εκσυγχρονισμός τουριστικών λιμένων σκαφών αναψυχής (μαρίνες) και αγκυροβολίων…».
Απαιτείται επίσης να εξεταστεί
- η περαιτέρω ενίσχυση των κινήτρων για την επανάχρηση κελυφών αξιόλογων κτιρίων ή συνόλων για χρήση τουρισμού τόσο στα όρια παραδοσιακών οικισμών όσο και εκτός αυτών
- η δυνατότητα παροχής πρόσθετων κινήτρων, στις αναπτυσσόμενες τουριστικά περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών τουρισμού, για την ανάληψη του κόστους επιβολής μέτρων ενσωμάτωσης τρίτων δραστηριοτήτων αναγκαίων για τη λειτουργία του χώρου που παρουσιάζουν ασυμβατότητες με την τουριστική δραστηριότητα και ειδικότερα μέτρων αισθητικής και λειτουργικής αναβάθμισης των υποδομών τους.

Άρθρο 11
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ
Το πρόγραμμα δράσης αφορά στην δεκαπενταετή (15ετη) προγραμματική περίοδο 2007 – 2022 και περιλαμβάνει :
Α. ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΘΕΣΜΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ
1. Προσαρμογή Προγραμμάτων, δράσεων και ενεργειών των Υπουργείων, Περιφερειών και Αυτοδιοίκησης στις κατευθύνσεις του παρόντος Πλαισίου
α. Ενέργεια: Προσαρμογή των Προγραμμάτων, δράσεων και ενεργειών των Υπουργείων, Περιφερειών και Οργανισμών Τοπικής και Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, οι αρμοδιότητες και δραστηριότητες των οποίων συνδέονται ή επηρεάζουν, κατά οποιοδήποτε τρόπο, τον Τουρισμό, με τις κατευθύνσεις και επιλογές του παρόντος Πλαισίου.
β. Αρμόδιοι φορείς: Υπουργεία, Περιφέρειες, Οργανισμοί Τοπικής και Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης
γ. Αναγκαία μέτρα και δράσεις: Κατάρτιση εκθέσεων αξιολόγησης των σχεδίων, ενδιάμεσων και τελικών Αναπτυξιακών Προγραμμάτων (τομεακών, ΠΕΠ κ.λπ.) και ενέργειες προσαρμογής.
δ. Χρηματοδότηση: Ανά Πρόγραμμα.
2. Εναρμόνιση των Περιφερειακών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης
α. Ενέργεια: Εναρμόνιση των εγκεκριμένων Περιφερειακών Πλαισίων προς τις κατευθύνσεις του παρόντος Ειδικού Πλαισίου.
β. Αρμόδιος φορέας: ΥΠΕΧΩΔΕ
γ. Αναγκαία μέτρα και δράσεις: Κατάρτιση εκθέσεων αξιολόγησης των Περιφερειακών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και εκπόνηση μελετών για την τροποποίηση / αναθεώρησή τους και την εναρμόνισή τους προς τις κατευθύνσεις του παρόντος (άρθρο 8 παρ. 6 και 5 ν. 2742/1999).
δ. Χρηματοδότηση: Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον & Αειφόρος Ανάπτυξη» - ΕΣΣΑ 2007-2013.


3. Εναρμόνιση των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΓΠΣ) και των Σχεδίων Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτών Πόλεων (ΣΧΟΟΑΠ)
α. Ενέργεια: Εναρμόνιση των εγκεκριμένων ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ προς τις κατευθύνσεις του παρόντος Ειδικού Πλαισίου.
β. Αρμόδιοι φορείς: ΥΠΕΧΩΔΕ – Περιφέρειες – ΟΤΑ.
γ. Αναγκαία μέτρα και δράσεις: Εκπόνηση μελετών για την τροποποίηση / αναθεώρηση των ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ και την εναρμόνισή τους προς τις κατευθύνσεις του παρόντος Ειδικού Πλαισίου (άρθρο 9 ν. 2742/1999, άρθρο 4 παρ. 7 ν. 2508/1997 όπως συμπληρώθηκε με την παρ. 3 του άρθρου 19 του ν. 3212/2003)).
δ. Χρηματοδότηση: Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον & Αειφόρος Ανάπτυξη» και ΠΕΠ - ΕΣΣΑ 2007-2013.
4. Τροποποίηση των προδιαγραφών εκπόνησης των ΓΠΣ και των ΣΧΟΟΑΠ
α. Ενέργεια: Προσαρμογή των προδιαγραφών εκπόνησης ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ, με σκοπό την υποστήριξη της εφαρμογής των κατευθύνσεων του παρόντος Ειδικού Πλαισίου (Υπουργική Απόφαση 9572/1845/2000, ΦΕΚ 209 Δ’/2000).
β. Αρμόδιος φορέας: ΥΠΕΧΩΔΕ .
γ. Αναγκαία μέτρα και δράσεις: Ενσωμάτωση σχετικής δράσης επικαιροποίησης – προσαρμογής των προδιαγραφών εκπόνησης των ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ προς τις κατευθύνσεις του σχεδιασμού εθνικού επιπέδου.
δ. Χρηματοδότηση: Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον & Αειφόρος Ανάπτυξη» - ΕΣΣΑ 2007-2013.
5. Προσαρμογή της νομοθεσίας που αφορά στις αναπλάσεις, στις απαιτήσεις του τομέα του τουρισμού.
α. Ενέργεια: Προσαρμογή της νομοθεσίας περί αναπλάσεων, ώστε να εξυπηρετεί τις κατευθύνσεις του παρόντος σχεδίου.
β. Αρμόδιοι φορείς: ΥΠΕΧΩΔΕ –Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης.
γ. Αναγκαία μέτρα και δράσεις: Ανάθεση σχετικής δράσης προσαρμογής και τροποποίησης της νομοθεσίας.
δ. Χρηματοδότηση: Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον & Αειφόρος Ανάπτυξη»- ΕΣΣΑ 2007-2013.



6. Πιλοτικές μελέτες οργάνωσης και ανάπλασης περιοχών σύμφωνα με τις κατευθύνσεις του παρόντος.
α. Ενέργεια: Εκπόνηση πιλοτικών μελετών με αντικείμενο την οργάνωση και ανάπλαση περιοχών εξειδικεύοντας τις κατευθύνσεις που παρέχει το παρόν.
β. Αρμόδιος φορέας: ΥΠΕΧΩΔΕ.
γ. Αναγκαία μέτρα και δράσεις: Προκήρυξη – ανάθεση σχετικών μελετών.
δ. Χρηματοδότηση: Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον & Αειφόρος Ανάπτυξη»- ΕΣΣΑ 2007-2013.
Β. ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ – ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ
1. Δημιουργία μηχανισμού παρακολούθησης και αξιολόγησης της εφαρμογής του Ειδικού Πλαισίου
α. Ενέργεια: Δημιουργία μηχανισμού παρακολούθησης και αξιολόγησης της εφαρμογής του σχεδιασμού κατά τρόπο που να υποστηρίζει και τις ανάγκες του Ειδικού Πλαισίου για τον Τουρισμό.
β. Αρμόδιος φορέας: ΥΠΕΧΩΔΕ .
γ. Αναγκαία μέτρα και δράσεις: α) συλλογή, ταξινόμηση και επεξεργασία στοιχείων και δεδομένων για τη χωρική διάρθρωση και οργάνωση του τουρισμού, β) επεξεργασία δεικτών παρακολούθησης και αξιολόγησης της εφαρμογής του Ειδικού Πλαισίου, γ) παρακολούθηση των σημαντικών επιπτώσεων στο περιβάλλον από την εφαρμογή του Ειδικού Πλαισίου, εντοπισμός απρόβλεπτων επιπτώσεων και πρόταση για τη λήψη επανορθωτικών μέτρων, δ) παρακολούθηση και αξιολόγηση της τήρησης των βασικών επιλογών, προτεραιοτήτων και κατευθύνσεων του Ειδικού Πλαισίου (άρθρα 7 παρ. 6 και 14 ν. 2742/1999, άρθρο 9 ΚΥΑ 10701/28.08.2006, ΦΕΚ 1225Β’/5.9.2006).
δ. Χρηματοδότηση: Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον & Αειφόρος Ανάπτυξη» - ΕΣΣΑ 2007-2013.
2. Αξιολόγηση του ρόλου των παραδοσιακών οικισμών για τον τουρισμό
α. Ενέργεια: Δημιουργία μηχανισμού ελέγχου των χρήσεων γης και της έντασης της τουριστικής δραστηριότητας, με στόχο τη διαφύλαξη της αξίας των παραδοσιακών οικισμών ως τουριστικού πόρου και την προστασία του παραδοσιακού χαρακτήρα τους.
β. Αρμόδιοι φορείς: Υπουργεία ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. – Τουριστικής Ανάπτυξης – Πολιτισμού – Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής και Μακεδονίας – Θράκης (Συντονισμένη δράση).
γ. Αναγκαία μέτρα και δράσεις: α) δημιουργία ενός τμήματος σε καθένα Υπουργείο, β) επεξεργασία κριτηρίων και δεικτών (προτεινόμενα: επιφάνεια δομημένου χώρου, συνολικός αριθμός τουριστικών επιχειρήσεων με έδρα ή πραγματική λειτουργία στον οικισμό, αριθμός υφιστάμενων κλινών).
δ. Χρηματοδότηση: Επιχειρησιακά Προγράμματα «Περιβάλλον & Αειφόρος Ανάπτυξη» και «Ανταγωνιστικότητα».
Άρθρο 12
ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Κάθε διάταξη που αντίκειται στις διατάξεις της παρούσας απόφασης ή ανάγεται σε θέματα που ρυθμίζονται από αυτήν, παύει να εφαρμόζεται.
Άρθρο 13
ΕΝΑΡΞΗ ΙΣΧΥΟΣ
Η ισχύς της παρούσας απόφασης αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.



Αθήνα, Απριλίου 2007





Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΕΧΩΔΕ



ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ

ΕΙΔΙΚΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ για την περιβαλλοντικη καταστροφη

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
& ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ

ΕΙΔΙΚΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ

Σχέδιο Κοινής Υπουργικής Απόφασης



Αθήνα, 2 Μαΐου 2007




ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ Κ.Υ.Α.
ΤΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ
ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΦΟΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ
Η Επιτροπή Συντονισμού της Κυβερνητικής Πολιτικής στον τομέα του Χωροταξικού Σχεδιασμού και της Αειφόρου Ανάπτυξης
Α. Έχοντας υπ’ όψιν:
1. Τις διατάξεις του ν. 2742/1999 «Χωροταξικός σχεδιασμός και αειφόρος ανάπτυξη και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ 207 Α΄).
2. Τις διατάξεις της υπ’ αρ. ΥΠΕΧΩΔΕ/ΕΥΠΕ/οικ.107017/28.08.2006 κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και του Υφυπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης «Εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων, σε συμμόρφωση με τις διατάξεις της οδηγίας 2001/42/ΕΚ «σχετικά με την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Ιουνίου 2001» (ΦΕΚ 1225 Β΄/5.9.2006).
3. Τη μελέτη του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό, που εγκρίθηκε με ……….
4. Την από …. Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) για το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό.
5. Την από … ανακοίνωση που δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες … και …. , με την οποία γνωστοποιήθηκε στο κοινό η έναρξη της διαδικασίας διαβούλευσης επί της οικείας ΣΠΜΕ.
6. Τις υπ’ αρ. …. γνωμοδοτήσεις των Περιφερειακών Συμβουλίων Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, Αττικής, Βορείου Αιγαίου, Δυτικής Ελλάδας, Δυτικής Μακεδονίας, Ηπείρου, Θεσσαλίας, Ιονίων Νήσων, Κεντρικής Μακεδονίας, Κρήτης, Νοτίου Αιγαίου, Πελοποννήσου και Στερεάς Ελλάδας, αντιστοίχως .
7. Τις υπ’ αρ. … γνωμοδοτήσεις των Εκτελεστικών Επιτροπών των Οργανισμών Αθήνας και Θεσσαλονίκης αντιστοίχως.
8. Τα υπ’ αρ. …..έγγραφα των Διευθύνσεων Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού, Πολεοδομικού Σχεδιασμού και Ελέγχου Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης και Θορύβου (ΕΑΡΘ) του ΥΠΕΧΩΔΕ.
9. Τα υπ’ αρ. … έγγραφα των Διευθύνσεων … του Υπουργείου Πολιτισμού, τα υπ’ αρ…. έγγραφα των Διευθύνσεων … του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, τα υπ’ αρ. … έγγραφα των Διευθύνσεων … του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, τα υπ’ αρ. … έγγραφα των Διευθύνσεων …… του Υπουργείου Ανάπτυξης, τα υπ’ αρ. … έγγραφα των Διευθύνσεων … του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης και τα υπ’ αρ. …. έγγραφα των Διευθύνσεων … του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών.
10. Την από .... εισήγηση της Διεύθυνσης Χωροταξίας του ΥΠΕΧΩΔΕ προς το Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης.
11. Τη γνωμοδότηση ........ του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης.
12. Την από .... εισήγηση της Διεύθυνσης Χωροταξίας του ΥΠΕΧΩΔΕ προς την Επιτροπή Συντονισμού της Κυβερνητικής Πολιτικής στον τομέα του Χωροταξικού Σχεδιασμού και της Αειφόρου Ανάπτυξης.
13. Το γεγονός ότι από τις κανονιστικές διατάξεις της απόφασης αυτής δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού,
Β. Εκτιμώντας ιδίως τα ακόλουθα:
1. H τουριστική δραστηριότητα διογκώνεται ραγδαία ως οικονομικό, κοινωνικό και πολιτισμικό φαινόμενο σε παγκόσμιο επίπεδο και αποκτά νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά, υπό το καθεστώς ενός διαρκώς εντεινόμενου διεθνούς ανταγωνισμού. Ειδικότερα, αναμένεται να συνεχίσει να αυξάνεται παγκόσμια μεσοπρόθεσμα με ετήσιο ρυθμό άνω του 6%. Η εκτίμηση αυτή, αν συνδυαστεί με το γεγονός ότι το 1/3 περίπου της τουριστικής δραστηριότητας έχει ως προορισμό την Ευρώπη, αναδεικνύει μια συνεχιζόμενη ανοδική πορεία στην ευρύτερη περιοχή μας. Άλλωστε οι μακροχρόνιες προβλέψεις (και για τη Μεσόγειο) είναι θετικές.
2. Οι αλλαγές που συντελούνται στην παγκόσμια τουριστική αγορά έχουν άμεσα αποτελέσματα στα χαρακτηριστικά, τον τρόπο διάθεσης και τις απαιτήσεις για τη διαμόρφωση του ελληνικού τουριστικού προϊόντος. Ιδιαίτερα επισημαίνεται η αυξημένη ζήτηση κατοικίας σε οργανωμένα συγκροτήματα τουρισμού καθώς και μορφών διαχείρισης τουριστικών καταλυμάτων (π.χ. condo hotels) στη λογική της πώλησης ή και της μακροχρόνιας μίσθωσης σε τρίτους, ενός ποσοστού της τουριστικού συγκροτήματος υπό τη μορφή ανεξάρτητων διαμερισμάτων ή κατοικιών που χρησιμοποιούνται από τον φορέα της τουριστικής επιχείρησης ως τμήμα του ξενοδοχείου δυνάμει μισθωτικών συμβάσεων που συνάπτονται μεταξύ αυτού και των κυρίων των δημιουργούμενων αυτοτελών ιδιοκτησιών,
3. Η έλλειψη κοινής τουριστικής πολιτικής στο πλαίσιο της ΕΕ, δυσχεραίνει τη σχεδιασμένη τουριστική ανάπτυξη της χώρας, μειώνει τις δυνατότητες προγραμματισμού και ελέγχου επί της τουριστικής πολιτικής, περιορίζει τη δυνατότητα της χώρας να υποστηρίξει με υποδομές τη χωρική διάχυση και την ποιοτική αναβάθμιση της τουριστικής δραστηριότητας, ενώ ταυτόχρονα οξύνει τους κινδύνους που προέρχονται από τις απαιτήσεις που διαμορφώνει ο διεθνής ανταγωνισμός,
4. Το σύνολο των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας (πολιτισμικό κεφάλαιο, κλίμα, πολυνησιακός χαρακτήρας, μήκος και ποιότητα των ακτών, ποικιλία και έντονη εναλλαγή της μορφής και του είδους των πόρων, πυκνότητα και ποικιλία των περιοχών ιδιαίτερου φυσικού κάλλους), την καθιστούν μοναδική στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη ως προς τις δυνατότητες ανάπτυξης των περισσοτέρων από τις σύγχρονες μορφές τουρισμού και μάλιστα υψηλών απαιτήσεων,
5. Τα κύρια χαρακτηριστικά του ελληνικού τουρισμού και ειδικότερα:
 Η απήχηση της χώρας κυρίως στις αγορές της Δυτικής Ευρώπης.
 Η επικράτηση του μαζικού τουρισμού και η περιορισμένη ανάπτυξη άλλων μορφών τουρισμού.
 Η περιβαλλοντική υποβάθμιση σε μερικούς προορισμούς.
 Η έντονη εποχικότητα που καθιστά αναγκαίο τον εμπλουτισμό του τουριστικού προϊόντος με δραστηριότητες που επιμηκύνουν την τουριστική περίοδο (προώθηση αστικού τουρισμού, συνεδριακού τουρισμού, τουρισμού γκόλφ).
 Η μειωμένη προσβασιμότητα των προορισμών.
 Η κυριαρχία του αεροπλάνου ως μέσου άφιξης αλλοδαπών επισκεπτών.
 Το μη ικανοποιητικό επίπεδο υπηρεσιών, η απαξίωση σημαντικού ποσοστού των τουριστικών καταλυμάτων παρά την επιχειρούμενη αργή αλλά σταθερή ποιοτική αναβάθμιση του ξενοδοχειακού δυναμικού βάσει νέων πρότυπων, οι ελλείψεις σε ειδικές τουριστικές υποδομές καθώς και οι δυσλειτουργίες (κυκλοφοριακή συμφόρηση, έλλειψη χώρων στάθμευσης κ.λπ.) που παρουσιάζουν πολλοί τουριστικοί προορισμοί με την παρεπόμενη υποβάθμιση του περιβάλλοντος.
 Η ριζική ανασυγκρότηση της προβολής της στις διεθνείς αγορές και η ανάδειξη νέων μορφών τουρισμού.
6. Με τον κατάλληλο χωρικό σχεδιασμό η τουριστική ανάπτυξη μπορεί να επηρεάσει θετικά ένα σημαντικό τμήμα των λοιπών παραγωγικών δραστηριοτήτων μιας περιοχής.
7. Η υιοθέτηση ενός επιστημονικά ολοκληρωμένου χωροταξικού σχεδιασμού αποτελεί προϋπόθεση για την ορθολογική ανάπτυξη των ανθρώπινων δραστηριοτήτων (μεταξύ των οποίων ο τουρισμός στο χώρο). Ο χωροταξικός σχεδιασμός προσφέρει ένα επιχειρησιακό πλαίσιο αναφοράς για την αναζήτηση συμπληρωματικότητας και συνέργειας στις επιμέρους τομεακές πολιτικές καθώς και για τη διευθέτηση των ενδεχόμενων συγκρούσεων ως προς τη χρήση των φυσικών και πολιτιστικών πόρων και ιδίως ως προς τις χρήσεις γης.
8. Η οργάνωση της τουριστικής ανάπτυξης μέσω του χωροταξικού σχεδιασμού που βασίζεται στις αρχές της αειφόρου και ισόρροπης ανάπτυξης, συμβάλλει στη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης των επενδυτών και αναδεικνύει τη χώρα σε ώριμο τουριστικό προορισμό.
Εγκρίνουμε:
Το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό (Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α), το οποίο έχει ως εξής:
Άρθρο 1
ΣΚΟΠΟΣ
Σκοπός του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό είναι η παροχή κατευθύνσεων, κανόνων και κριτηρίων για τη χωρική διάρθρωση, οργάνωση και ανάπτυξη του τουρισμού στον ελληνικό χώρο και των αναγκαίων προς τούτο υποδομών καθώς και η διατύπωση ενός ρεαλιστικού προγράμματος δράσης για την επόμενη δεκαπενταετία (2007 – 2021).
Με το εν λόγω Ειδικό Πλαίσιο επιδιώκεται επίσης η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας του τουριστικού προϊόντος, η εξασφάλιση της προστασίας και της βιωσιμότητας των πόρων, η ενίσχυση των πολιτικών περιφερειακής ανάπτυξης καθώς και η διαμόρφωση ενός σαφέστερου πλαισίου κατευθύνσεων προς τον υποκείμενο σχεδιασμό, τις αδειοδοτούσες αρχές και τις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις.

Άρθρο 2
ΣΤΟΧΟΙ
Το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό στοχεύει στη διαμόρφωση συνθηκών για:
 Την ποιοτική περιβαλλοντική αναβάθμιση, θεματική, χρονική και χωρική διεύρυνση της τουριστικής δραστηριότητας και ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του Ελληνικού τουριστικού προϊόντος, με ειδική μέριμνα για την ανάδειξη και προβολή της ταυτότητας του,
 Την προσαρμογή του σχεδιασμού στις νέες προκλήσεις και πολιτικές, για τη βελτίωση της απόδοσης στον τομέα του τουρισμού.
 Τη προώθηση της υγιούς επιχειρηματικότητας, μέσα από τη δημιουργία σταθερού πλαισίου κανόνων που αφορούν στη χωροθέτηση, επιχειρήσεων που σχετίζονται με τον τουρισμό και τη δημιουργία συνθηκών για την προσέλκυση σημαντικών, για την εθνική οικονομία, τουριστικών επενδύσεων.
 Την εξειδίκευση και συμπλήρωση των βασικών κατευθύνσεων, προτεραιοτήτων και επιλογών του υπό κατάρτιση Γενικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης, στον τομέα του τουρισμού.
 Την προώθηση της αειφόρου και ισόρροπης ανάπτυξης της χώρας, σύμφωνα με τις φυσικές, πολιτιστικές, οικονομικές και κοινωνικές ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής.
 Τη διάχυση της ανάπτυξης του τουρισμού σε περισσότερες γεωγραφικές περιοχές με πολιτικές που θα ενθαρρύνουν ή θα αποθαρρύνουν τη συγκέντρωση των επενδύσεων στον τουρισμό.
 Τη διάχυση των αποτελεσμάτων του τουρισμού στους υπολοίπους τομείς της οικονομίας, με πολιτικές οι οποίες ενισχύουν τη διασύνδεσή τους
 Τη βελτίωση του συνολικού (άμεσου και έμμεσου) οικονομικού αποτελέσματος της τουριστικής δραστηριότητας και του βαθμού απόδοσής της
 Την ενσωμάτωση στο παρόν ειδικό πλαίσιο των σχετικών με τον τουρισμό κατευθύνσεων, παρεμβάσεων και έργων των προγραμμάτων δημοσίων επενδύσεων, των προγραμμάτων περιφερειακής ανάπτυξης, καθώς και άλλων γενικών ή ειδικών αναπτυξιακών προγραμμάτων που έχουν αξιόλογες επιπτώσεις στη διάρθρωση και ανάπτυξη του εθνικού χώρου, καθώς και τη διατύπωση προτάσεων για νέες παρεμβάσεις, έργα κ.λπ.
 Την παροχή των αναγκαίων κατευθύνσεων προς τα υποκείμενα επίπεδα χωρικού σχεδιασμού για την προώθηση της τουριστικής ανάπτυξης στο πλαίσιο της αειφόρου, ισόρροπης, συνεκτικής και ολοκληρωμένης διαχείρισης του χώρου.
 Την εξειδίκευση και αναπροσαρμογή των στόχων, κατευθύνσεων και προτεραιοτήτων της αναπτυξιακής νομοθεσίας, όσον αφορά στην τουριστική ανάπτυξη και την παροχή ειδικότερων κατευθύνσεων ως προς την αξιοποίηση των αναπτυξιακών κινήτρων.

Άρθρο 3
ΟΡΙΣΜΟΙ
1. Μια περιοχή διαθέτει «αναγνωρίσιμη τουριστική ταυτότητα» όταν:
- Αποτελεί δημοφιλή τόπο (τουριστικό προορισμό) με ισχυρή φήμη.
- Χαρακτηρίζεται από διαμορφωμένη υψηλή και συνεχή ζήτηση ανεξαρτήτως χαρακτηριστικών ηλικίας και εισοδηματικής τάξης των επισκεπτών.
2. Ως «μαζικός» ορίζεται ο τουρισμός, ο οποίος, διαμορφώνεται και διεκπεραιώνεται με οργανωμένο τρόπο από τουριστικούς φορείς και επιχειρήσεις και συνδέεται με τις εκάστοτε κυρίαρχες μορφές του.
3. Ως «εναλλακτικές μορφές τουρισμού» ορίζονται αυτές που ακολουθούν διαφορετικό τρόπο οργάνωσης από αυτό του μαζικού τουρισμού και στηρίζονται κατά κανόνα στην αξιοποίηση διαφορετικών πόρων από το κυρίαρχο μοντέλο τουρισμού (ήλιος – θάλασσα) με ήπιο τρόπο.
4. Ως «υψηλή συγκέντρωση τουρισμού» νοείται η συγκέντρωση επισκεπτών σε περιοχές εγγύς των ορίων της φέρουσας ικανότητας των πόρων του περιβάλλοντος και των υποδομών. Μπορεί να αφορά μαζικό τουρισμό ή εναλλακτικές μορφές τουρισμού.
5. Ως «αξιόλογη ανάπτυξη τουριστικών δραστηριοτήτων» μιας περιοχής, νοείται η ανάπτυξη εντός των ορίων των δυνατοτήτων του περιβάλλοντος και των υποδομών της.
6. Ως «αποδεκτό επίπεδο υποδομών» μιας περιοχής, ορίζεται αυτό που εξασφαλίζει την ικανοποίηση των βασικών αναγκών για το περιβάλλον, τους μόνιμους κατοίκους και τους επισκέπτες.
7. Ως «σύνθετη και ολοκληρωμένη ανάπτυξη τουριστικών υποδομών σταθερού παραθερισμού» νοείται η συνδυασμένη ανάπτυξη ξενοδοχείων διαφόρων λειτουργικών μορφών / τύπων υψηλών προδιαγραφών, τουριστικών επιπλωμένων επαύλεων, εγκαταστάσεων ειδικής τουριστικής υποδομής (συνεδριακά κέντρα, γκολφ, κέντρα θαλασσοθεραπείας κ.ά) καθώς και κατοικιών προς πώληση στις οποίες θα προβλέπεται η δυνατότητα παροχής ξενοδοχειακών υπηρεσιών υψηλού επιπέδου.

Άρθρο 4
ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ
Για τις ανάγκες του παρόντος Ειδικού Πλαισίου, ο εθνικός χώρος, που προσεγγίζεται βάσει της έντασης και του είδους της τουριστικής δραστηριότητας, της γεωμορφολογίας και της ευαισθησίας των πόρων του, κατατάσσεται στις ακόλουθες κατηγορίες περιοχών που απεικονίζονται διαγραμματικά στο χάρτη που ακολουθεί σε σμίκρυνση.
(Α) Αναπτυγμένες τουριστικά περιοχές. Διαθέτουν τα εξής χαρακτηριστικά:
- Αναγνωρίσιμη τουριστική ταυτότητα με ισχυρή φήμη.
- Υψηλή συγκέντρωση μαζικού τουρισμού.
- Αυξημένη πιθανότητα για φθίνουσα οικονομική απόδοση του τουριστικού πόρου.
Υψηλό βαθμό εξάρτησης της τοπικής οικονομίας από την τουριστική δραστηριότητα.
(Β) Αναπτυσσόμενες τουριστικά περιοχές. Χαρακτηρίζονται από τα εξής στοιχεία:
- Συγκέντρωση ιδιαίτερων χαρακτηριστικών φυσικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος.
- Αξιόλογη ανάπτυξη τουριστικών δραστηριοτήτων.
- Δυνατότητα για περαιτέρω βιώσιμη αξιοποίηση των πόρων.
- Δυνατότητα διαφοροποίησης και εμπλουτισμού του τουριστικού προϊόντος καθώς και διάχυσης της ζήτησης.
- Ύπαρξη αποδεκτού επιπέδου υποδομών.
Περαιτέρω, σε αυτήν την κατηγορία περιοχών διαμορφώνονται τρεις υποκατηγορίες, ως εξής:
(Β1) Περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης μαζικού τουρισμού και
(Β2) Περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών τουρισμού.
Στην κατηγορία αυτή εντάσσεται μεγάλος αριθμός νησιών καθώς και οι υπό τα στοιχεία Β2.1 – Β2.11 περιοχές της ηπειρωτικής χώρας.
B2.1 Δαδιά – Σουφλί
B2.2 Κερκίνη

Διάγραμμα 1

B2.3 Βέρμιο – Καϊμακτσαλάν – Έδεσσα – Βέροια – Νάουσα
2.4 Καστοριά – Φλώρινα – Πρέσπες
B2.5 Περιοχή Β. Πίνδου, Ζαγορίου, Τζουμέρκων και ορεινός χώρος Δυτικής Θεσσαλίας
B2.6 Όλυμπος – Κίσσαβος – Μαυροβούνι
B2.7 Ορεινός χώρος Στερεάς Ελλάδας (Οίτη, Παρνασσός, Γκιώνα, Βαρδούσια, Τυμφρηστός, Χελιδόνα, Καλιακούδα, Παναιτωλικό, Όρη Ναυπακτίας)
B2.8 Δίρφυς
B2.9 Ορεινός χώρος Πελοποννήσου (Παναχαϊκό, Χελμός, Ζήρεια, Ερύμανθος, Μαίναλο, Πάρνωνας και Ταΰγετος)
B2.10 Ορεινός χώρος Κεντρο-Δυτικής Κρήτης (Λευκά Όρη – Ίδη)
B2.11 Ορεινός χώρος Κεντρικής Κρήτης (Δίκτη)
(Β.3) Αναπτυγμένοι πυρήνες μαζικού τουρισμού εντός ευρύτερων αναπτυσσόμενων περιοχών με περιθώρια ανάπτυξης εναλλακτικού τουρισμού.
Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται οι περιοχές εγκαταστάσεων των υφιστάμενων χιονοδρομικών κέντρων Χελμού, Παρνασσού Τυμφρηστού και Βερμίου καθώς και των οικισμών που τα περιβάλλουν.
(Γ) Περιοχές τουριστικού ενδιαφέροντος με κυρίαρχες χρήσεις άλλες από τον τουρισμό, και δυνατότητα ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών τουρισμού.
Χαρακτηρίζονται από τα εξής στοιχεία:
- Κυρίαρχη άλλη χρήση πλην τουρισμού.
- Οι περιοχές αυτές διαθέτουν ορισμένα χαρακτηριστικά τουριστικής έλξης (φυσικά και ανθρωπογενή στοιχεία ιδιαίτερης αξίας, κ.α.), αλλά για ποικίλους λόγους η μέχρι σήμερα ανάπτυξή τους υποστηρίχθηκε από άλλους τομείς, ιδίως τον πρωτογενή, και δεν αξιοποίησε αυτά τα χαρακτηριστικά.
- Δυνατότητα συμπληρωματικής λειτουργίας της τουριστικής δραστηριότητας για την «ενίσχυση» άλλων - κυρίαρχων – χρήσεων και δραστηριοτήτων.
- Χαμηλό επίπεδο ή έλλειψη τουριστικών υποδομών.
Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται οι υπό τα στοιχεία Γ1- Γ3 περιοχές της ηπειρωτικής χώρας:
Γ1 Πομακοχώρια (Βόρεια Ξάνθης – Κομοτηνής)
Γ2 Ροδόπη (Ελατιά)
Γ3 Άγραφα – Ασπροπόταμος
(Δ) Μητροπολιτικές περιοχές: Ταυτίζονται με τα όρια των μητροπολιτικών συγκροτημάτων Αθήνας και Θεσσαλονίκης.
(Ε) Νησιά και παράκτιες περιοχές: Αναφέρεται στο σύνολο της εδαφικής περιφέρειας των νήσων πλην της Εύβοιας και στην επιφάνεια των παράκτιων δημοτικών διαμερισμάτων της ηπειρωτικής Ελλάδας (συμπεριλαμβανομένης της Εύβοιας) μέχρι του υψομέτρου των 200 μ. και βάθους μέχρι 5 χλμ.
(ΣΤ) Ορεινές περιοχές. Πρόκειται για τις περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης της Εύβοιας καθώς και της νήσου Κρήτης που εκτείνονται σε υψόμετρο άνω των 600 μ.
(Ζ) Πεδινές και ημιορεινές περιοχές. Πρόκειται για τις περιοχές, που δεν κατατάσσονται στον παράκτιο ή ορεινό χώρο. Συμπεριλαμβάνει τον πεδινό ή ημιορεινό χώρο της Εύβοιας και της Κρήτης.
(Η) Περιοχές που περιλαμβάνονται στον Κατάλογο Τόπων Κοινοτικής Σημασίας (περιοχές του Δικτύου Φύση (NATURA) 2000) και λοιπές περιοχές περιβαλλοντικής ευαισθησίας, όπως κηρυγμένοι ιστορικοί τόποι, καταφύγια άγριας ζωής κ.λπ., όπως έχουν οριοθετηθεί σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
(Θ) Παραδοσιακοί οικισμοί όπως έχουν χαρακτηριστεί σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
(Ι) Αρχαιολογικοί χώροι και μνημεία, όπως έχουν οριοθετηθεί σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
Όπου από την διαγραμματική απεικόνιση του συνημμένου χάρτη «Βασικών κατευθύνσεων χωρικής οργάνωσης του τουρισμού» δεν προκύπτουν με σαφήνεια τα όρια των υπό τα στοιχεία Α – Γ περιοχών του άρθρου αυτού η ακριβής οριοθέτησή τους θα γίνει στο πλαίσιο του υποκείμενου σχεδιασμού ήτοι με Γ.Π.Σ. ή Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π. ή άλλα σχέδια χρήσεων γης.

Άρθρο 5
ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΧΩΡΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ
Κατωτέρω καταγράφονται ενέργειες και δράσεις που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με την εξυπηρέτηση του τουρισμού ανά κατηγορία περιοχών του άρθρου 4.
Στις περιπτώσεις περιοχών που εμπίπτουν σε περισσότερες, της μιας, κατηγορίας ακολουθούνται σωρευτικά οι σχετικές κατευθύνσεις χωρικής οργάνωσης και ανάπτυξης του τουρισμού που δίδονται ανά κατηγορία περιοχών.
(Α) Αναπτυγμένες τουριστικά περιοχές
α Ανάδειξη στοιχείων ταυτότητας και αναγνωρισιμότητας της περιοχής.
β Μέτρα βελτίωσης των εισόδων των πόλεων.
γ Μέτρα βελτίωσης της σήμανσης των πόλεων.
δ Ένταξη των αναξιοποίητων τουριστικά πόρων της ενδοχώρας στο προσφερόμενο προϊόν, με παράλληλη προστασία και διαφύλαξη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους.
ε Μέτρα εξυγίανσης και βελτίωσης των περιοχών που συγκεντρώνουν σημαντικό αριθμό σημείων τουριστικού ενδιαφέροντος καθώς και των τουριστικών διαδρομών.
στ Ανάληψη δράσεων αύξησης της χωρητικότητας με παράλληλη προστασία και αποκατάσταση του περιβάλλοντος και του τοπίου μέσω της βελτίωσης των παραμέτρων που το συνθέτουν.
ζ Ανάληψη δράσεων αναβάθμισης του δομημένου χώρου, με πολεοδομικές παρεμβάσεις, όπως αναπλάσεις κοινόχρηστων και ιδιωτικών χώρων με αύξηση των ελεύθερων χώρων και του πρασίνου
η Ανάληψη δράσεων οργάνωσης του άτυπα οικιστικά διαμορφωμένου εξωαστικού χώρου.
θ Προστασία, ανάδειξη και αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος
ια Κατασκευή νέων, συμπλήρωση και αναβάθμιση υφιστάμενων τεχνικών, κοινωνικών (περίθαλψης και αθλητισμού), περιβαλλοντικών και πολιτιστικών υποδομών (μουσεία κ.λπ.).
ιβ Κατασκευή νέων καταλυμάτων 4 και 5 αστέρων.
ιγ Παροχή κινήτρων για ολοκληρωμένο εκσυγχρονισμό τουριστικών υποδομών.
ιδ Κατασκευή νέων υποδομών φιλοξενίας και εστίασης, κατά προτεραιότητα, εντός οικισμών και οργανωμένων υποδοχέων.
ιε Επανάχρηση αξιόλογων κτιρίων ή συνόλων.
ιστ Παροχή κινήτρων για μερική ή ολική απόσυρση μη αξιόλογων και απαξιωμένων κτιρίων χρήσης τουρισμού συνδυαζόμενη με τη διερεύνηση της σκοπιμότητας χορήγησης νέων αδειών.
ιζ Παροχή κινήτρων για κατεδάφιση κτιρίων χρήσης τουρισμού που προσβάλλουν το τοπίο.
ιη Προσανατολισμός των ιδιωτικών επενδύσεων προς τη συμπλήρωση ελλείψεων σε τύπους και τάξεις καταλυμάτων και σε υποδομές που εμπλουτίζουν και αναβαθμίζουν το προσφερόμενο τουριστικό προϊόν.
ιθ Προώθηση μέτρων για τη βελτίωση της κυκλοφορίας και την ασφάλεια των πεζών.
κ Ανάπτυξη τοπικών προγραμμάτων με στόχο τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών με παράλληλη παρακολούθηση και αξιολόγηση της εφαρμογής τους.
Για τις περιοχές της κατηγορίας αυτής (αναπτυγμένες τουριστικά περιοχές) το όριο αρτιότητας για τη δόμηση τουριστικών καταλυμάτων, εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών, ορίζεται σε δέκα πέντε (15) στρέμματα με μέγιστη πυκνότητα 6 κλίνες / στρέμμα. Οι ρυθμίσεις αυτές δεν έχουν εφαρμογή για τον εκσυγχρονισμό υφισταμένων κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του παρόντος τουριστικών καταλυμάτων.
Ρυθμίσεις σχεδιασμού του χώρου που προβλέπουν μεγαλύτερα όρια αρτιότητας κατισχύουν των ανωτέρω ορίων.
(Β) Αναπτυσσόμενες τουριστικά περιοχές
(Β1) Περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης μαζικού τουρισμού
Ισχύουν οι κατευθύνσεις για τις περιοχές (Α) πλην των περιπτώσεων στ, ιβ και ιστ καθώς και οι ακόλουθες:
- Λήψη μέτρων για την έγκαιρη πρόληψη φαινομένων υποβάθμισης της ποιότητας των φυσικών και ανθρωπογενών πόρων και συνδυασμένη προβολή τους
- Βελτίωση της προσβασιμότητας των δυσπρόσιτων τουριστικών πόρων.
- Ενθάρρυνση χωροθετήσεων που αξιοποιούν τους εναλλακτικούς πόρους (εκτός ήλιου – θάλασσας) κάθε προορισμού.
- Κατασκευή νέων καταλυμάτων 3, 4 και 5 αστέρων.
- Παροχή κινήτρων για αναβάθμιση παλαιότερων καταλυμάτων.


(Β2) Περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης εναλλακτικού τουρισμού
- Διατήρηση, προστασία και ανάδειξη του χαρακτήρα, της κλίμακας και των χαρακτηριστικών των οικισμών.
- Λήψη μέτρων για την έγκαιρη πρόληψη φαινομένων υποβάθμισης της ποιότητας των φυσικών και ανθρωπογενών πόρων και συνδυασμένη προβολή τους.
- Συγκρότηση τοπικών πολυθεματικών δικτύων και βελτίωση της προσβασιμότητας μεταξύ των πόλων και πόρων που τα συγκροτούν με περιβαλλοντικά ήπιες παρεμβάσεις στις οδικές συνδέσεις.
- Κατασκευή νέων, συμπλήρωση και αναβάθμιση υφιστάμενων τεχνικών, κοινωνικών (περίθαλψης και αθλητισμού), περιβαλλοντικών και πολιτιστικών υποδομών (μουσεία κ.λπ.).
- Περιορισμός της δόμησης νέων υποδομών φιλοξενίας, εστίασης και λοιπών σχετικών με τον τουρισμό υποδομών, στον Ηπειρωτικό χώρο, εντός οικισμών καθώς και σε μια ζώνη πλάτους 500 μέτρων από τα όρια τους στις περιπτώσεις που διαπιστώνεται σχετικός κορεσμός (ποσοστό αδόμητων γηπέδων <40%).
- Προσαρμογή της τυπολογίας των καταλυμάτων (μορφολογικοί περιορισμοί, δυναμικότητα, τάξεις) και άλλων σχετικών με τον τουρισμό υποδομών σύμφωνα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής και των ειδικών μορφών που υποστηρίζουν.
- Προστασία και ανάδειξη περιβάλλοντος και τοπίου.
- Επανάχρηση αξιόλογων κτιρίων ή συνόλων
- Αξιοποίηση των πόρων με την ανάπτυξη ήπιων μορφών τουρισμού (αγροτουρισμού, περιηγητικού, πεζοπορικού, πολιτιστικού τουρισμού κ.α.).
- Στήριξη δραστηριοτήτων που συμβάλλουν στην αναβάθμιση της εικόνας και γενικότερα στην ανάδειξη και προβολή των χαρακτηριστικών και της φυσιογνωμίας του αγροτικού χώρου.
- Δημιουργία δικτύων μονοπατιών (εθνικών, ευρωπαϊκών) και διαδρομών («δρόμοι» καπνού, αμπέλου, ελιάς κ.α.).
- Προώθηση προγραμμάτων στήριξης αγροτικών δραστηριοτήτων φιλικών προς το περιβάλλον (στήριξη ολοκληρωμένης ή βιολογικής γεωργίας, προϊόντων ονομασίας προέλευσης, παραδοσιακών τεχνικών).
- Ενίσχυση του προσανατολισμού των συνεχιζόμενων ευρωπαϊκών προγραμμάτων για τον αγροτικό χώρο (Leader+, ΟΠΑΑΧ), προς μια ολοκληρωμένη αγροτική ανάπτυξη πέραν της αποκλειστικής χρηματοδότησης καταλυμάτων.

(Β.3) Αναπτυγμένοι πυρήνες μαζικού τουρισμού εντός ευρύτερων αναπτυσσόμενων περιοχών με περιθώρια ανάπτυξης εναλλακτικού τουρισμού.
Εφαρμόζονται οι κατευθύνσεις των υπό στοιχείο Β2 περιοχών του παρόντος άρθρου με εξαίρεση τους αναπτυγμένους πυρήνες τους που ακολουθούν τις κατευθύνσεις των υπό στοιχείο Α περιοχών του παρόντος άρθρου.
Για όλες τις υπό το στοιχείο Β περιοχές του άρθρου 4 (αναπτυσσόμενες τουριστικά περιοχές) το όριο αρτιότητας για τη δόμηση τουριστικών καταλυμάτων, εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών, ορίζεται σε οκτώ (8) στρέμματα με μέγιστη πυκνότητα 6 κλίνες / στρέμμα. Οι ρυθμίσεις αυτές δεν έχουν εφαρμογή για τον εκσυγχρονισμό υφισταμένων κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του παρόντος τουριστικών καταλυμάτων.
Ρυθμίσεις σχεδιασμού του χώρου που προβλέπουν μεγαλύτερα όρια αρτιότητας κατισχύουν των ανωτέρω ορίων.
(Γ) Περιοχές με κυρίαρχες χρήσεις άλλες από τον τουρισμό και δυνατότητα ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών τουρισμού
- Διαφύλαξη φυσικών, ιστορικών, αρχιτεκτονικών κ.α. σημείων του χώρου με «μοναδικά» χαρακτηριστικά.
- Δημιουργία θεματικών διαδρομών με ανάδειξη στοιχείων των κυρίαρχων χρήσεων («δρόμοι» ελιάς, αμπέλου, καπνού, κ.α.).
- Αποκατάσταση και αξιοποίηση παλαιών κελυφών.
- Δημιουργία μουσείων, κέντρων ερμηνείας του χώρου ή άλλων εγκαταστάσεων απαραίτητων για την ανάδειξη της κυρίαρχης χρήσης - δραστηριότητας, εντός οικισμών.
- Κατασκευή νέων, συμπλήρωση και αναβάθμιση υφιστάμενων τεχνικών, κοινωνικών (περίθαλψης και αθλητισμού) και περιβαλλοντικών.
- Αξιοποίηση των πόρων με την ανάπτυξη ήπιων μορφών τουρισμού (αγροτουρισμού, περιηγητικού, πεζοπορικού, πολιτιστικού τουρισμού κ.α.).
- Ανάδειξη και προστασία περιβάλλοντος και τοπίου (προστασία φυσικού περιβάλλοντος, αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, άϋλης πολιτιστικής κληρονομιάς, δημιουργία μουσείων κ.α.).
- Προώθηση προγραμμάτων στήριξης αγροτικών δραστηριοτήτων φιλικών προς το περιβάλλον (στήριξη ολοκληρωμένης ή βιολογικής γεωργίας, προϊόντων ονομασίας προέλευσης, παραδοσιακών τεχνικών).
- Δημιουργία υποδομών στήριξης, προώθηση προγραμμάτων εκπαίδευσης και πιστοποίησης (Eco-Management and Audit Scheme- EMAS).
Για τις περιοχές της κατηγορίας αυτής (περιοχές με κυρίαρχες χρήσεις άλλες από τον τουρισμό και δυνατότητα ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών τουρισμού) το όριο αρτιότητας για τη δόμηση τουριστικών καταλυμάτων, εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών, ορίζεται σε τέσσερα (4) στρέμματα με μέγιστη πυκνότητα 6 κλίνες / στρέμμα. Οι ρυθμίσεις αυτές δεν έχουν εφαρμογή για τον εκσυγχρονισμό υφισταμένων κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του παρόντος τουριστικών καταλυμάτων.
Ρυθμίσεις σχεδιασμού του χώρου που προβλέπουν μεγαλύτερα όρια αρτιότητας κατισχύουν των ανωτέρω ορίων.
(Δ) Μητροπολιτικές περιοχές
Ισχύουν οι κατευθύνσεις για τις υπό στοιχείο (Α) περιοχές του παρόντος άρθρου πλην των περιπτώσεων δ, η, θ, ιστ, ιζ και κ καθώς και οι ακόλουθες:
- Επιτάχυνση των ρυθμών ανάπλασης του ιστορικού κέντρου και του θαλασσίου μετώπου της Αθήνας και Θεσ/νίκης.
- Προστασία, ανάδειξη και συνδυασμένη προβολή των πόρων του ευρύτερου περιαστικού τους χώρου (ορεινοί όγκοι, κ.α.).
- Παροχή κινήτρων για απόσυρση παλαιών κτιρίων, που προσβάλουν υπέρμετρα την αισθητική της πόλης.
- Αναβάθμιση του ρόλου των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς
- Ενίσχυση της πολιτιστικής δραστηριότητας με διοργάνωση εκδηλώσεων διεθνούς ενδιαφέροντος.
Ειδικότερα για την μητροπολιτική περιοχή της Αθήνας:
- Συνέχιση και εντατικοποίηση της προσπάθειας ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων
- Η δημιουργία ζωνών εναλλακτικών δραστηριοτήτων και υπαιθρίων πάρκων αναψυχής και αθλητισμού, στην Αττική και τη Θεσσαλονίκη.
- Η δρομολόγηση αναπλάσεων σε περιοχές με βιομηχανικό ενδιαφέρον, που έχουν χωρική συνέχεια με άλλες περιοχές αστικού τουρισμού.
Για τις περιοχές της κατηγορίας αυτής (μητροπολιτικές περιοχές) το όριο αρτιότητας για τη δόμηση τουριστικών καταλυμάτων, εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών, ορίζεται σε δέκα (10) στρέμματα με μέγιστη πυκνότητα 6 κλίνες / στρέμμα. Οι ρυθμίσεις αυτές δεν έχουν εφαρμογή για τον εκσυγχρονισμό υφισταμένων κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του παρόντος τουριστικών καταλυμάτων.
Ρυθμίσεις σχεδιασμού του χώρου που προβλέπουν μεγαλύτερα όρια αρτιότητας κατισχύουν των ανωτέρω ορίων.
(Ε) Νησιά και παράκτιες περιοχές
1. Για την ορθολογική ανάπτυξη του τουρισμού στα νησιά διακρίνονται τέσσερις κατηγορίες / ομάδες νησιών που απεικονίζονται στο χάρτη που ακολουθεί, για τις οποίες δίδονται αντίστοιχες κατευθύνσεις.
Ομάδα Ι: Νησιά με σχετικά μικρή γεωγραφική έκταση, τα οποία αντιμετωπίζουν κατά κανόνα σοβαρά προβλήματα ανάπτυξης, πολλά εκ των οποίων χαρακτηρίζονται από συνεχή μείωση πληθυσμού, σοβαρές ελλείψεις σε υποδομές, ελάχιστο βαθμό αξιοποίησης των πόρων του ή περιορισμένους (ποσοτικά και ποιοτικά) πόρους και αισθητή γεωγραφική απομόνωση.
Τα νησιά που περιλαμβάνονται στην κατηγορία αυτή είναι τα παρακάτω:
Αγαθονήσι, Άγιος Ευστράτιος, Αμμουλιανή, Ανάφη, Αντικύθηρα, Αντίπαξος, Αντίπαρος, Αρκοί, Γαύδος, Γαυδοπούλα, Δεσποτικό, Δονούσα, Ηρακλειά, Θηρασιά, Κέρος, Κίμωλος, Κίναρος, Κουφονήσι (μικρό και μεγάλο), Λεβίθα, Λειψοί, Μάραθος, Λεβίδι, Νίσυρος, Οθωνοί, Οινούσσες, Καλόλιμνος, Κάτω Αντίκερι, Παξοί, Πλατή, Ρω, Σαμιοπούλα, Σαρία, Σίκινος, Στρογγυλή, Σχοινούσα, Τέλενδος, Τήλος, Φαρμακονήσι, Φολέγανδρος, Φούρνοι, Χάλκη, Ψέριμος.
Στην ομάδα αυτή επιτρέπονται μικρές ξενοδοχειακές μονάδες (μέχρι 100 κλινών) εντός ορίων οικισμών. Ο αριθμός των νέων κλινών δεν μπορεί να υπερβαίνει ετησίως το 5% του αριθμού των υφισταμένων κλινών στην αρχή του έτους με ελάχιστο όριο της 30 κλίνες. Εκτός ορίων οικισμών μπορούν να αναπτυχθούν οργανωμένες κατασκηνώσεις (camping).
Ομάδα ΙΙ: Νησιά που αναπτύσσονται τουριστικά ενώ παράλληλα διαθέτουν και άλλες παραγωγικές δραστηριότητες και εκμεταλλεύσιμους πόρους. Σε αυτά η έμφαση πρέπει να δοθεί σε δράσεις που σκοπό έχουν την αντιμετώπιση των συγκρούσεων μεταξύ των δραστηριοτήτων και την αποτροπή της εξάρτησής τους από τη μονόπλευρη τουριστική ανάπτυξη.
Τα νησιά που περιλαμβάνονται στην κατηγορία αυτή είναι τα παρακάτω:
Αίγινα, Αλόνησος, Αμοργός, Άνδρος, Αστυπάλαια, Ζάκυνθος, Θάσος, Ιθάκη, Ικαρία, Ίος, Κάλυμνος, Κάρπαθος, Κάσος, Κέα, Κεφαλλονιά, Κύθηρα, Κύθνος, Λέρος, Λευκάδα, Λήμνος, Μήλος, Νάξος, Πάτμος, Σαμοθράκη, Σάμος, Σέριφος, Σίφνος, Σκιάθος, Σκόπελος, Σκύρος, Σπέτσες, Σύμη, Τήνος, Ύδρα, Χίος.

Διάγραμμα 2

Στην ομάδα αυτή ο σχεδιασμός των χρήσεων γης (ΓΠΣ / ΣΧΟΟΑΠ, ΕΧΜ) πρέπει να διερευνά τη σκοπιμότητα καθορισμού ζωνών τουριστικής ανάπτυξης στις εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές και να τις ορίζει κατά περίπτωση.
Ανώτατο όριο δυναμικότητας νέων τουριστικών εγκαταστάσεων εντός ορίων οικισμών και σχεδίων πόλεως 100 κλίνες.
Ομάδα ΙΙΙ: Νησιά με σημαντική τουριστική δραστηριότητα όχι μόνο σε Περιφερειακό αλλά και σε Εθνικό και Κοινοτικό Επίπεδο (ή/και με άλλη ιδιαίτερα δυναμική παραγωγική δραστηριότητα), με αυξανόμενες περιβαλλοντικές πιέσεις, πληθυσμιακή αύξηση και συγκέντρωση, με άμεση ανάγκη ελέγχου του είδους της ανάπτυξής τους.
Τα νησιά που περιλαμβάνονται στην κατηγορία αυτή είναι τα παρακάτω:
Θήρα, Κέρκυρα, Κρήτη, Λέσβος, Σύρος, Μύκονος, Κως, Πάρος, Ρόδος.
Στην ομάδα αυτή ο σχεδιασμός των χρήσεων γης (ΓΠΣ / ΣΧΟΟΑΠ, ΕΧΜ) πρέπει να διερευνά τη σκοπιμότητα καθορισμού ζωνών τουριστικής ανάπτυξης στις εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές και να τις ορίζει κατά περίπτωση.
Ανώτατο όριο δυναμικότητας νέων τουριστικών εγκαταστάσεων εντός ορίων οικισμών και σχεδίων πόλεως εκτός των νήσων Κρήτης, Κέρκυρας και Ρόδου: 100 κλίνες.
Ομάδα ΙV: Βραχονησίδες και ακατοίκητα νησιά
Κατατάσσονται σε δύο κατηγορίες με βάση τα ιδιαίτερα φυσικά χαρακτηριστικά τους, το μέγεθος και την εγγύτητά τους με κατοικημένες περιοχές. Στην πρώτη κατηγορία θα επιβάλλεται η απόλυτη προστασία τους. Στη δεύτερη κατηγορία θα επιτρέπεται η ανάπτυξη τουριστικών εγκαταστάσεων με τον όρο ότι κάλυψή τους δεν θα υπερβαίνει το 2% του νησιού, τηρουμένης της λοιπής νομοθεσίας.
2. Επιπρόσθετα στις παράκτιες περιοχές των υπό στοιχείων Α, Β, και Δ του άρθρου 4 κατηγοριών χώρου (Αναπτυγμένες τουριστικά περιοχές, Αναπτυσσόμενες τουριστικά περιοχές, και Μητροπολιτικές Περιοχές) και στα νησιά που σύμφωνα με τις ρυθμίσεις της ενότητας αυτής κατατάσσονται στις ομάδες ΙΙ και ΙΙΙ, διακρίνεται ζώνη υψηλής ανταγωνιστικότητας διαφόρων οικονομικών δραστηριοτήτων, η οποία εκτείνεται σε απόσταση 200 μ. από τον αιγιαλό και έχει ιδιαίτερη σημασία για την ανάπτυξη του τουρισμού. Στη ζώνη αυτή που παρατηρείται υψηλός ανταγωνισμός χρήσεων γης και δραστηριοτήτων όλων των ειδών, με άμεση ή έμμεση επίπτωση στον τουρισμό, δίδονται οι παρακάτω κατευθύνσεις:
- Ο περιορισμός της δημιουργίας νέων εγκαταστάσεων – χρήσεων μη συμβατών με την τουριστική δραστηριότητα (ιδίως βιομηχανικές / βιοτεχνικές εγκαταστάσεις, εγκαταστάσεις χονδρικού εμπορίου, εμπορικών εκθέσεων, κτίρια και γήπεδα αποθήκευσης, γραφεία, κτίρια περίθαλψης, πρατήρια καυσίμων) ιδιαίτερα στις περιοχές που χαρακτηρίζονται ως ανεπτυγμένες τουριστικά. Στις υπόλοιπες περιοχές τουριστικού ενδιαφέροντος (περιοχές υπό στοιχεία Β και Δ του άρθρου 4) η χωροθέτηση άλλων χρήσεων επιτρέπεται σε τμήματα τους που δεν παρουσιάζουν τουριστικό ενδιαφέρον είτε μεμονωμένα είτε σε οργανωμένους υποδοχείς.
- Η κατά προτεραιότητα προώθηση δράσεων αποκατάστασης της αισθητικής του τοπίου και αναβάθμισης της λειτουργίας του χώρου
- Η διατήρηση των φυσικών χαρακτηριστικών της ζώνης υψηλής ανταγωνιστικότητας σε ορισμένα τμήματα της ακτογραμμής.
3. Για το σύνολο του παράκτιου χώρου και τα νησιά ορίζεται ελάχιστη απόσταση Ε τοποθέτησης των κτισμάτων από τη γραμμή αιγιαλού πενήντα (50,00μ.) μέτρα. Σε περίπτωση που η υψομετρική στάθμη του φυσικού εδάφους Υ στο πλησιέστερο στην ακτογραμμή σημείο τοποθέτησης του κτιρίου είναι μικρότερη των δέκα (10,00) μέτρων από την στάθμη της θάλασσας, η ελάχιστη απόσταση τοποθέτησης των κτισμάτων Ε από τη γραμμή του αιγιαλού δίδεται από τη σχέση Ε=50+(10-Υ)Χ5.
Ρυθμίσεις σχεδιασμού του χώρου που προβλέπουν μεγαλύτερες αποστάσεις στην τοποθέτηση των κτισμάτων από την ακτογραμμή κατισχύουν της ανωτέρω διάταξης.
(ΣΤ) Ορεινές περιοχές
Η βασική κατεύθυνση τουριστικής αξιοποίησης του ορεινού χώρου συνίσταται στη μέριμνα για την προστασία αναβάθμιση και ανάδειξη των πόρων, τη βελτίωση της προσβασιμότητας, τη συγκρότηση τοπικών πολυθεματικών δικτύων, την αξιοποίηση του οικιστικού πλεονάσματος των φθινόντων και εγκαταλελειμμένων οικισμών και την προβολή των προορισμών.
Στο πλαίσιο αυτό επιβάλλεται, επιπρόσθετα των όσων προβλέπονται ειδικά για κάθε κατηγορία χώρου και μορφή τουρισμού που συναντάται στον ορεινό χώρο, τα εξής:
- Η διατήρηση της ποιότητας των φυσικών (στοιχεία χλωριδικά, πανιδικά, γεωλογικά – υδρογεωλογικά, τοπιακά κ.α.) και ανθρωπογενών (οικισμοί, κατασκευές, υποδομές, μνημεία, παραδοσιακές ασχολίες, εκδηλώσεις κ.λπ.) πόρων με μέτρα πρόληψης των κινδύνων υποβάθμισης τους,
- Λήψη ειδικών μέτρων ενσωμάτωσης τρίτων δραστηριοτήτων αναγκαίων για τη λειτουργία του χώρου που παρουσιάζουν ασυμβατότητες με την τουριστική δραστηριότητα και ειδικότερα μέτρων αισθητικής και λειτουργικής αναβάθμισης των υποδομών τους (π.χ. σύνταξη ειδικών προδιαγραφών κατασκευής και λειτουργίας).
- Δημιουργία βασικών προτύπων καθώς και εξειδικευμένων κατά περίπτωση κανόνων για το σχεδιασμό και τη δόμηση λαμβάνοντας υπόψη την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και τις τοπικές παραδόσεις, χρήσης, υλικών και μορφών δόμησης,
- Υιοθέτηση πρακτικών που θα εξασφαλίζουν μειωμένη κατανάλωση ενέργειας και χρήση φιλικών προς το περιβάλλον υλικών.
- Δημιουργία ειδικών κατασκευαστικών προτύπων για την εκτέλεση έργων συμβατικών υποδομών στον ορεινό χώρο (οδοποιία, κατασκευές δημόσιων κτιρίων, εγγειοβελτιωτικά, διαμορφώσεις χώρων κ.λπ.).
(Ζ) Πεδινές και ημιορεινές περιοχές.
Αποτελούν περιοχές προτεραιότητας τουρισμού στο μέτρο που εμπίπτουν στις υπό τα στοιχεία Α, Β, και Γ περιοχές του άρθρου 4. Στις περιπτώσεις αυτές ακολουθούν κατά περίπτωση τις κατευθύνσεις των υπό τα στοιχεία Α, Β, Γ, Η, Θ και Ι περιοχών του παρόντος άρθρου.
Σε αντίθετη περίπτωση τα χαρακτηριστικά του χώρου και η αναμενόμενη εξ αυτών ένταση των τουριστικών δραστηριοτήτων δεν δικαιολογούν, για την προγραμματική περίοδο του παρόντος Ειδικού Πλαισίου, τη λήψη ειδικών μέτρων, χωρίς ωστόσο να αποκλείουν τη χωροθέτηση τουριστικών δραστηριοτήτων εφόσον δεν υπάρχει σαφής αντίθεση με άλλες ρυθμίσεις σχεδιασμού του χώρου.
Σε κάθε περίπτωση είναι δυνατή η χωροθέτηση σύνθετων και ολοκληρωμένων αναπτύξεων τουριστικών υποδομών σταθερού παραθερισμού του άρθρου 9 του παρόντος Ειδικού Πλαισίου με τους όρους και προϋποθέσεις που τίθενται σε αυτό.
(H) Περιοχές του Δικτύου Φύση (NATURA) 2000
- Αξιοποίηση των πόρων με την ανάπτυξη ήπιων μορφών τουρισμού (αγροτουρισμού, περιηγητικού, πεζοπορικού, πολιτιστικού τουρισμού κ.α.).
- Ανάδειξη και προστασία περιβάλλοντος και τοπίου (προστασία φυσικού περιβάλλοντος, αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, άϋλης πολιτιστικής κληρονομιάς, δημιουργία μουσείων κ.α.).
- Δημιουργία δικτύων μονοπατιών (εθνικών, ευρωπαϊκών) και διαδρομών («δρόμοι» καπνού, αμπέλου, ελιάς κ.α.).
- Προώθηση προγραμμάτων στήριξης αγροτικών δραστηριοτήτων φιλικών προς το περιβάλλον (στήριξη ολοκληρωμένης ή βιολογικής γεωργίας, προϊόντων ονομασίας προέλευσης, παραδοσιακών τεχνικών).
- Δημιουργία υποδομών στήριξης, προώθηση προγραμμάτων εκπαίδευσης και πιστοποίησης (Eco-Management and Audit Scheme- EMAS).
- Οργανωτική και λειτουργική υποστήριξη των Φορέων Διαχείρισης.
- Θέσπιση ειδικού τέλους υπέρ των Φορέων Διαχείρισης, επί των δραστηριοτήτων του τουρισμού που αναπτύσσονται στις περιοχές αυτές, με σκοπό να χρησιμοποιείται για την προστασία, διαχείριση και ανάδειξη των πόρων.
Μέχρι τον καθορισμό χρήσεων και δραστηριοτήτων στις περιοχές αυτές προτείνεται:
Ο περιορισμός της δόμησης μικρών, σύμφωνα με την κείμενη τουριστική νομοθεσία, τουριστικών καταλυμάτων στις εντός σχεδίου και εντός ορίων οικισμών περιοχές, καθώς και σε μια ζώνη πλάτους 500 μέτρων από τα όρια τους στις περιπτώσεις που διαπιστώνεται σχετικός κορεσμός (ποσοστό αδόμητων γηπέδων <40%).
Ο περιορισμός αυτός δεν ισχύει για την ανάπτυξη σύνθετων και ολοκληρωμένων αναπτύξεων τουριστικών υποδομών σταθερού παραθερισμού με τους όρους και τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 9 του παρόντος.
Σε κάθε περίπτωση κατά την αξιολόγηση των επενδυτικών σχεδίων πρέπει να δίδεται η δέουσα βαρύτητα στην οικολογική συνιστώσα.
(Θ) Αρχαιολογικοί χώροι & Μνημεία
- Εξασφάλιση της προσβασιμότητας, της επισκεψιμότητας και της οργάνωσής τους, εξωραϊσμός του περιβάλλοντος χώρου, έλεγχος χρήσεων και της εγκατάστασης δικτύων υποδομής, ώστε να διασφαλίζεται η βέλτιστη ανάδειξη τους.
(Ι) Παραδοσιακοί οικισμοί
- Δημιουργία μηχανισμού ελέγχου των χρήσεων γης και της έντασης της τουριστικής δραστηριότητας βάσει των εξής κριτηρίων: επιφάνεια δομημένου χώρου, συνολικός αριθμός τουριστικών επιχειρήσεων με έδρα ή πραγματική λειτουργία στον οικισμό, αριθμός υφιστάμενων κλινών. Στόχος είναι η διαφύλαξη της αξίας του πόρου και η προστασία του παραδοσιακού χαρακτήρα.
- Διαμόρφωση αυστηρότερων κανόνων για τη μορφολογία των νέων κτισμάτων, ενίσχυση δράσεων αποκατάστασης κελυφών και ειδικότερα για τους εγκαταλελειμμένους και φθίνοντες προώθηση πρωτοβουλιών στην κατεύθυνση αναζωογόνησης τους.
- Ελαχιστοποίηση των επεκτάσεων των οικισμών.
- Άμεσος έλεγχος της δόμησης εκτός σχεδίου πόλης και ορίων οικισμών.
- Αξιοποίηση εγκαταλελειμμένων ορεινών οικισμών που παρουσιάζουν αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, με τη μετατροπή κτιρίων σε καταλύματα ή και με νέες μεγαλύτερου μεγέθους επενδύσεις (αύξηση μέχρι και 40% της υφισταμένης δομημένης επιφάνειας), με κίνητρα είτε προς τους σημερινούς ιδιοκτήτες είτε προς ενδιαφερόμενους επενδυτές.
- Η ανάπτυξη δράσεων τοπικών συμφώνων ποιότητας (πέρα από τους κατά περίπτωσιν ισχύοντες κτιριολογικούς κανονισμούς), που αφορούν στη διατήρηση και ανάδειξη αξιόλογων μορφολογικών στοιχείων και την ιδιαίτερη τοπική αρχιτεκτονική παραδοσιακών οικισμών.

Άρθρο 6
ΕΙΔΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
Κατωτέρω δίδονται κατευθύνσεις για τη χωρική οργάνωση και ανάπτυξη ειδικών μορφών τουρισμού.
(Α) Συνεδριακός τουρισμός
Προωθείται η ανάπτυξη συνεδριακού τουρισμού στα αστικά κέντρα της υπό στοιχείο B του παρόντος άρθρου ειδικής μορφής τουρισμού και στις αναπτυγμένες τουριστικά περιοχές της χώρας (περιοχές υπό στοιχείο Α του άρθρου 4) με επαρκή συγκοινωνιακή σύνδεση (κυρίως αεροπορική) και ευκαιρίες για απόλαυση εκδηλώσεων σύγχρονου πολιτισμού (μουσεία, φεστιβάλ, εκθέσεις κ.α.), γαστρονομία, επίσκεψη αξιοθέατων κ.λπ.
Επιπρόσθετα, είναι δυνατή η δημιουργία εγκαταστάσεων συνεδριακού τουρισμού μικρότερης κλίμακας σε μικρότερα αστικά κέντρα και άλλους τουριστικούς προορισμούς, βάσει κριτηρίων, όπως: ύπαρξη Α.Ε.Ι. ή ερευνητικών κέντρων, παρουσία κάποιου ισχυρού / κυρίαρχου παραγωγικού τομέα στην περιοχή, ύπαρξη αξιόλογων στοιχείων του φυσικού ή ανθρωπογενούς περιβάλλοντος, ιστορίας, αθλητικών ή πολιτιστικών εκδηλώσεων κ.α.
Για την ενίσχυση του συνεδριακού τουρισμού απαιτούνται:
- Μέτρα για τη βελτίωση της ελκυστικότητάς των πόλεων / τουριστικών περιοχών, τον εκσυγχρονισμό και αναβάθμιση των υφιστάμενων εγκαταστάσεων και τη δημιουργία νέων, είτε αμιγών είτε συνδυασμένων με καταλύματα υψηλών προδιαγραφών με συνεδριακά κέντρα.
- Δράσεις ενσωμάτωσης νέων τεχνολογιών στις υποδομές του συνεδριακού τουρισμού.
- Πρόσθετα κίνητρα για αποκατάσταση και επανάχρηση αξιόλογων παλαιών κελυφών.
- Η προώθηση δράσεων σύνδεσης του συνεδριακού με τον εκθεσιακό τουρισμό.
(Β) Αστικός Τουρισμός
Προωθείται κατά προτεραιότητα στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τις μεγάλες πόλεις (Πάτρα, Λάρισα, Ηράκλειο) και σε τουριστικές περιοχές με αξιόλογα αστικά κέντρα (Βόλος, Ναύπλιο, Χώρα Κέρκυρας, Χώρα Ρόδου, Πόλη Χανίων, Ιωάννινα, Καστοριά, Καβάλα, Ξάνθη, Ερμούπολη, Μυτιλήνη, Κω, Καλαμάτα, Κομοτηνή, Ρέθυμνο).
Σε όλα τα ανωτέρω αστικά κέντρα προτείνεται η κατά προτεραιότητα προώθηση δράσεων, που αφορούν στην ανάδειξη και αναβάθμιση των ιστορικών κέντρων, μνημείων, αρχαιολογικών χώρων και λοιπών αξιόλογων στοιχείων του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντός τους.
Περαιτέρω για την ανάπτυξη του απαιτείται η προώθηση δράσεων :
- Δικτύωσης βάσει θεματικών ενοτήτων π.χ. κοινή ιστορία, αρχιτεκτονική, τοπική παραγωγή κ.α.
- Εμπλουτισμού παρεχόμενων υπηρεσιών και δραστηριοτήτων, όπως μουσεία, εκθετήρια, σύγχρονες εγκαταστάσεις πληροφόρησης, φεστιβάλ και άλλες θεματικές εκδηλώσεις.
- Εκσυγχρονισμού και βελτίωσης της ποιότητας του ξενοδοχειακού δυναμικού των παραπάνω αστικών περιοχών.
- Ενημέρωσης των επισκεπτών για τη θέση και το περιεχόμενο των τουριστικών πόρων και η εξασφάλιση της εύκολης πρόσβασης σε αυτούς.
- Βελτίωσης της κυκλοφορίας και της ασφάλειας των πεζών.
(Γ) Θαλάσσιος Τουρισμός
Ο θαλάσσιος τουρισμός προσδιορίζεται από τη δυνατότητα χρήσης ιδιόκτητων και εκμισθωμένων σκαφών αναψυχής διαφορετικών μεγεθών και εμβέλειας ταξιδίων, με ή άνευ πληρώματος και με ποικίλους τρόπους κίνησης.
Για την ανάπτυξή του επιβάλλεται:
- Η δημιουργία έντεκα (11) κέντρων, για την υποστήριξη εννέα (9) ενοτήτων θαλάσσιου τουρισμού, τα οποία θα διαθέτουν σύγχρονες υποδομές ελλιμενισμού, ανεφοδιασμού και επισκευών και υπηρεσίες διοικητικής υποστήριξης για πρακτορεύσεις, ενοικιάσεις, αγοραπωλησίες κ.λπ. Τα κέντρα αυτά εξυπηρετούν το μεγαλύτερο δυνατό συνδυασμό θαλάσσιων δραστηριοτήτων του τουρισμού. Βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη αυτών των κέντρων αποτελεί η ύπαρξη σύγχρονης υποδομής φιλοξενίας, εστίασης και ψυχαγωγίας και η γειτνίαση με αεροδρόμιο. Οι εννέα ενότητες και τα κέντρα που τις υποστηρίζουν ορίζονται ως εξής :
- Λαύριο και η ζώνη με τους υφιστάμενους τουριστικούς λιμένες από τον Πειραιά μέχρι τη Βουλιαγμένη, με ακτίνα επιρροής τις Β-Β.Δ. Κυκλάδες και τον Αργοσαρωνικό αντιστοίχως,
- Θεσσαλονίκη με ακτίνα επιρροής το Θερμαϊκό και τη Χαλκιδική,
- Νάξος, με ακτίνα επιρροής τις Κεντρικές, Νότιες και Ανατολικές Κυκλάδες,
- Ρόδος και Κως, με ακτίνα επιρροής τα Νότια Δωδεκάνησα και τα Βόρεια Δωδεκάνησα και Σάμο – Ικαρία αντιστοίχως,
- Σκιάθος, με ακτίνα επιρροής τις Βόρειες Σποράδες, Μαγνησία, Βόρεια Εύβοια και Σκύρο,
- Κέρκυρα και Λευκάδα, με ακτίνα επιρροής τις ακτές της Δυτικής Ελλάδας, της Β.Δ. Πελοποννήσου και των νησιών του Ιονίου.
- Καλαμάτα με ακτίνα επιρροής τις ακτές της Ν. Δ. και Ν.Α. Πελοποννήσου,
- Ηράκλειο με ακτίνα επιρροής κυρίως τις βόρειες ακτές της Κρήτης.
- Η πύκνωση του δικτύου των τουριστικών λιμένων κατά τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται η λειτουργική συνοχή του δικτύου κάθε επιμέρους ενότητας θαλάσσιου τουρισμού.
- Η βελτίωση των υποδομών των σημείων ελλιμενισμού (μαρίνες, αγκυροβόλια) και η δυνατότητα εποχικής αύξησης της χωρητικότητάς τους (ειδικά στο Ιόνιο, στις Κυκλάδες και στις Σποράδες).
- Η ανάπτυξη «πράσινων υποδομών» (ενέργεια, διαχείριση απορριμμάτων κ.λπ.).
- Η ανάπτυξη και λειτουργία συστημάτων ηλεκτρονικής ενημέρωσης για διαθεσιμότητα θέσης, κόστος κ.λπ.
(Δ) Πολιτισμικός Τουρισμός
Για την ανάπτυξη του πολιτισμικού τουρισμού απαιτείται :
- Η ιεραρχημένη αναβάθμιση του μουσειακού, μνημειακού και αρχαιολογικού κεφαλαίου της χώρας.
- Η εξασφάλιση της προσβασιμότητας, της επισκεψιμότητας και οργάνωσης των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων που θα ενταχθούν σε τουριστικά δίκτυα.
- Η δημιουργία θεματικών πάρκων που αφορούν στον πολιτιστικό πόρο της εκάστοτε περιοχής.
- Η ενίσχυση δράσεων τύπου RI-SE (μεταξύ άλλων προωθείται η σύνδεση καινοτομίας-πολιτισμού), για τη δημιουργία πολυχώρων ψηφιακής αναπαράστασης ιστορικών, μυθολογικών και άλλων πολιτιστικών σεναρίων.
- Η ενίσχυση, προβολή και καθιέρωση φεστιβάλ, πολιτισμικών θεσμών και άλλων σχετικών εκδηλώσεων.
- Η ανάπτυξη του γαστριμαργικού τουρισμού και η ένταξή του στο τουριστικό προϊόν (ανάπτυξη βιολογικών προϊόντων, συστημάτων διασφάλισης της ποιότητας τους και πιστοποίησης της αξίας και της μοναδικότητας τους).
(Δ.1) Θρησκευτικός Τουρισμός
Για την ανάπτυξη του θρησκευτικού τουρισμού απαιτείται:
- Η ιεραρχημένη ανάδειξη πόλων ανάπτυξης θρησκευτικού τουρισμού (π.χ. Μετέωρα, Πάτμος, Άγιο Όρος).
- Συγκρότηση, οργάνωση και προβολή τους σε δίκτυα.
- Βελτίωση της προσβασιμότητας τους καθώς και των μεταξύ των συνδέσεων.
- Προώθηση μέτρων εξωραϊσμού / αναβάθμισης των λατρευτικών χώρων, των συνοδών τους εγκαταστάσεων διημέρευσης και διαμονής καθώς και του περιβάλλοντα χώρου τους.
- Στήριξη δράσεων που αφορούν στην οργάνωση σχετικών εκδηλώσεων.
- Προώθηση / στήριξη προγραμμάτων ανταλλαγής επισκέψεων μεταξύ θρησκευτικών κοινοτήτων.
(Ε) Αθλητικός Τουρισμός
Για την ανάπτυξη του αθλητικού τουρισμού απαιτείται:
- Η αξιοποίηση των αθλητικών εγκαταστάσεων της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας, του Ηράκλειου και του Βόλου, ιδίως για τη διοργάνωση τακτικών διεθνών αθλητικών εκδηλώσεων.
- Η ενίσχυση των υφιστάμενων εξειδικεύσεων (αγώνες ταχύπλοων σκαφών στην Κέρκυρα, κωπηλατικοί αγώνες στα Ιωάννινα κ.λπ.) σε πόλεις που διαθέτουν υψηλών προδιαγραφών αθλητικές εγκαταστάσεις και ξενοδοχειακή υποδομή καθώς και αεροδρόμια.
- Η ανάπτυξη προπονητικών κέντρων σε περιοχές του ορεινού και ημιορεινού χώρου που διαθέτουν ήδη ικανοποιητική πρόσβαση και δεν απαιτούν περαιτέρω βελτίωσή της, καθώς και ικανοποιητική ξενοδοχειακή υποστήριξη καθώς επίσης σε παραθαλάσσιες και παραλίμνιες περιοχές για τα αθλήματα του θαλάσσιου σκι, ιστιοδρομίες κ.λπ.
- Τα προπονητήρια και οι λοιπές σχετικές υποδομές πρέπει να εναρμονίζονται με την κλίμακα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής εγκατάστασης.
- Η προώθηση της σύνδεσης δράσεων αθλητικών φορέων (συλλόγων και σωματείων) με την τουριστική δραστηριότητα.

(Ε.1) Άλλες μορφές αθλητικού τουρισμού
(Ε.1.1) Γκολφ
Είναι μια μορφή τουρισμού που η ζήτηση της αυξάνει διεθνώς και επιπλέον δεν έχει εποχικό χαρακτήρα. Για την ανάπτυξή του δίδονται οι παρακάτω κατευθύνσεις :
- Δημιουργία εγκαταστάσεων γκολφ στις ευρύτερες περιοχές των μεγάλων αστικών κέντρων που αποτελούν τουριστικούς προορισμούς (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Βόλος, Ιωάννινα, στις νήσους Κρήτη, Κέρκυρα, Ρόδο και Ζάκυνθο, στους νομούς, Ηλείας, Μεσσηνίας και Χαλκιδικής καθώς και ως τμήμα σύνθετων ολοκληρωμένων τουριστικών επενδύσεων με την προϋπόθεση εξασφάλισης των απαιτούμενων υδατικών πόρων της εγκατάστασης ύστερα από την ικανοποίηση υδρευτικών, αρδευτικών και οικολογικών αναγκών της περιοχής που επηρεάζεται ή τη χρήση ανακυκλωμένου νερού από αξιοποίηση των λυμάτων μετά από τριτοβάθμια επεξεργασία (αφαλάτωση).
- Αναβάθμιση των ήδη υπαρχόντων γηπέδων golf
Σε κάθε περίπτωση επιβάλλεται η λήψη μέτρων ορθής περιβαλλοντικής διαχείρισης καθώς και η διασφάλιση της προστασίας του περιβάλλοντος και ιδιαίτερα των υδάτινων πόρων, από κινδύνους εξάντλησης και ρύπανσης.
Θετική για τη χωροθέτηση γηπέδων γκολφ θεωρείται η ύπαρξη άλλων ή η συνδυασμένη ανάπτυξη στην ίδια περιοχή δύο ή περισσοτέρων γηπέδων γκολφ.
(Ε.1.2) Χιονοδρομικός τουρισμός
Δεν προβλέπεται η ανάπτυξη νέων χιονοδρομικών κέντρων.
Απαιτείται ο εκσυγχρονισμός των εγκαταστάσεων, συμπεριλαμβανομένης πιθανής συμπλήρωσης, επέκτασης και αναβάθμιση της ποιότητας των προσφερόμενων υπηρεσιών στα σημαντικότερα τουλάχιστον χιονοδρομικά κέντρα και η ταυτόχρονη βελτίωση της ασφάλειας των υποδομών πρόσβασης (οδικό δίκτυο).
Προτείνεται η δημιουργία δικτύων διαδρομών ορειβατικού σκι σε υφιστάμενες δασικές οδούς και ορειβατικά μονοπάτια, κατά προτεραιότητα σε ορεινά συγκροτήματα που δεν διαθέτουν χιονοδρομικά κέντρα καθώς και γύρω από ορεινούς οικισμούς, οι οποίοι διαθέτουν ικανοποιητική υποδομή φιλοξενίας και εστίασης.
Όσον αφορά στη βελτίωση της προσβασιμότητας, θα πρέπει να λαμβάνονται μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος και του τοπίου. Τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά των οδών να είναι στο αναγκαίο μέτρο για την εξυπηρέτηση των περιοχών και γενικότερα να λαμβάνεται μέριμνα για τον περιορισμό των επιπτώσεων στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των περιοχών.
(Ε.1.3) Καταδυτικός Τουρισμός
Ο καταδυτικός τουρισμός προτείνεται να προωθηθεί για τον εμπλουτισμό του τουριστικού προϊόντος σε περιοχές όπου ο τουρισμός είναι ήδη αναπτυγμένος και διαθέτουν τους απαιτούμενους προς τούτο πόρους (υποθαλάσσιοι γεωλογικοί σχηματισμοί και οικοσυστήματα, ναυάγια, ενάλιες αρχαιότητες κ.λπ). Ως τέτοιες περιοχές καταρχήν προτείνονται:
- Κάλυμνος
- Λέρος
- Παγασητικός Κόλπος
- Νότιος Ευβοϊκός Κόλπος
Πύλος κ.λπ.
Προωθείται η δημιουργία «θεματικών υποθαλάσσιων πάρκων» υπό την προϋπόθεση της διαφύλαξης των στοιχείων του περιβάλλοντος .
Προωθείται η κατασκευή χερσαίων εγκαταστάσεων υποστήριξης της υποβρύχιας δραστηριότητας (μουσείων, ενυδρείων κ.λπ.) σε περιοχές που γειτνιάζουν με αυτές όπου αναπτύσσονται οι καταδυτικές δραστηριότητες. Ως τέτοιες περιοχές προτείνονται κατ’ αρχήν η Κάλυμνος (μουσείο σπογγαλιείας), η Λέρος (μουσείο μάχης της Λέρου).
(Ε.1.4) Αθλητικές δραστηριότητες του ορεινού χώρου
Προώθηση δράσεων που αφορούν στην ανάπτυξη αθλητικών δραστηριοτήτων (σπορ) του ορεινού χώρου (π.χ. ορειβασία, αναρρίχηση, κανόε-καγιάκ, rafting, αιωροπτερισμός, αλεξίπτωτο πλαγιάς).
Η ενίσχυση σωματείων και των συλλόγων των αθλημάτων του ορεινού χώρου.
(ΣΤ) Ιαματικός και θεραπευτικός τουρισμός
α) Προτείνεται η ανάπτυξη κέντρων θερμαλισμού στις εξής καταρχήν περιοχές:
- Αιδηψός – Καμένα Βούρλα – Θερμοπύλες – Υπάτη – Σμόκοβο
- Κυλλήνη – Καϊάφας
- Κύθνος
- Μέθανα
- Λουτράκι
- Νιγρίτα
- Κως – Ρόδος – Νίσυρος
- Σάμος – Ικαρία
- Χίος – Μυτιλήνη
- Λουτράκι Πέλλας
- Σιδηρόκαστρο
με προτεραιότητα σε όσες διαθέτουν ήδη επαρκή ξενοδοχειακή υποδομή και εγκαταστάσεις άθλησης.
Απαιτείται η λήψη μέτρων για τη διαφύλαξη του φυσικού πόρου (πηγών) από τη ρύπανση και γενικότερα κάθε είδους υποβάθμιση προερχόμενη από κατασκευή τεχνικών έργων κ.λπ.
Απαιτείται επίσης η ανάπτυξη σχετικής επιστημονικής έρευνας και εκπαίδευσης.
β) Προτείνεται η δημιουργία κέντρων θαλασσοθεραπείας και θεραπευτικού τουρισμού με έμφαση στον συνδυασμό θεραπείας, αναψυχής και παραθερισμού κατά προτεραιότητα σε ανεπτυγμένες ή αναπτυσσόμενες τουριστικά περιοχές της χώρας με καλή συγκοινωνιακή σύνδεση.
(Ζ) Τουρισμός φύσης
Ο τουρισμός φύσης αναπτύσσεται στον ορεινό χώρο και σε ενδιαφέρουσες περιβαλλοντικά περιοχές (π.χ. περιοχές του δικτύου Φύση (NATURA) 2000, δάση).
Επιπρόσθετα των δράσεων που αναφέρονται στις υπό τα στοιχεία ΣΤ και Η του άρθρου 5 περιοχές επιβάλλεται:
- Η καθιέρωση ενός συστήματος ιεράρχησης των περιβαλλοντικά ευαίσθητων περιοχών που μπορούν να αξιοποιηθούν τουριστικά με κατά περίπτωση κριτήρια που θα αφορούν στις επιτρεπόμενες δραστηριότητες σε κάθε περιοχή.
- Δράσεις ανάδειξης προστατευόμενων περιοχών που διαθέτουν σχετικούς πόρους (φύση, τοπίο), ως πόλων ανάπτυξης τουρισμού φύσης ευρύτερης ακτινοβολίας. Τέτοιες περιοχές αποτελούν καταρχήν:
• οι Εθνικοί Δρυμοί Ολύμπου, Πρεσπών, Βίκου – Αώου και Σαμαριάς,
• οι υγρότοποι που περιλαμβάνονται στον Κατάλογο Ραμσάρ,
• τα Εθνικά Θαλάσσια Πάρκα Ζακύνθου και Βορείων Σποράδων κ.λπ.
- Η αξιοποίηση επιλεγμένων περιοχών προστασίας της φύσης ή του τοπίου (περιοχές Δικτύου Φύση (NATURA) 2000 και αξιόλογα καταγεγραμμένα φυσικά τοπία), ως πόλων ανάπτυξης, τοπικής ή ευρύτερης εμβέλειας, ενός ήπιου ρεύματος τουρισμού φύσης.
- Η καθιέρωση τοπικών δικτύων, διαδρομών - μονοπατιών, πολυθεματικού χαρακτήρα με έμφαση στη φυσιολατρική διάσταση.
- Η σήμανση των διαδρομών σύμφωνα με τις προδιαγραφές που ισχύουν στην ΕΕ και η έκδοση χαρτών ορεινής περιήγησης.
- Ο εμπλουτισμός των διαδρομών με εναλλακτικές δραστηριότητες (πίστες mountain bike, ιππασία) και η ένταξη σε αυτές, όπου είναι δυνατόν, παραδοσιακών οικισμών με υποδομές εστίασης και αναψυχής.
- Η διατήρηση και ανάδειξη των στοιχείων του παραδοσιακού τρόπου ζωής.
- Η δημιουργία υποδομών παρατήρησης και ερμηνείας της φύσης (π.χ. παρατηρητήρια, κέντρα ενημέρωσης επισκεπτών, μουσεία και ορειβατικά καταφύγια).

Άρθρο 7
ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ
(Α) Μεταφορικές υποδομές
Τα όσα προτείνονται παρακάτω αφορούν στη βελτίωση της προσβασιμότητας των περιοχών στην κατεύθυνση της διεύρυνσης των τουριστικών προορισμών
Γενικά σε ότι αφορά τις μεταφορές προτείνεται η προώθηση του «θεσμού» των συνδυασμένων μεταφορών με έμφαση στη βελτίωση της προσπελασιμότητας των πλέον δυσπρόσιτων γεωγραφικών ενοτήτων με αναξιοποίητο ή ήδη αξιοποιημένο δυναμικό.
(Α.1) Αεροδρόμια
Απαιτείται:
- Η αναβάθμιση, συμπλήρωση και βελτίωση όλων των αναγκαίων υποδομών των διεθνών αεροδρομίων (αεροδρόμια διεθνών συγκοινωνιών) Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Ηρακλείου, Ρόδου και Κέρκυρας ώστε να λειτουργούν ως διεθνείς πύλες εισόδου με στόχο την υποδοχή της τουριστικής κίνησης αλλοδαπών και τη διοχέτευσή της προς τους λοιπούς τουριστικούς προορισμούς.
- Η κατά προτεραιότητα αναβάθμιση, βελτίωση και συμπλήρωση των υποδομών των αεροδρομίων Μυκόνου, Σαντορίνης, Ζακύνθου και Νάξου, τα οποία αποτελούν σημεία υποδοχής σημαντικής κίνησης (κυρίως διεθνούς),
- Η λειτουργία ως κόμβών εξυπηρέτησης ευρύτερων περιοχών προτεραιότητας τουρισμού τα αεροδρόμια:
- Καβάλας και Αλεξανδρούπολης
- Ιωαννίνων και Ακτίου
- Καλαμάτας
- Χανίων
- Σητείας
- Σάμου και Μυτιλήνης
- Ν. Αγχιάλου
- Κω
- Η αξιοποίηση του συνόλου των περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας, με τη συμμετοχή τους στα ευρύτερα δίκτυα υποδοχέων πτήσεων low cost καθώς και η ενεργοποίηση όσο το δυνατό περισσότερων ανενεργών αεροδρομίων και η λειτουργία ορισμένων από αυτά ως έδρες εταιρειών χαμηλού κόστους.
- Η διερεύνηση της δυνατότητας ορισμένα από τα στρατιωτικά αεροδρόμια να αποκτήσουν και πολιτική χρήση σε περιοχές τουριστικού ενδιαφέροντος που δεν εξυπηρετούνται επαρκώς.
- Η δημιουργία τοπικών δικτύων σύνδεσης τουριστικών προορισμών μέσω της χρήσης υδροπλάνων, με στόχο την ικανοποίηση αναμενόμενης μεγάλης τουριστικής ζήτησης σε παράκτιες, παραλίμνιες περιοχές και νησιά, που υποεξυπηρετούνται σήμερα .
(Α.2) Λιμάνια
Απαιτείται:
- Η αναβάθμιση των ρόλων των λιμανιών διεθνούς σημασίας της Πάτρας και της Ηγουμενίτσας, ως κυρίων πυλών εισόδου στη χώρα με παράλληλη διερεύνηση της δυνατότητας διάνοιξης του διαύλου που συνδέει το λιμάνι της Ηγουμενίτσας με την ανοιχτή θάλασσα του Ιονίου και υπολογισμό του μέγιστου φόρτου του .
- Η αναβάθμιση του ρόλου των λιμένων του Πειραιά, του Ηρακλείου και της Ρόδου, ως λιμένων εθνικής σημασίας και δυνάμει διεθνών πυλών.
- Η βελτίωση της σύνδεσης μεταξύ των νησιών της Δωδεκανήσου και των Κυκλάδων, με την πύκνωση των δρομολογίων, την αναβάθμιση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών καθώς και τη βελτίωση των υπαρχουσών λιμενικών υποδομών.
- Η κατά προτεραιότητα αναβάθμιση, βελτίωση, επέκταση και εκσυγχρονισμός όπου, κατά περίπτωση, απαιτείται, των λιμένων – κόμβων εθνικής και (δια)περιφερειακής εμβέλειας της χώρας με στόχο την καλύτερη εξυπηρέτηση της τουριστικής κίνησης (ημεδαπών και αλλοδαπών). Ως επιπλέον λιμάνια εθνικής εμβέλειας προτείνονται τα ακόλουθα:
- Θεσσαλονίκη
- Λαύριο.
- Η αναβάθμιση του ρόλου των λιμένων Καβάλας – Αλεξανδρούπολης, Βόλου, Νάξου, Κω, Μυτιλήνης Χίου και Χανίων ως λιμένων περιφερειακής εμβέλειας για τον τουρισμό.
Οι κατά τα παραπάνω κόμβοι – λιμάνια τόσο εθνικής όσο και περιφερειακής εμβέλειας πρέπει να ενισχυθούν με τρόπο ικανό ώστε η κίνηση προς τους τουριστικούς προορισμούς της χώρας να κατανέμεται και εξυπηρετείται με το βέλτιστο τρόπο.
(Α.3) Οδικό δίκτυο
Απαιτείται:
- Η ολοκλήρωση του αυτοκινητοδρόμου Π.Α.Θ.Ε. και της Εγνατίας οδού.
- Η ταχύτερη κατασκευή:
o της Ιόνιας οδού και του αυτοκινητοδρόμου Ε 65.
o των αυτοκινητοδρόμων Κορίνθου – Τρίπολης – Καλαμάτας και Λεύκτρου – Σπάρτης.
o του αυτοκινητοδρόμου Ελευσίνας – Κορίνθου - Πάτρας - Πύργου –Τσακώνας.
- Η ολοκλήρωση ειδικών σημάνσεων των τουριστικών πόρων.
(Α.4) Σιδηροδρομικό δίκτυο
Απαιτείται:
- Ο εκσυγχρονισμός και η ολοκλήρωση του σιδηροδρομικού άξονα Π.Α.Θ.Ε.
- Η ανάπτυξη ολοκληρωμένων σιδηροδρομικών τουριστικών διαδρομών σε περιοχές με ιδιαίτερη αισθητική αξία, στις οποίες έχουν ήδη εγκαταλειφθεί ή προβλέπεται να εγκαταλειφθούν τμήματα σιδηροδρομικών γραμμών (λειτουργία τουριστικών τραίνων, αναστήλωση, ανάδειξη και επαναλειτουργία παλαιών σταθμών, γεφυρών κ.λπ., δημιουργία πεζοπορικών διαδρομών κ.α.).
- Η προώθηση της ένταξης του σιδηροδρόμου στη διακίνηση τουριστών – επισκεπτών.
(Β) Ύδρευση
Είναι αναγκαία η εξασφάλιση ποσοτικής και ποιοτικής επάρκειας των υδατικών πόρων που προορίζονται για την ύδρευση των περιοχών με προτεραιότητα τουρισμού. Προς την κατεύθυνση αυτή, απαιτείται, κατά προτεραιότητα, η αποτελεσματικότερη διαχείριση των υδατικών πόρων, η διαφύλαξη των οικοσυστημάτων, η προστασία της φυτοκάλυψης για τον εμπλουτισμό των υδροφοριών, ο έλεγχος της ρύπανσης, η βελτίωση των δικτύων διανομής και η περιστολή της σπατάλης.

(Γ) Διαχείριση υγρών και στερεών αποβλήτων
Απαιτείται:
- Να επιταχυνθεί και ενισχυθεί η προσπάθεια για ορθολογικό σχεδιασμό και οργάνωση της ολοκληρωμένης διαχείρισης των απορριμμάτων.
- Να ληφθούν μέτρα για τον καθαρισμό και αποκατάσταση των χώρων ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων στις περιοχές με προτεραιότητα τουρισμού.
- Με σκοπό τη διατήρηση της αξίας και ποιότητας των τουριστικών πόρων, να μην εγκαθίστανται χώροι υγειονομικής ταφής ή άλλου τρόπου διάθεσης / διαχείρισης απορριμμάτων στις περιοχές του Δικτύου Φύση (NATURA) 2000 και στην άμεση περίμετρό τους καθώς και στις περιοχές που προτείνονται για προστασία ως τοπία ιδιαίτερου φυσικού κάλους.
- Η κατασκευή συγχρόνου, φιλικού προς το περιβάλλον αποχετευτικού συστήματος με επεξεργασία λυμάτων (βιολογικό καθαρισμό) σε όλες τις περιοχές με προτεραιότητα τουρισμού.
(Δ) Ενέργεια
Σε όλες τις περιοχές με προτεραιότητα τουρισμού απαιτείται:
- Να εξασφαλισθεί η ενεργειακή επάρκεια.
- Να θεσπισθούν κανονισμοί και να δοθούν κίνητρα για τη βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας υφιστάμενων και νέων κτιρίων φιλοξενίας, εστίασης και αναψυχής.
(Ε) Τηλεπικοινωνίες
Σε όλες τις περιοχές με προτεραιότητα τουρισμού απαιτείται:
- Να καλυφθούν οι ελλείψεις των τηλεπικοινωνιακών υποδομών.
- Η λήψη μέτρων για την εξασφάλιση της πρόσβασης με υψηλές ταχύτητες στο διαδίκτυο, με χαμηλό κόστος.
- Με σκοπό τη διατήρηση της ποιότητας και της αξίας των τουριστικών πόρων στις περιοχές του Δικτύου Φύση (NATURA) 2000 και τα τοπία ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους κατά την εγκατάσταση κεραιών πρέπει να λαμβάνεται ιδιαίτερη μέριμνα για την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων τους στο περιβάλλον και το τοπίο.
- Προτείνεται η ανάπτυξη κέντρων τηλεργασίας που να διαθέτουν τις πλέον σύγχρονες μεθόδους τηλεπικοινωνίας.


(ΣΤ) Υγεία
Στις περιοχές με προτεραιότητα τουρισμού απαιτείται:
- Η πύκνωση και αναβάθμιση των υποδομών υγείας καθώς και ο συσχετισμός τους με τις κυρίαρχες τουριστικές δραστηριότητες.
- Ειδικά στις δυσπρόσιτες ορεινές ή νησιωτικές περιοχές απαιτείται η άμεση, τουλάχιστον, προώθηση των εφαρμογών της τηλεϊατρικής

Άρθρο 8
ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΓΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΩΡΟΥ ΜΕ ΕΙΔΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ &
ΕΠΙΛΥΣΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ
1. Κατευθύνσεις για κατηγορίες χώρου με ειδικό καθεστώς
Α. Δάση και δασικές εκτάσεις
Τίθεται ως γενική αρχή ότι θα πρέπει να αποφεύγεται η διάσπαση της ενότητας των δασών που προκύπτει από την παρουσία μικρών και διάσπαρτων θυλάκων.
Να επιτρέπεται η εγκατάσταση ελαφρών, μη μόνιμων, υποδομών εξυπηρέτησης ειδικών μορφών τουρισμού φύσης, αποκλειστικά για τη φύλαξη εξοπλισμού και την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών.
Β. Αγροτική γη
Αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας: Επιβάλλεται η διατήρηση του υψηλού καθεστώτος προστασίας που προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία με εξαίρεση τις περιπτώσεις δημιουργίας τουριστικών υποδομών μεγάλης κλίμακας στον ηπειρωτικού χώρο, που συμβάλλουν στην αναβάθμιση ή και εμπλουτισμό του τουριστικού προϊόντος ύστερα από στάθμιση παραγόντων κόστους ωφέλειας σε κοινωνικό, οικονομικό και περιβαλλοντικό επίπεδο.
Λοιπή γεωργική γη: Τα ΓΠΣ / ΣΧΟΟΑΠ και λοιπά σχέδια χρήσεων γης πρέπει να παρέχουν κατευθύνσεις για τον καθορισμό ζωνών τουριστικής ανάπτυξης και για την προστασία της γεωργικής γης από τη δόμηση.
2. Επίλυση συγκρούσεων με άλλες χρήσεις
Α. Τουρισμός – βιομηχανία: Σε περιοχές με προτεραιότητα τουρισμού, είναι κατά κανόνα επιθυμητή η συγκέντρωση βιομηχανικών εγκαταστάσεων μέσης και υψηλής όχλησης σε οργανωμένους υποδοχείς. Η τυχόν επιτρεπόμενη σημειακή χωροθέτηση της βιομηχανίας δεν πρέπει να θίγει το περιβάλλον και το τοπίο ως τουριστικούς πόρους.
Η συνύπαρξη της παραδοσιακής βιοτεχνίας – χειροτεχνίας καθώς και μονάδων τυποποίησης τοπικών προϊόντων ονομασίας προέλευσης με τον τουρισμό κρίνεται επιθυμητή.
Β. Τουρισμός – ενέργεια: Εντός των περιοχών με προτεραιότητα τουρισμού, απαιτείται η ελεγχόμενη συγκέντρωση έργων ΑΠΕ σύμφωνα με τις διατάξεις του Ειδικού Πλαισίου για τις ΑΠΕ.
Γ. Τουρισμός – υδατοκαλλιέργειες: Η χωροθέτηση νέων μονάδων υδατοκαλλιεργειών πρέπει να αποφεύγεται στις περιοχές που χαρακτηρίζονται ως ανεπτυγμένες τουριστικά. Στις υπόλοιπες περιοχές τουριστικού ενδιαφέροντος η χωροθέτηση μονάδων επιτρέπεται σε τμήματα τους που δεν παρουσιάζουν τουριστικό ενδιαφέρον είτε μεμονωμένα είτε σε οργανωμένους υποδοχείς.

Άρθρο 9
ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΣΤΑΘΕΡΟΥ ΠΑΡΑΘΕΡΙΣΜΟΥ.
Α. Η ανάπτυξη σύνθετων και ολοκληρωμένων τουριστικών υποδομών σταθερού παραθερισμού προωθείται τόσο σε αναπτυσσόμενες και ήδη ανεπτυγμένες τουριστικά περιοχές συμπεριλαμβανομένων των μητροπολιτικών περιοχών όσο και στον πεδινό ή ημιορεινό χώρο εφόσον:
- Συμβάλλουν στον εμπλουτισμό και την αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος, ύστερα από συνεκτίμηση και της κατάστασης / δυνατοτήτων του πόρου που τίθεται προς εκμετάλλευση, συμπεριλαμβανομένης και της ικανότητας των δικτύων και των υποδομών να υποστηρίξουν υψηλής ποιότητας τουριστικές υπηρεσίες.
- Ενισχύουν την κοινωνική, οικονομική, και παραγωγική βάση της ευρύτερής των περιοχής.
- Εξασφαλίζουν ικανοποιητική ζήτηση για τη βιωσιμότητα των επιμέρους υποδομών της.
- Διαθέτουν ικανοποιητική πρόσβαση.
Β. Σε κάθε περίπτωση κατά την αξιολόγηση των εν λόγω επενδυτικών σχεδίων εκτιμάται θετικά η τυχόν :
- Παράλληλη προώθηση δράσεων ανάδειξης / προβολής στοιχείων της φυσικής ή και πολιτιστικής κληρονομιάς της περιοχής (κέντρα πληροφόρησης, λαογραφικά κ.ά. μουσεία, αποκατάσταση και προβολή τόσο πολιτιστικών μνημείων όσο και νεώτερων χαρακτηριστικών κτισμάτων της υπαίθρου, όπως παλιοί νερόμυλοι ή ανεμόμυλοι, βρύσες) ή και αναβίωσης παραδοσιακών δραστηριοτήτων.
- Η ενσωμάτωση αξιόλογων στοιχείων της τοπικής αρχιτεκτονικής.
- Η υιοθέτηση σύγχρονων προτύπων περιβαλλοντικής διαχείρισης και εξοικονόμησης ενέργειας και υδάτινων πόρων.
- Αποκατάσταση και αξιοποίηση εγκαταλελειμμένων οικισμών και γενικότερα παλαιών κελυφών, καθώς και αλλοιωμένων φυσικών / τουριστικών πόρων (π.χ. παλιά λατομεία)
Γ. Ειδικά για τις περιοχές του δικτύου Φύση (NATURA) 2000:
Θετική θα μπορούσε να θεωρηθεί η συγκέντρωση της δόμησης με ταυτόχρονο περιορισμό της όσο και της χρήσης των εγκαταστάσεων (π.χ. πυκνότητα κλινών ανά στρέμμα), σε συνδυασμό με την προστασία και αναβάθμιση των οικολογικών χαρακτηριστικών του χώρου στη βάση των αναγκών διαχείρισης της προστατευόμενης περιοχής.
Σε κάθε περίπτωση στις περιοχές αυτές η κάλυψη των εγκαταστάσεων δεν μπορεί να υπερβαίνει το 2% της έκτασης του γηπέδου και πρέπει να αποδεικνύεται με την κατάλληλη επιστημονική μελέτη ότι η επένδυση δεν θα επηρεάσει την οικολογική ισορροπία των οικοτόπων προτεραιότητας.
Δ. Ειδικά για τις περιοχές που παρουσιάζουν στοιχεία κορεσμού:
Εκτιμάται θετικά ο τυχόν συνδυασμός τους με δράσεις απόσυρσης απαξιωμένων τουριστικών υποδομών.
Ε. Οι ρυθμίσεις του παρόντος άρθρου δεν εφαρμόζονται στον ορεινό χώρο, στα μικρά ακατοίκητα νησιά και βραχονησίδες.
Κατ’ εξαίρεση μπορεί να εξετάζεται η δυνατότητα για πιλοτικές επενδύσεις σε περιορισμένο αριθμό (έως 5 στο σύνολο του εθνικού χώρου) μικρών ακατοίκητων νησιών, υπό την προϋπόθεση ότι θα τεκμηριώνεται πλήρως η θετική συμβολή της επένδυσης στη βιώσιμη ανάπτυξη του ευρύτερου χώρου στον οποίο εντάσσονται, ύστερα από συνεκτίμηση κοινωνικών, οικονομικών και περιβαλλοντικών παραμέτρων.
ΣΤ. Ως ενδεικτικές περιοχές προτεραιότητας για ανάπτυξη σύνθετων κι ολοκληρωμένων μορφών τουρισμού προτείνονται οι ακόλουθες περιοχές:
- Παράκτιες περιοχές Δυτικής Πελοποννήσου
- Παράκτιες περιοχές Αιτωλοακαρνανίας
- Παράκτιες περιοχές Ηπείρου
- Παράκτιες περιοχές Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης
- Παράκτιες περιοχές Ανατολικής και ΝΑ Κρήτης
- Παράκτιες περιοχές Νότιας Ρόδου
- Δυτικές ακτές Ζακύνθου
- Ευρύτερη περιοχή πολεοδομικού συγκροτήματος Βόλου
Ζ. Η ανάπτυξη σύνθετων κι ολοκληρωμένων μορφών τουρισμού είναι δυνατή είτε σε οργανωμένους υποδοχείς (Π.Ο.Τ.Α., Π.Ο.Α.Π.Δ., Π.Ε.Ρ.ΠΟ.) είτε σε εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές με τις διατάξεις για τη δόμηση τουριστικών εγκαταστάσεων στις περιοχές αυτές. Τα όριο αρτιότητας στη δεύτερη περίπτωση ορίζεται σε 150.000 τμ.

Άρθρο 10
ΛΟΙΠΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ
Στις ιδιαίτερα αναπτυγμένες περιοχές, να καθορίζονται ζώνες αναβάθμισης του αστικού χώρου και εν γένει του οικιστικού και εξωαστικού, μέσω πολεοδομικών παρεμβάσεων, αναπλάσεων κοινόχρηστων και ιδιωτικών χώρων κ.λπ.
Στις περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης μαζικού τουρισμού να καθορίζονται ζώνες για την οργάνωση του άτυπα διαμορφωμένου εξωαστικού χώρου.
Να επιβληθούν πρότυπα και εξειδικευμένοι κανόνες για τον πολεοδομικό σχεδιασμό, τη δόμηση και την εκτέλεση έργων με γνώμονα τη διαφύλαξη των χαρακτηριστικών και της κλίμακας και την ανάδειξη του φυσικού και δομημένου χώρου (τοπική αρχιτεκτονική, υλικά και μορφές δόμησης, περιορισμός των γεωμετρικών χαρακτηριστικών δρόμων και λοιπών έργων στο αναγκαίο, για την εξυπηρέτηση των περιοχών, μέτρο κ.α.).
Στις περιοχές περιβαλλοντικής ευαισθησίας, όλες οι κατασκευές πρέπει να προσαρμόζονται στην κλίμακα και τη φυσιογνωμία του τόπου, να χρησιμοποιούνται υλικά παραδοσιακά και φιλικά προς το περιβάλλον και τεχνολογίες φιλικές προς το περιβάλλον.
Τα δίκτυα ενέργειας και τηλεπικοινωνιών να υπογειοποιηθούν εντός των παραδοσιακών οικισμών και αρχαιολογικών χώρων και να μη διέρχονται, κατά το δυνατόν, από τις περιοχές του Δικτύου Φύση (NATURA) 2000 και τα προτεινόμενα τοπία ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους.
Απαιτείται η προσαρμογή της πολεοδομικής νομοθεσίας κατά τρόπο που να υποστηρίζουν την εξυγίανση, οργάνωση και γενικότερα την ανάπλαση τουριστικών περιοχών και ιδιαίτερα των άτυπα διαμορφωμένων, με τις διατάξεις της εκτός σχεδίου δόμησης τουριστικών περιοχών.
Απαιτείται η εισαγωγή στη νομοθεσία:
α) νέων μορφών διαχείρισης τουριστικών καταλυμάτων που θα περιλαμβάνουν τη δυνατότητα αγοράς από τρίτους, για χρήση και εκμετάλλευση, τμημάτων τουριστικού συγκροτήματος υπό τη μορφή ανεξάρτητων διαμερισμάτων ή κατοικιών, με την υποχρέωση να το παραχωρούν, στο φορέα της τουριστικής επιχείρησης, ελεύθερο για χρήση ως τμήμα του ξενοδοχείου, ένα τμήμα τουλάχιστον του χρόνου βάσει ιδιωτικών συμφωνιών. Το ποσοστό του ξενοδοχειακού καταλύματος που θα μπορεί να μεταβιβαστεί δύναται να διαφοροποιείται ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της εγκατάστασης και δεν μπορεί να υπερβεί το 70% της επιφανείας των δωματίων. Αντίστοιχες ρυθμίσεις μπορεί να προβλεφθούν με μακροχρόνιες μισθώσεις ξενοδοχειακών τμημάτων ή με την αγορά κάθε «αυτοτελούς τμήματος» από ένα μικρό αριθμό αγοραστών. Η ρύθμιση αυτή θα έχει εφαρμογή και σε υφιστάμενες τουριστικές εγκαταστάσεις.
β) νέου τύπου τουριστικής εγκατάστασης που θα προβλέπει τη συνδυασμένη ανάπτυξη ξενοδοχείων διαφόρων λειτουργικών μορφών και τύπων υψηλών προδιαγραφών, τουριστικών επιπλωμένων επαύλεων, εγκαταστάσεων ειδικής τουριστικής υποδομής (συνεδριακά, γκολφ, κέντρα θαλασσοθεραπείας κ.ά.) καθώς και κατοικιών προς πώληση στις οποίες θα προβλέπεται η δυνατότητα παροχής ξενοδοχειακών υπηρεσιών υψηλού επιπέδου. Στις περιπτώσεις αυτές το ποσοστό των κατοικιών, που μπορεί να διαφοροποιείται ανάλογα με τα είδη των ειδικών τουριστικών υποδομών που περιλαμβάνει, μπορεί να φτάσει το 30% της συνολικής επιφανείας των εγκαταστάσεων φιλοξενίας (δωμάτια ξενοδοχείου και κατοικίες).
Οι εγκαταστάσεις των εδαφίων (α) και (β) δομούνται στο σύνολο τους ως κύρια τουριστικά καταλύματα. Σε περίπτωση συνδυασμένης χρήσης των εδαφίων αυτών (α και β) το συνολικά μεταβιβαζόμενο ποσοστό δεν μπορεί να υπερβαίνει 70% της συνολικής επιφάνειας των εγκαταστάσεων φιλοξενίας. Η ρύθμιση αυτή θα έχει εφαρμογή και σε εκτάσεις που έχουν ενεργοποιηθεί πολεοδομικά με προγενέστερα καθεστώτα δόμησης.
Απαιτείται να περιληφθούν στα κίνητρα του αναπτυξιακού νόμου:
α) Η ίδρυση, επέκταση και ο εκσυγχρονισμός εγκαταστάσεων και υποδομών που αφορούν στην ανάπτυξη των ειδικών μορφών τουρισμού που περιλαμβάνονται στο Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α. για τον Τουρισμό.
β) Η προώθηση δράσεων ανάδειξης, προβολή, υποστήριξης, κατάρτισης – επιμόρφωσης, εφαρμογής συστημάτων αξιολόγησης, δεικτών επίδοσης – απόδοσης, εγκαταστάσεων, υπηρεσιών και περιβαλλοντικής ποιότητας όλων των επιλεγμένων ειδικών μορφών τουρισμού που περιλαμβάνοντα στο Ειδικό Πλαίσιο Χ.Σ.Α.Α. για τον Τουρισμό.
γ) η ίδρυση, επέκταση και ο εκσυγχρονισμός τουριστικών λιμένων σκαφών αναψυχής (μαρίνες) και αγκυροβολίων…».
Απαιτείται επίσης να εξεταστεί
- η περαιτέρω ενίσχυση των κινήτρων για την επανάχρηση κελυφών αξιόλογων κτιρίων ή συνόλων για χρήση τουρισμού τόσο στα όρια παραδοσιακών οικισμών όσο και εκτός αυτών
- η δυνατότητα παροχής πρόσθετων κινήτρων, στις αναπτυσσόμενες τουριστικά περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών τουρισμού, για την ανάληψη του κόστους επιβολής μέτρων ενσωμάτωσης τρίτων δραστηριοτήτων αναγκαίων για τη λειτουργία του χώρου που παρουσιάζουν ασυμβατότητες με την τουριστική δραστηριότητα και ειδικότερα μέτρων αισθητικής και λειτουργικής αναβάθμισης των υποδομών τους.

Άρθρο 11
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ
Το πρόγραμμα δράσης αφορά στην δεκαπενταετή (15ετη) προγραμματική περίοδο 2007 – 2022 και περιλαμβάνει :
Α. ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΘΕΣΜΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ
1. Προσαρμογή Προγραμμάτων, δράσεων και ενεργειών των Υπουργείων, Περιφερειών και Αυτοδιοίκησης στις κατευθύνσεις του παρόντος Πλαισίου
α. Ενέργεια: Προσαρμογή των Προγραμμάτων, δράσεων και ενεργειών των Υπουργείων, Περιφερειών και Οργανισμών Τοπικής και Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, οι αρμοδιότητες και δραστηριότητες των οποίων συνδέονται ή επηρεάζουν, κατά οποιοδήποτε τρόπο, τον Τουρισμό, με τις κατευθύνσεις και επιλογές του παρόντος Πλαισίου.
β. Αρμόδιοι φορείς: Υπουργεία, Περιφέρειες, Οργανισμοί Τοπικής και Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης
γ. Αναγκαία μέτρα και δράσεις: Κατάρτιση εκθέσεων αξιολόγησης των σχεδίων, ενδιάμεσων και τελικών Αναπτυξιακών Προγραμμάτων (τομεακών, ΠΕΠ κ.λπ.) και ενέργειες προσαρμογής.
δ. Χρηματοδότηση: Ανά Πρόγραμμα.
2. Εναρμόνιση των Περιφερειακών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης
α. Ενέργεια: Εναρμόνιση των εγκεκριμένων Περιφερειακών Πλαισίων προς τις κατευθύνσεις του παρόντος Ειδικού Πλαισίου.
β. Αρμόδιος φορέας: ΥΠΕΧΩΔΕ
γ. Αναγκαία μέτρα και δράσεις: Κατάρτιση εκθέσεων αξιολόγησης των Περιφερειακών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και εκπόνηση μελετών για την τροποποίηση / αναθεώρησή τους και την εναρμόνισή τους προς τις κατευθύνσεις του παρόντος (άρθρο 8 παρ. 6 και 5 ν. 2742/1999).
δ. Χρηματοδότηση: Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον & Αειφόρος Ανάπτυξη» - ΕΣΣΑ 2007-2013.


3. Εναρμόνιση των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΓΠΣ) και των Σχεδίων Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτών Πόλεων (ΣΧΟΟΑΠ)
α. Ενέργεια: Εναρμόνιση των εγκεκριμένων ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ προς τις κατευθύνσεις του παρόντος Ειδικού Πλαισίου.
β. Αρμόδιοι φορείς: ΥΠΕΧΩΔΕ – Περιφέρειες – ΟΤΑ.
γ. Αναγκαία μέτρα και δράσεις: Εκπόνηση μελετών για την τροποποίηση / αναθεώρηση των ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ και την εναρμόνισή τους προς τις κατευθύνσεις του παρόντος Ειδικού Πλαισίου (άρθρο 9 ν. 2742/1999, άρθρο 4 παρ. 7 ν. 2508/1997 όπως συμπληρώθηκε με την παρ. 3 του άρθρου 19 του ν. 3212/2003)).
δ. Χρηματοδότηση: Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον & Αειφόρος Ανάπτυξη» και ΠΕΠ - ΕΣΣΑ 2007-2013.
4. Τροποποίηση των προδιαγραφών εκπόνησης των ΓΠΣ και των ΣΧΟΟΑΠ
α. Ενέργεια: Προσαρμογή των προδιαγραφών εκπόνησης ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ, με σκοπό την υποστήριξη της εφαρμογής των κατευθύνσεων του παρόντος Ειδικού Πλαισίου (Υπουργική Απόφαση 9572/1845/2000, ΦΕΚ 209 Δ’/2000).
β. Αρμόδιος φορέας: ΥΠΕΧΩΔΕ .
γ. Αναγκαία μέτρα και δράσεις: Ενσωμάτωση σχετικής δράσης επικαιροποίησης – προσαρμογής των προδιαγραφών εκπόνησης των ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ προς τις κατευθύνσεις του σχεδιασμού εθνικού επιπέδου.
δ. Χρηματοδότηση: Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον & Αειφόρος Ανάπτυξη» - ΕΣΣΑ 2007-2013.
5. Προσαρμογή της νομοθεσίας που αφορά στις αναπλάσεις, στις απαιτήσεις του τομέα του τουρισμού.
α. Ενέργεια: Προσαρμογή της νομοθεσίας περί αναπλάσεων, ώστε να εξυπηρετεί τις κατευθύνσεις του παρόντος σχεδίου.
β. Αρμόδιοι φορείς: ΥΠΕΧΩΔΕ –Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης.
γ. Αναγκαία μέτρα και δράσεις: Ανάθεση σχετικής δράσης προσαρμογής και τροποποίησης της νομοθεσίας.
δ. Χρηματοδότηση: Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον & Αειφόρος Ανάπτυξη»- ΕΣΣΑ 2007-2013.



6. Πιλοτικές μελέτες οργάνωσης και ανάπλασης περιοχών σύμφωνα με τις κατευθύνσεις του παρόντος.
α. Ενέργεια: Εκπόνηση πιλοτικών μελετών με αντικείμενο την οργάνωση και ανάπλαση περιοχών εξειδικεύοντας τις κατευθύνσεις που παρέχει το παρόν.
β. Αρμόδιος φορέας: ΥΠΕΧΩΔΕ.
γ. Αναγκαία μέτρα και δράσεις: Προκήρυξη – ανάθεση σχετικών μελετών.
δ. Χρηματοδότηση: Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον & Αειφόρος Ανάπτυξη»- ΕΣΣΑ 2007-2013.
Β. ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ – ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ
1. Δημιουργία μηχανισμού παρακολούθησης και αξιολόγησης της εφαρμογής του Ειδικού Πλαισίου
α. Ενέργεια: Δημιουργία μηχανισμού παρακολούθησης και αξιολόγησης της εφαρμογής του σχεδιασμού κατά τρόπο που να υποστηρίζει και τις ανάγκες του Ειδικού Πλαισίου για τον Τουρισμό.
β. Αρμόδιος φορέας: ΥΠΕΧΩΔΕ .
γ. Αναγκαία μέτρα και δράσεις: α) συλλογή, ταξινόμηση και επεξεργασία στοιχείων και δεδομένων για τη χωρική διάρθρωση και οργάνωση του τουρισμού, β) επεξεργασία δεικτών παρακολούθησης και αξιολόγησης της εφαρμογής του Ειδικού Πλαισίου, γ) παρακολούθηση των σημαντικών επιπτώσεων στο περιβάλλον από την εφαρμογή του Ειδικού Πλαισίου, εντοπισμός απρόβλεπτων επιπτώσεων και πρόταση για τη λήψη επανορθωτικών μέτρων, δ) παρακολούθηση και αξιολόγηση της τήρησης των βασικών επιλογών, προτεραιοτήτων και κατευθύνσεων του Ειδικού Πλαισίου (άρθρα 7 παρ. 6 και 14 ν. 2742/1999, άρθρο 9 ΚΥΑ 10701/28.08.2006, ΦΕΚ 1225Β’/5.9.2006).
δ. Χρηματοδότηση: Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον & Αειφόρος Ανάπτυξη» - ΕΣΣΑ 2007-2013.
2. Αξιολόγηση του ρόλου των παραδοσιακών οικισμών για τον τουρισμό
α. Ενέργεια: Δημιουργία μηχανισμού ελέγχου των χρήσεων γης και της έντασης της τουριστικής δραστηριότητας, με στόχο τη διαφύλαξη της αξίας των παραδοσιακών οικισμών ως τουριστικού πόρου και την προστασία του παραδοσιακού χαρακτήρα τους.
β. Αρμόδιοι φορείς: Υπουργεία ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. – Τουριστικής Ανάπτυξης – Πολιτισμού – Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής και Μακεδονίας – Θράκης (Συντονισμένη δράση).
γ. Αναγκαία μέτρα και δράσεις: α) δημιουργία ενός τμήματος σε καθένα Υπουργείο, β) επεξεργασία κριτηρίων και δεικτών (προτεινόμενα: επιφάνεια δομημένου χώρου, συνολικός αριθμός τουριστικών επιχειρήσεων με έδρα ή πραγματική λειτουργία στον οικισμό, αριθμός υφιστάμενων κλινών).
δ. Χρηματοδότηση: Επιχειρησιακά Προγράμματα «Περιβάλλον & Αειφόρος Ανάπτυξη» και «Ανταγωνιστικότητα».
Άρθρο 12
ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Κάθε διάταξη που αντίκειται στις διατάξεις της παρούσας απόφασης ή ανάγεται σε θέματα που ρυθμίζονται από αυτήν, παύει να εφαρμόζεται.
Άρθρο 13
ΕΝΑΡΞΗ ΙΣΧΥΟΣ
Η ισχύς της παρούσας απόφασης αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.



Αθήνα, Απριλίου 2007





Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΕΧΩΔΕ



ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ