Κλειστός αγωγός γεμάτος μικρόβια και απόβλητα...

EΛΛAΔA
Hμερομηνία δημοσίευσης: 25-02-07
Κλειστός αγωγός γεμάτος μικρόβια και απόβλητα...
Του Σπυρου Καραλη
Tρία χρόνια πέρασαν από την παράδοση των οδικών και υδραυλικών έργων στον Κηφισό, μήκους 10 χλμ., που μετέτρεψαν τον ποταμό σε έναν κλειστό αγωγό από μπετόν, αλλά τα προβλήματα φαίνεται πως τώρα αρχίζουν, καθώς ρύπανση και δυσοσμία πνίγουν τους παραλιακούς δήμους. Σειρά δειγματοληψιών από διαφορετικά σημεία του ποταμού που πραγματοποίησε πρόσφατα ο Δήμος Ρέντη και στάλθηκαν προς ανάλυση σε ανεξάρτητη εταιρεία μετρήσεων, κατέδειξαν ότι η ποιότητα του νερού στο εγκιβωτισμένο τμήμα προσομοιάζει με αυτήν ενός βιολογικού καθαρισμού εξαιτίας της ρίψης επεξεργασμένων ή μη βιομηχανικών αποβλήτων και της στασιμότητας που παρουσιάζουν τα ύδατα λόγω των αντιπλημμυρικών έργων που έγιναν εκεί. Την ίδια ώρα, ΥΠΕΧΩΔΕ και ΕΥΔΑΠ «σφυρίζουν αδιάφορα», διαβεβαιώνοντας τους πάντες ότι όλοι οι βιομηχανικοί αγωγοί έχουν κλείσει και ότι δεν εισρέουν στο ποτάμι βιομηχανικά απόβλητα. Ωστόσο, την περασμένη Πέμπτη η Νομαρχία Πειραιά -με αφορμή μια ακόμη εκτεταμένη ρύπανση από μεγάλα τεμάχια γαλακτοποιημένων ελαιωδών αποβλήτων που συνοδευόταν από έντονη και δυσάρεστη οσμή- κατήγγειλε τις αρμόδιες υπηρεσίες ότι «εθελοτυφλούν», τονίζοντας παράλληλα ότι πέραν των στερεών ή υγρών ρύπων που φθάνουν από το ανοιχτό τμήμα, διάφορες βιομηχανίες των νοτίων περιοχών έχουν συνδέσει παρανόμως τους αγωγούς των αποβλήτων τους με εκείνους των ομβρίων υδάτων της ΕΥΔΑΠ, με αποτέλεσμα ο κλειστός Κηφισός να έχει μετατραπεί σε έναν ανήλιαγο αγωγό μικροβίων και κουνουπιών.
Τετραπλό έγκλημα
«Πριν από ακριβώς έναν χρόνο οι ελεγκτές μας συνέταξαν έκθεση-καταπέλτη για όσα συντελούνται στην περιοχή από τη ρύπανση του ποταμού με βιομηχανικά απόβλητα. Ενα χρόνο μετά, ερχόμαστε αντιμέτωποι με την ίδια κατάσταση, καθώς δεν έγινε τίποτα για την επίλυση των προβλημάτων. Η πολιτεία πρέπει, επιτέλους, να αντιδράσει, διότι η εικόνα του ποταμού, ο οποίος έχει πλέον γίνει οχετός αποβλήτων, δεν περιποιεί τιμή για κανέναν» τονίζει, μιλώντας στην «Κ», ο νομάρχης Πειραιά κ. Γιάννης Μίχας.
«Αυτή τη στιγμή στον Κηφισό συντελείται ένα τετραπλό περιβαλλοντικό έγκλημα. Το πρώτο είναι η ρύπανση από την παράνομη έκχυση βιομηχανικών αποβλήτων. Το δεύτερο είναι η φυσική και επόμενη ρύπανση του Αργοσαρωνικού μέσω του δικτύου αποχέτευσης, αφού εκεί καταλήγουν τα νερά του ποταμού. Το τρίτο είναι η υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων των όμορων δήμων, που συχνά υποφέρουν από τη δυσοσμία που εκλύουν τα απορριπτόμενα απόβλητα και την ηχορρύπανση. Το τέταρτο είναι η υποβάθμιση της ποιότητας ζωής όλων των κατοίκων του Λεκανοπεδίου αφού, και σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις που έχουν διατηρήσει, αξιοποιήσει και εντάξει ομαλά τους υδάτινους όγκους που τις διασχίζουν, εμείς στερούμαστε αυτού του προνομίου από την εξαφάνιση του φυσικού ποταμού και την μετατροπή του σε αγωγού αποβλήτων», σημειώνει ο κ. Μίχας.
Τα έργα δεν έχουν παραληφθεί
«Ενημερώσαμε την ΕΥΔΑΠ και το ΥΠΕΧΩΔΕ για τη ρύπανση του ποταμού αλλά όλοι δηλώνουν αναρμόδιοι. Η ΕΥΔΑΠ διατείνεται ότι τα νερά δεν περιέχουν υγρά απόβλητα, ενώ από τη Γενική Διεύθυνση Υδραυλικών Εργων του ΥΠΕΧΩΔΕ, αντί άλλης απάντησης, μας δήλωσαν ότι για το θέμα είναι σκόπιμο να επιληφθεί η Υπηρεσία Ειδικών Συγκοινωνιακών Εργων, η οποία επόπτευε την κατασκευή των έργων αναδιευθέτησης του Κηφισού, αφού όπως μας είπαν τα έργα δεν έχουν παραληφθεί και δεν γνωρίζουν εάν έχουν πλήρως ολοκληρωθεί», υπογραμμίζει στην «Κ» ο δήμαρχος Ρέντη κ. Γιώργος Ιωακειμίδης, και εύλογα διερωτάται «πόσο αξιόπιστο μπορεί να θεωρείται ένα έργο όταν τυπικά δεν έχει ακόμη παραληφθεί».
«Ακόμη και αν το κλειστό τμήμα έχει σχεδιαστεί ικανοποιητικά, η επιλογή να σκεπαστεί ο Κηφισός δεν επιτρέπει οποιαδήποτε παρέμβαση σε περίπτωση που στο μέλλον υπάρξει ανάγκη», τονίζει ο κ. Δημήτρης Κουτσογιάννης, καθηγητής τμήματος Πολιτικών Μηχανικών στον Τομέα Υδατικών Πόρων του ΕΜΠ και μέλος του Φορέα Διαχείρισης και Ανάπλασης Κηφισού και καταλήγει. «Το θέμα του Κηφισού, ως ποταμού και όχι ως οδικού άξονα, είναι ιδιαίτερα σοβαρό και μελετημένο σε βαθμό τελείως αναντίστοιχο με τη σοβαρότητά του. Οσο και εάν θέλουμε να τον ξεχάσουμε θάβοντάς τον και μετατρέποντάς τον σε αυτοκινητόδρομο, δεν θα πάψει να είναι ποτάμι, που σημαίνει ότι το πρόβλημα της ρύπανσης και της δυσοσμίας θα παραμένει όσο ο Κηφισός θα αντιμετωπίζεται σαν υπόνομος ή σαν οδικό έργο».

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100045_25/02/2007_217298

Αλλα άρθρα την ίδια ημερομηνία


SOS για τον Κηφισό από 51 βουλευτές Ζητούν την κατεδάφιση όλων των αυθαίρετων κτισμάτων στις όχθες του ποταμού και άμεσα μέτρα για τη σωτηρία του
Του Γιωργου Π. Τερζη
Τελικώς, μήπως το περιβάλλον δεν «πουλάει»; Αλήθεια πόσοι γνωρίζουμε τι σηματοδοτεί η αλλαγή του άρθρου 24 του Συντάγματος; Ή τι ακριβώς συμβαίνει με τα σκουπίδια στην Αττική ή την υπόλοιπη χώρα; Κι όμως η πρωτοβουλία της «Κ» για την ανάδειξη των περιβαλλοντικών θεμάτων, με επίκεντρο τον χρόνιο βιασμό του Κηφισού, απέδειξε ότι στο ελληνικό κοινοβούλιο υπάρχουν ιδέες και ενδιαφέρουσες προτάσεις. Οπως και η κοινή πεποίθηση ότι λείπουν οι πράξεις…
Πενήντα ένας βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου, από το Λεκανοπέδιο, με τους οποίους ήρθε σε επαφή η «Κ», διεκδικούν τη σωτηρία του ποταμού και λένε «ναι» στην κατεδάφιση των αυθαίρετων κτισμάτων στις όχθες του. «Ο υποβαθμισμένος Κηφισός είναι μια ανοιχτή περιβαλλοντική πληγή της Αττικής. Το γεγονός ότι αντιστέκεται ακόμα στις καταστροφές δεν θα συνεχιστεί για πάντα. Ακόμη κι αν δεν μπορούμε πια να επανορθώσουμε πλήρως τη ζημιά που ήδη έχει γίνει, πρέπει τουλάχιστον να διασφαλίσουμε ότι δεν θα γίνει μεγαλύτερη καταστροφή στο μέλλον» δηλώνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
«Η μεγαλύτερη ευθύνη ανήκει σε εμάς τους πολιτικούς, ακόμη κι όταν υπάρχουν θεσμοί εμείς τους απαξιώνουμε» είναι η αυτοκριτική του Σταύρου Μπένου. Γιατί απαξιώνονται οι θεσμοί; Πέραν της κρατικής αβελτηρίας, μια απάντηση δίδει ο Πάνος Καμμένος: «Υπάρχουν συμφέροντα σε όλη την περιοχή του Κηφισού, ντρέπομαι και λυπάμαι που αν και κυβερνητικός βουλευτής δεν μπορώ να κάνω τίποτε παραπάνω για την αντιμετώπιση του προβλήματος».
«Εχουμε τσάμπα αέρα, νερό, τσάμπα φυσικά θαύματα και δεν τα εκτιμούμε, δεν τα προστατεύουμε… Δείτε το παράδειγμα της Ακρόπολης: πόσοι Ελληνες την έχουν επισκεφθεί;» ήταν το παράδειγμα που χρησιμοποίησε ο γραμματέας της Ν.Δ. Λευτέρης Ζαγορίτης. «Στην Ελλάδα είμαστε δήθεν προοδευτικοί, ασόβαροι, ασχολούμαστε με τα ζητήματα επιδερμικά» προσθέτει η κ. Κατερίνα Παπακώστα. Και δηλώνει ότι παρακολουθεί, ουσιαστικά αδύναμη, την επιβάρυνση του Κηφισού χρόνο με το χρόνο. Ο δε Γιάννης Δημαράς θυμάται τηλεοπτικά του ρεπορτάζ από το 1981: «Τελικά τίποτε δεν έγινε, ο Κηφισός πέθανε».
Η κατάσταση θα μπορούσε να είναι διαφορετική. Οπως επισημαίνει ο Γιάννος Παπαντωνίου, η «αναζωογόνηση του Κηφισού θα μπορούσε να συμβάλει σημαντικά στην περιβαλλοντική και αισθητική αναβάθμιση της πόλης». Είναι όμως γκρίζα. Οι βουλευτές μόνον πληγές ανακαλύπτουν στο σώμα του, κατά τους αρχαίους Ελληνες, θεού Κηφισού.
Στο υπόλοιπο Αττικής, τα αυθαίρετα μέσα στην κοίτη αλλά και τις νόμιμες βιοτεχνίες που καλούνται να μετακινηθούν. Ενδεικτική είναι η τοποθέτηση του Αντώνη Σκυλλάκου: «Το ΚΚΕ τάσσεται υπέρ της απομάκρυνσης των βιοτεχνιών και των άλλων κτισμάτων από την κοίτη του Κηφισού, όμως οι βιοτεχνίες δεν μπορούν να μείνουν στο έλεος του θεού, πρέπει να επιδοτηθούν και να μετεγκατασταθούν οργανωμένα». «Χρέος της πολιτείας είναι να συμβάλει στη μεταστέγαση των βιομηχανιών που νόμιμα λειτουργούν για να επανέλθει ο Κηφισός στην προτέρα κατάσταση» συμπληρώνει ο Απόστολος Σταύρου.
«Το 2002, ως υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, είχα αναλάβει πρωτοβουλία για την εκκαθάριση του Κηφισού από τα αυθαίρετα κτίσματα και την άνάδειξή του σε χώρο πρασίνου. Το πρόγραμμα υλοποιούνταν κανονικά, με αποτέλεσμα να κατεδαφιστούν 44 αυθαίρετες κατασκευές» δηλώνει η κ. Βάσω Παπανδρέου.
Το ζήτημα είναι ότι σήμερα, προς τις εκβολές, στα όρια της Β' Αθηνών και του Πειραιά, τον Κηφισό συνεχίζουν να πληγώνουν η ρίψη λυμάτων, τα λιμνάζοντα ύδατα, τα μπάζα που έχουν σωρευθεί στον πυθμένα, αλλά και η ηχορύπανση από τον αυτοκινητόδρομο που ολοκληρώθηκε το 2004. Το επίπεδο μόλυνσης φθάνει, κατά τον αντιπρόεδρο της Βουλής Γιάννη Τραγάκη, σε πρωτοφανή επίπεδα. «Μέχρι και βιοτεχνία μπαταριών λειτουργεί, χωρίς ουδείς να γνωρίζει πού καταλήγουν τα υπολείμματα της επεξεργασίας». Σειρά ερωτήσεων για το θέμα έχει καταθέσει και ο Φώτης Κουβέλης. Το συμπέρασμά του; «Είναι προφανές ότι από υπηρεσίες και οργανισμούς ο χορός καλά κρατεί. Αλλά δεν υπάρχει κανένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα σ' αυτόν τον πολύπαθο Κηφισό, η εικόνα του οποίου είναι η εικόνα της περιβαλλοντικής αθλιότητας της πρωτεύουσας». «Δεν χρειάζεται τίποτε παραπάνω από πόρους και θέληση… Δυστυχώς λείπουν και τα δυό» προσθέτει η κ. Ελπίδα Παντελάκη. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο «σκιώδης» υπουργός ΠΕΧΩΔΕ του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Λοβέρδος: «Ο Κηφισός δίδει τον παγκόσμιο ορισμό της οικολογικής παραβατικότητας, πρόκειται για οικολογική εκτροπή σε συνδυασμό με την ένοχη απραξία του κράτος και, δυστυχώς, για την κατάντια αυτή υπάρχει συνευθύνη όλων των κομμάτων εξουσίας».
Στις διαδοχικές συζητήσεις με τους βουλευτές, ένα πρόσωπο «στοίχειωνε» την αυτοκριτική αλλά και τις προτάσεις αντιμετώπισης του προβλήματος. Αυτό του Βρετανού Αλαν Σίμπσον, πρώην βουλευτή των Εργατικών. Παραιτήθηκε διαπιστώνοντας την αδυναμία του να παρέμβει ουσιαστικά στη βελτίωση της περιβαλλοντικής πολιτικής στη Βρετανία: «Εγώ δεν μπήκα στην πολιτική για να κάνω καριέρα, μπήκα για να αλλάξω τον κόσμο… και βγαίνω τώρα διαπιστώνοντας ότι ακόμα μπορώ να τον αλλάξω, αλλά όχι ως μέλος αυτού του κοινοβουλίου».
Οι βουλευτές του Λεκανοπεδίου που συμμετέχουν στην εκστρατεία για τον Κηφισό
Β' Αθήνας: Κυριάκος Μητσοτάκης, Αρης Σπηλιωτόπουλος, Πάνος Καμμένος, Κατερίνα Παπακώστα, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, Γεράσιμος Γιακουμάτος, Σοφία Βούλτεψη, Λευτέρης Ζαγορίτης, Aρης Σταθάκης, Κώστας Καρράς, Μιλένα Αποστολάκη, Ανδρέας Λοβέρδος, Γιάννης Δημαράς, Βάσω Παπανδρέου, Αλέκος Παπαδόπουλος, Τηλέμαχος Χυτήρης, Κίμων Κουλούρης, Κώστας Γείτονας, Χρήστος Πρωτόπαπας, Γιώργος Ανωμερίτης, Σταύρος Μπένος, Νόρα Κατσέλη, Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, Ορέστης Κολοζώφ, Αντώνης Σκυλλάκος, Φώτης Κουβέλης, Γιάννης Δραγασάκης.
Β' Πειραιώς: Γιάννης Τραγάκης, Γιάννης Κουράκος, Γρηγόρης Νιώτης, Δημήτρης Λιντζέρης, Γιάννης Διαμαντίδης, Βέρα Νικολαΐδου.
Υπόλοιπο Αττικής: Γιώργος Βλάχος, Θανάσης Κατσιγιάννης, Απόστολος Σταύρου, Θεόδωρος Πάγκαλος, Κωνσταντίνος Βρεττός, Εύη Χριστοφιλοπούλου, Βασίλης Οικονόμου, Ηλίας Παπαηλίας, Αθανάσιος Λεβέντης.
A' Αθήνας: Δημήτρης Κωνσταντάρας, Ελενα Κουντουρά, Νάσος Αλευράς, Θανάσης Τσούρας, Συλβάνα Ράπτη, Γιάννος Παπαντωνίου.
Α' Πειραιώς: Πέτρος Μαντούβαλος, Παναγιώτης Μελάς, Ελπίδα Παντελάκη.


«Δεν έχουμε χρήματα για τις κατεδαφίσεις...»
Της Εφης Χατζηιωαννιδου
Ο γενικός γραμματέας της Περιφέρειας Αττικής κ. Μπάμπης Μανιάτης συμφωνεί απόλυτα ότι πρέπει να προχωρήσουν οι κατεδαφίσεις αυθαιρέτων στις όχθες του Κηφισού, για τις οποίες υπάρχουν τελεσίδικες αποφάσεις, αλλά υποστηρίζει ότι δεν έχει χρήματα να το πράξει, ούτε και τον απαραίτητο μηχανισμό για να κινηθεί. Αν και δέχτηκε τις βολές του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργου Σουφλιά, ότι αρμόδια για τις κατεδαφίσεις είναι η Περιφέρεια, ο κ. Μανιάτης δεν θέλησε να απαντήσει στα ερωτήματα της «Κ» σχετικά με τα ποσά που απαιτούνται για τις κατεδαφίσεις, τον αριθμό των τελεσίδικων αποφάσεων για κατεδάφιση και την ολιγωρία που παρατηρείται στην εφαρμογή του Προεδρικού Διατάγματος για την προστασία του Κηφισού.
Τι θα γίνει με τα οικόπεδα
Και ενώ η ασέλγεια στο φυσικό περιβάλλον συνεχίζεται, ουδείς φαίνεται ότι μπορεί να εγγυηθεί έστω και μελλοντικές δράσεις για τη διάσωσή του. Ο λόγος είναι απλός! Το Προεδρικό Διάταγμα μπορεί μεν να αποσαφηνίζει τι μέλλει γενέσθαι με τις χρήσεις γης στην παρακηφίσια ζώνη, ουδείς όμως κάνει λόγο για την... ταμπακιέρα. Δηλαδή, πουθενά δεν υπάρχει αναφορά για απαλλοτριώσεις. Σήμερα, όσοι δραστηριοποιούνται στη ζώνη προστασίας του ποταμού γνωρίζουν ότι πρέπει να μετεγκατασταθούν. Παλαιότερα μάλιστα είχε υποδειχθεί ως νέος τόπος η ευρύτερη βιομηχανική περιοχή των Ανω Λιοσίων και όσοι βιοτέχνες ή βιομήχανοι αποφάσιζαν τη μετεγκατάσταση θα μπορούσαν να κάνουν χρήση των ευεργετικών διατάξεων των αναπτυξιακών νόμων που προέβλεπαν μερική κάλυψη των εξόδων μετεγκατάστασης. Το οικόπεδο όμως που αφήνουν πίσω τους (το Προεδρικό Διάταγμα δεν αμφισβητεί το ιδιοκτησιακό καθεστώς) δεν μπορούν να το κάνουν τίποτα! Το κομβικό αυτό σημείο ουδείς θέλει να το αγγίξει, ούτε η κυβέρνηση της Ν.Δ. ούτε βεβαίως στο παρελθόν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.
Τα πολεοδομικά γραφεία των δήμων που έχουν αρμοδιότητα γύρω από τον Κηφισό και θα έπρεπε να καταγράψουν τις αυθαιρεσίες και να εκδώσουν τα πρωτόκολλα κατεδάφισης των αυθαιρέτων κατασκευών είναι πολλά. Κάποια πολεοδομικά γραφεία προχώρησαν σε αυτοψίες, άλλα όχι.
Η πρώτη απόπειρα
Η Περιφέρεια, σύμφωνα με πληροφορίες παλιού στελέχους των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, αναμείχθηκε στο θέμα του Κηφισού το 2003, όταν με αίτημα της τότε υπουργού ΠΕΧΩΔΕ κ. Β. Παπανδρέου ανέλαβε να προχωρήσει σε κατεδαφίσεις λαμβάνοντας περίπου 200.000 ευρώ. Είχε διαπιστωθεί ότι πολλά αυθαίρετα κτίσματα δεν είχαν συμπεριληφθεί στους καταλόγους ή δεν είχαν συμπεριληφθεί οι παράνομες επεκτάσεις τους και ότι κανείς δεν τολμούσε να προχωρήσει σε κατεδαφίσεις. Ο διαγωνισμός για τη μίσθωση μηχανημάτων και συνεργείων ολοκληρώθηκε στο τέλος του 2003 και κατεδαφίσθηκαν 44 αυθαίρετα, παρουσία του προϊσταμένου της Εισαγγελίας Αθηνών και ισχυρών αστυνομικών. Των ενεργειών προηγήθηκε μια σημαντική σύσκεψη στην Περιφέρεια στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι από τα πολεοδομικά γραφεία των δήμων και των νομαρχιών. Τότε ζητήθηκε να κατατεθούν στο γραφείο του περιφερειάρχη τα τελεσίδικα πρωτόκολλα κατεδάφισης, προκειμένου να εκτελεστούν. Μετά βίας συγκεντρώθηκαν 77, αριθμός τραγικά μικρός αν σκεφτεί κανείς το μέγεθος της παρακηφίσιας αυθαιρεσίας!
Δεν ήταν λίγες οι φορές που τίποτε δεν μπορούσε να προχωρήσει γιατί έλειπε ένα... χαρτί που κατά περίεργο τρόπο ποτέ δεν έφτανε στα χέρια των αρμοδίων. Οι αρμόδιοι βρίσκονταν πολύ συχνά προ εκπλήξεων. Βοσκοί, μαρμαράδες με... πλωτά κτίσματα, ακόμη και αποθήκη της αμερικανικής πρεσβείας (παλιά κλωστοϋφαντουργία) που αγοράστηκε προκειμένου να τοποθετούνται εκεί οι οικοσκευές των εργαζομένων στην πρεσβεία. Τριάντα τρία πρωτόκολλα έμειναν για τη β΄ φάση, για την οποία θα δίνονταν επιπλέον χρήματα...