ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΝΗΘA
Στις 5 Νοεμβρίου εκδικάζεται στο Ε’ τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ)
αίτηση 5 μελών του «Παναττικού Δικτύου» για ακύρωση του Προεδρικού Διατάγματος
(Π.Δ) που αφορά τον « Καθορισμό Ζωνών Προστασίας του ορεινού όγκου Πάρνηθας»
(ΦΕΚ 336 Δ’/ 24.7.2007) «…κατά το μέρος που παρέχει ελλειπή προστασία στα οικοσυστήματα και ιδίως κατά το μέρος που επιτρέπει (άρθρο 2,παρ.13) Ζώνες Ε2 τουρισμού οι εγκαταστάσεις των οποίων έχουν καθοριστεί με τον Ν. 3139/2003…»
Σύμφωνα με την αίτηση ακύρωσης, αν και μετά την καταστροφική πυρκαγιά της 28ης Ιουνίου 2007 η ανάγκη προστασίας γίνεται εντονώτερη, το προαναφερόμενο Π.Δ δεν λαμβάνει υπ’ όψιν του όλα τα πορίσματα της «Μελέτης Προστασίας ορεινού όγκου Πάρνηθας» που συνετάγη το 2003 από τον «Οργανισμό Αθήνας» (ΟΡΣΑ), εφ όσον θεσμοθετούνται ζώνες στις οποίες οι επιτρεπόμενες χρήσεις δεν συνάδουν με τις αρτιότατες σχετικές προτάσεις της μελέτης του ΟΡΣΑ. Ακόμη, στη Ζώνη Α2 (πυρήνας),προβλέπεται η ανεξέλεγκτη πρόσβαση παντός είδους αυτοκινήτων, παρά το χαρακτηρισμό της ως περιοχή απόλυτης προστασίας της φύσης, «…λόγω του ότι η ζώνη αυτή περικλείει το Καζίνο και άλλες ασύμβατες με το οικοσύστημα δραστηριότητες…». Εξ’άλλου, εξαιρούνται από την προστασία αρκετά τμήματα δημόσιου δάσους και αρκετές εκτάσεις που διεκδικούνται από ιδιώτες.
Με το προσβαλλόμενο Π.Δ χαρακτηρίζονται ως Ζώνες Ε2 τουρισμού, εκτάσεις 90 και 25 στρεμμάτων εντός του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας καθώς και έκταση 51 στρεμμάτων στους πρόποδες του βουνού, οι οποίες περιλαμβάνουν εγκαταστάσεις που είχαν κατασκευαστεί πριν από την ισχύ του Συντάγματος του 1975 (Καζίνο- Ξενοδοχείο Μον Παρνές- πρώην Σανατόριο / Ξενοδοχείο Ξενία- Σταθμό Τελεφερίκ). Οι κτιριακές εγκαταστάσεις αυτές θεωρούνται νόμιμες σύμφωνα με τον Ν. 2160 /1993 και «… επιτρέπεται η ανακατασκεύη, η αναμόρφωση, η αναδιάταξη, ο εκσυγχρονισμός, καθώς και η επέκταση και οι αλλαγές χρήσεών τους…». Ηδη, σχετικές οικοδομικές εργασίες, βρίσκονται σε εξέλιξη…
Όπως αναλύεται στην αίτηση ακύρωσης, «…η αλλαγή χρήσης του Εθνικού Δρυμού σε τουριστικές εγκαταστάσεις δεν έγινε νόμιμα και οι σχετικές αποφάσεις αντίκεινται στο άρθρο 24 παρ. 1 του Συντάγματος καθώς επιτρέπουν τη μεταβολή του προορισμού δασών κυρίως μέσα στον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας, χωρίς να προέχει για την Εθνική Οικονομία ή να επιβάλλεται από το δημόσιο συμφέρον η χρήση Καζίνο,ξενοδοχείων κλπ…»
Ακόμη ,στην αίτηση ακύρωσης επισημαίνεται ότι διατάξεις του προσβαλλόμενου Π.Δ αντίκεινται στο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας ( ΡΣΑ- Ν.1515/1985) καθώς και στην Κοινοτική Οδηγία 92/43/ΕΟΚ για την προστασία των οικοτόπων.
Ένα χρόνο μετά την μεγάλη, καταστροφική πυρκαγιά στη Πάρνηθα, το ΥΠΕΧΩΔΕ με νέο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος προωθεί επιπλέον εγκαταστάσεις (σε περιοχές που είχαν εξαιρεθεί από το ΠΔ του 2007), για την δημιουργία «Τεχνόπολης» 110.000 τ.μ σε έκταση 500 στρ.,καθώς και εγκαταστάσεων παιδικής Κατασκήνωσης σε έκταση 30 στρ.της Μονής Πετράκη. Με το νέο Π.Δ του ΥΠΕΧΩΔΕ επιχειρείται να παρακαμφθεί το Ε’ τμημα του ΣτΕ το οποίο ειχε κρίνει το 2006 παράνομες αυτές τις εγκαταστάσεις.
Κατά τη γνώμη μας,το Προεδρικό Διαταγμα για την προστασία της Πάρνηθας θα πρέπει να ακυρωθεί, έφ’όσον παρέχει ελλειπή προστασία και να επανέλθει συμπληρωμένο με όλες τις απαιτουμενες διατάξεις ώστε να υπάρξει πλήρης προστασία του βουνού.
Tα μέλη του «Παναττικού Δικτύου»:
Αλωνιάτης Αποστόλης, Ιατρίδου Μαριλένα, Πορτάλιου Ελένη, Τότσικας Πάνος, Χαλάτσης Δημήτρης
Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008
Ζητούν να ακυρωθεί το Προεδρικό Διάταγμα
EΛΛAΔA
Hμερομηνία δημοσίευσης: 24-10-08
Ζητούν να ακυρωθεί το Προεδρικό Διάταγμα
Του Σπυρου Καραλη
Την ακύρωση του προεδρικού διατάγματος που αφορά τον καθορισμό ζωνών προστασίας του ορεινού όγκου Πάρνηθας με το σκεπτικό ότι όχι απλώς παρέχει ελλιπή προστασία αλλά προωθεί την κατασκευή νέων οικοδομών και εγκαταστάσεων σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος, ζητούν από το Συμβούλιο της Επικρατείας μέλη του «Παναττικού Δικτύου» με προσφυγή που κατέθεσαν. Η αίτηση ακύρωσης θα εκδικαστεί στις 5 Νοεμβρίου.
«Ενα χρόνο μετά τη μεγάλη, καταστροφική πυρκαγιά στην Πάρνηθα, το ΥΠΕΧΩΔΕ με νέο σχέδιο προεδρικού διατάγματος προωθεί επιπλέον εγκαταστάσεις σε περιοχές που είχαν εξαιρεθεί από το Π.Δ. του 2007, για τη δημιουργία «Τεχνόπολης» 110.000 τ.μ σε έκταση 500 στρεμμάτων, καθώς και εγκαταστάσεων παιδικής κατασκήνωσης σε έκταση 30 στρεμμάτων της Μονής Πετράκη. Κατά τη γνώμη μας, το προεδρικό διάταγμα για την προστασία του ορεινού όγκου θα πρέπει να ακυρωθεί, εφ’ όσον παρέχει ελλιπή προστασία και να επανέλθει συμπληρωμένο με όλες τις απαιτούμενες διατάξεις ώστε να υπάρξει πλήρης προστασία του βουνού», σημειώνει ο κ. Απόστολος Αλωνιάτης, μέλος του Δικτύου. Οπως τονίζεται στην προσφυγή, με το προσβαλλόμενο Π.Δ. χαρακτηρίζονται ως «ζώνες τουρισμού» εκτάσεις 90 και 25 στρεμμάτων εντός του Εθνικού Δρυμού, καθώς και έκταση 51 στρεμμάτων στους πρόποδες του βουνού, οι οποίες περιλαμβάνουν εγκαταστάσεις που είχαν κατασκευαστεί πριν από την ισχύ του Συντάγματος του 1975 (καζίνο - ξενοδοχείο «Μον Παρνές» - πρώην Σανατόριο - ξενοδοχείο «Ξενία» - σταθμός Τελεφερίκ), επιτρέποντας την επέκτασή τους παρόλο που βρίσκονται μέσα στο παρθένο δάσος. Οι κτιριακές εγκαταστάσεις αυτές θεωρούνται νόμιμες σύμφωνα με τον Ν. 2160 /1993 και επιτρέπεται η ανακατασκευή, αναμόρφωση, αναδιάταξη, ο εκσυγχρονισμός, καθώς και η επέκταση και οι αλλαγές χρήσεών τους.
«Ηδη, σχετικές οικοδομικές εργασίες βρίσκονται σε εξέλιξη» τονίζει ο κ. Πάνος Τότσικας, μέλος του «Παναττικού Δικτύου». «Η αλλαγή χρήσης εκτάσεων εντός του Εθνικού Δρυμού δεν είναι νόμιμη, οι σχετικές αποφάσεις αντίκεινται στο άρθρο 24 παρ. 1 του Συντάγματος, καθώς επιτρέπουν τη μεταβολή του προορισμού δασών κυρίως μέσα στον πυρήνα του δρυμού» τονίζει.
Στην αίτηση ακύρωσης επισημαίνεται ακόμη ότι διατάξεις του προσβαλλόμενου Π.Δ. αντίκεινται στο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας, καθώς και στην Κοινοτική Οδηγία 92/43/ΕΟΚ για την προστασία των οικοτόπων.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_24/10/2008_289545
Hμερομηνία δημοσίευσης: 24-10-08
Ζητούν να ακυρωθεί το Προεδρικό Διάταγμα
Του Σπυρου Καραλη
Την ακύρωση του προεδρικού διατάγματος που αφορά τον καθορισμό ζωνών προστασίας του ορεινού όγκου Πάρνηθας με το σκεπτικό ότι όχι απλώς παρέχει ελλιπή προστασία αλλά προωθεί την κατασκευή νέων οικοδομών και εγκαταστάσεων σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος, ζητούν από το Συμβούλιο της Επικρατείας μέλη του «Παναττικού Δικτύου» με προσφυγή που κατέθεσαν. Η αίτηση ακύρωσης θα εκδικαστεί στις 5 Νοεμβρίου.
«Ενα χρόνο μετά τη μεγάλη, καταστροφική πυρκαγιά στην Πάρνηθα, το ΥΠΕΧΩΔΕ με νέο σχέδιο προεδρικού διατάγματος προωθεί επιπλέον εγκαταστάσεις σε περιοχές που είχαν εξαιρεθεί από το Π.Δ. του 2007, για τη δημιουργία «Τεχνόπολης» 110.000 τ.μ σε έκταση 500 στρεμμάτων, καθώς και εγκαταστάσεων παιδικής κατασκήνωσης σε έκταση 30 στρεμμάτων της Μονής Πετράκη. Κατά τη γνώμη μας, το προεδρικό διάταγμα για την προστασία του ορεινού όγκου θα πρέπει να ακυρωθεί, εφ’ όσον παρέχει ελλιπή προστασία και να επανέλθει συμπληρωμένο με όλες τις απαιτούμενες διατάξεις ώστε να υπάρξει πλήρης προστασία του βουνού», σημειώνει ο κ. Απόστολος Αλωνιάτης, μέλος του Δικτύου. Οπως τονίζεται στην προσφυγή, με το προσβαλλόμενο Π.Δ. χαρακτηρίζονται ως «ζώνες τουρισμού» εκτάσεις 90 και 25 στρεμμάτων εντός του Εθνικού Δρυμού, καθώς και έκταση 51 στρεμμάτων στους πρόποδες του βουνού, οι οποίες περιλαμβάνουν εγκαταστάσεις που είχαν κατασκευαστεί πριν από την ισχύ του Συντάγματος του 1975 (καζίνο - ξενοδοχείο «Μον Παρνές» - πρώην Σανατόριο - ξενοδοχείο «Ξενία» - σταθμός Τελεφερίκ), επιτρέποντας την επέκτασή τους παρόλο που βρίσκονται μέσα στο παρθένο δάσος. Οι κτιριακές εγκαταστάσεις αυτές θεωρούνται νόμιμες σύμφωνα με τον Ν. 2160 /1993 και επιτρέπεται η ανακατασκευή, αναμόρφωση, αναδιάταξη, ο εκσυγχρονισμός, καθώς και η επέκταση και οι αλλαγές χρήσεών τους.
«Ηδη, σχετικές οικοδομικές εργασίες βρίσκονται σε εξέλιξη» τονίζει ο κ. Πάνος Τότσικας, μέλος του «Παναττικού Δικτύου». «Η αλλαγή χρήσης εκτάσεων εντός του Εθνικού Δρυμού δεν είναι νόμιμη, οι σχετικές αποφάσεις αντίκεινται στο άρθρο 24 παρ. 1 του Συντάγματος, καθώς επιτρέπουν τη μεταβολή του προορισμού δασών κυρίως μέσα στον πυρήνα του δρυμού» τονίζει.
Στην αίτηση ακύρωσης επισημαίνεται ακόμη ότι διατάξεις του προσβαλλόμενου Π.Δ. αντίκεινται στο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας, καθώς και στην Κοινοτική Οδηγία 92/43/ΕΟΚ για την προστασία των οικοτόπων.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_24/10/2008_289545
Το κακούργημα του Κηφισού
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_31/08/2008_282816
Το κακούργημα του Κηφισού Στο εδώλιο 41 άτομα, ως υπεύθυνοι για τις καταστροφές από τις υπερχειλίσεις του ποταμού το 2002
Της Ευας Καραμανωλη
Εξι χρόνια μετά τις «απανωτές υπερχειλίσεις» του Κηφισού, το καλοκαίρι του 2002, και τις μαζικές καταστροφές που σημειώθηκαν σε σπίτια και περιουσίες κατοίκων των περιοχών Ν. Φαλήρου, Ρέντη και Μοσχάτου, το Συμβούλιο Εφετών Πειραιώς δείχνει το εδώλιο σε 41 άτομα που βρίσκονται αντιμέτωπα με κακουργηματική κατηγορία εξαιτίας παραλείψεων και ενεργειών τους κατά την κατασκευή του έργου της λεωφόρου Κηφισού.
Το Συμβούλιο Εφετών Πειραιώς με το υπ’ αριθμόν 188/2008 βούλευμά του παραπέμπει κατά πλεοψηφία στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο για το κακουργηματικό αδίκημα της πλημμύρας από ενδεχόμενο δόλο κατ’ εξακολούθηση από την οποία μπορούσε να προκύψει κίνδυνος σε άνθρωπο, 11 υπαλλήλους της Ειδικής Υπηρεσίας Δημοσίων Εργων για τη μελέτη και κατασκευή ειδικών συγκοινωνιακών έργων της Γ.Γ Δημοσίων Εργων του ΥΠΕΧΩΔΕ (ΕΥΔΕ/ΕΣΕΑ), μέλη του Δ.Σ., υπεύθυνους έργου και εργοδηγούς των εταιρειών ΒΙΟΤΕΡ Α.Ε. (13 άτομα), ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΑΤΕ (5 άτομα) και ΑΚΤΩΡ Α.Ε. (12 άτομα), οι οποίες είχαν αναλάβει την κατασκευή του Γ΄ τμήματος του έργου (σ.σ. ξεκίνησε το 1984 και ολοκληρώθηκε το 2004).
Στο βούλευμα περιγράφονται αναλυτικά παραλείψεις και ενέργειες των κατασκευαστριών εταιρειών, αλλά και των μελών της αρμόδιας υπηρεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ, οι οποίες οδήγησαν στην υπερχείλιση του ποταμού. Βασικότερη εξ αυτών είναι η μη τήρηση, κατά τη σχεδίαση του έργου, «των ουσιωδών τεχνικών προδιαγραφών». Οπως προκύπτει από όλες τις γνωματεύσεις πραγματογνωμόνων, τεχνικών συμβούλων, αλλά και του ΤΕΕ, «υπήρξε από την αρχή σφάλμα στην πορεία κατασκευής του έργου, κάτι που αποτελεί και τη βασική αιτία των πλημμυρών που επισυνέβησαν».
Ανάποδα
Το έργο, επισημαίνουν, θα έπρεπε να ξεκινήσει από τις εκβολές του ποταμού προς τις πηγές και όχι το αντίθετο, όπως συνέβη. Οι πραγματογνώμες διαπιστώνουν ότι η κατασκευή του έργου στον ποταμό έγινε τμηματικά, από το 1984 έως το 2004, και ότι η κατασκευή του υπό εξέταση τμήματος μετατέθηκε στο τέλος του χρονοδιαγράμματος όλου του έργου. Αυτά είχαν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία «εμφράγματος μήκους τριών χιλιομέτρων, δηλαδή στο 22% του μήκους του ποταμού» και μάλιστα στο τμήμα με τις πλέον αυξημένες απαιτήσεις παροχετευτικότητας, αναφέρουν.
Η λανθασμένη κατασκευή, σε συνδυασμό με τα μπάζα και τα φερτά υλικά που είχαν τοποθετήσει οι εργολάβοι στην κοίτη του ποταμού οδήγησαν σε αλλεπάλληλες υπερχειλίσεις του ποταμού (8/7/2002, 18/8/2002, 3/9/2002 και 7/11/2002) με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα.
Οι επτά λόγοι
Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστικού συμβουλίου, οι λόγοι της υπερχείλισης του ποταμού ήταν οι εξής:
1. Κατά την κατασκευή του έργου δεν προηγήθηκε η καθαίρεση των πέντε παλαιών γεφυρών που υπάρχουν καθέτως προς τη ροή του ποταμού (ήτοι Αγ. Αννης, ΟΣΕ, Πειραιώς, ΗΣΑΠ και Λ. Κατσώνη).
2. Δεν καθαιρέθηκαν οι παλαιές όχθες σε όσα τμήματα του ποταμού είχαν κατασκευασθεί νέες, με αποτέλεσμα, σε συνδυασμό με την ύπαρξη μπαζών και άχρηστων υλικών που οι ανάδοχες εταιρείες ΒΙΟΤΕΡ Α.Ε., ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΑΤΕ και ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ εναπέθεταν σε μεγάλους όγκους στην κοίτη του ποταμού προς διευκόλυνσή τους, τη μείωση της διατομής του ποταμού και συνακόλουθα τη μείωση της παροχετευτικότητάς του.
3. Κατασκευάσθηκαν μεσόβαθρα για τη στήριξη της υπερυψωμένης λεωφόρου, τα οποία όμως λειτούργησαν ως φυσικά αναχώματα και μείωσαν υπερβολικά τη διατομή του ποταμού, με αποτέλεσμα την παρεμπόδιση της ελεύθερης και απρόσκοπτης ροής των υδάτων του προς τη θάλασσα.
4. Δεν εξασφαλίσθηκε η παράπλευρη ροή, έστω και τμήματος του υδάτινου όγκου του ποταμού ώστε να αποτρέπεται ο κίνδυνος της πλημμύρας.
5. Κατά την κατασκευή του έργου δεν απομακρύνονταν τα μπάζα και τα διάφορα φερτά υλικά κατασκευής που είχαν εναποθέσει παράνομα οι εργολάβοι στην κοίτη του ποταμού .
6. Κατά την κατασκευή του έργου επιχωματώθηκαν τμήματα της κοίτης δημιουργώντας ράμπες ανόδου - καθόδου για να εξυπηρετείται η κίνηση των οχημάτων της αναδόχου εταιρείας αντί να κατασκευασθεί οδός προσπελάσεως, και επικαλύφθηκε η κοίτη του ποταμού με όγκους από τα προϊόντα της εκσκαφής.
7. Αν και γνώριζαν ότι ήταν πολύ πιθανό να εκδηλωθεί ισχυρή βροχόπτωση (από την ΕΜΥ είχε εκδοθεί έτακτο δελτίο) όπως και πράγματι εκδηλώθηκε, αυτοί τόσο κατά την πρώτη πλημμύρα της 8/7/2002 όσο και πολύ περισσότερο στις μεταγενέστερες πλημμύρες στις 18/8/2002, 3/9/2002. και 7/11/2002 δεν φρόντισαν να άρουν την επικινδυνότητα που δημιούργησαν, με τη λήψη αναγκαίων μέτρων ασφαλείας.
«Με όλες τις ανωτέρω ενέργειες και παραλείψεις τους, προξένησαν πλημμύρες από τις οποίες μπορούσε να προκύψει κίνδυνος σε ανθρώπους, όπως πράγματι προέκυψε» (γυναίκα παρασύρθηκε και παρ’ ολίγον να πνιγεί). Οι δικαστές του Συμβουλίου Εφετών αποδίδουν ευθύνες στους κατηγορουμένους και για το γεγονός ότι, ενώ ως ειδικοί γνώριζαν τα τραγικά αποτελέσματα που μπορούσαν επέλθουν από τις παραλείψεις τους, δεν έλαβαν κανένα μέτρο.
Δικαίωση μετά έξι χρόνια
Η υπόθεση έφτασε στο εδώλιο μετά ενέργειες της δικηγόρου κ. Νίκης Ρουσή, η οποία το μεσημέρι της 8/7/2002 οδεύοντας προς το σπίτι της επί της οδού Φαληρέως στο Ν. Φαληρο, χτυπήθηκε από «κύμα» ύδατος και παρ’ ολίγον να παρασυρθεί. Από την ίδια πλημμύρα υπέστη καθίζηση η πιλοτή της πολυκατοικίας όπου διέμενε και καταστραφηκε το αυτοκίνητό της.
Πέραν της κ. Ρουσή, μήνυση κατέθεσαν και άλλοι κάτοικοι της περιοχής, καθώς και ο δήμος Μοσχάτου. Μετά το πέρας της ανακρισης, τόσο ο εισαγγελέας Πρωτοδικών όσο και το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών εισηγήθηκαν την απαλλαγή των κατηγορουμένων. Η μόνη που εδικαιούτο να ασκήσει έφεση ήταν η κ. Ρουσή καθώς απειλήθηκε η ζωή της. Το έπραξε και, παρά την αντίθετη εισήγηση του εισαγγελέα Εφετών, το Συμβούλιο Εφετών παρέπεμψε τελικώς τους κατηγορουμένους σε δίκη.
Το κακούργημα του Κηφισού Στο εδώλιο 41 άτομα, ως υπεύθυνοι για τις καταστροφές από τις υπερχειλίσεις του ποταμού το 2002
Της Ευας Καραμανωλη
Εξι χρόνια μετά τις «απανωτές υπερχειλίσεις» του Κηφισού, το καλοκαίρι του 2002, και τις μαζικές καταστροφές που σημειώθηκαν σε σπίτια και περιουσίες κατοίκων των περιοχών Ν. Φαλήρου, Ρέντη και Μοσχάτου, το Συμβούλιο Εφετών Πειραιώς δείχνει το εδώλιο σε 41 άτομα που βρίσκονται αντιμέτωπα με κακουργηματική κατηγορία εξαιτίας παραλείψεων και ενεργειών τους κατά την κατασκευή του έργου της λεωφόρου Κηφισού.
Το Συμβούλιο Εφετών Πειραιώς με το υπ’ αριθμόν 188/2008 βούλευμά του παραπέμπει κατά πλεοψηφία στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο για το κακουργηματικό αδίκημα της πλημμύρας από ενδεχόμενο δόλο κατ’ εξακολούθηση από την οποία μπορούσε να προκύψει κίνδυνος σε άνθρωπο, 11 υπαλλήλους της Ειδικής Υπηρεσίας Δημοσίων Εργων για τη μελέτη και κατασκευή ειδικών συγκοινωνιακών έργων της Γ.Γ Δημοσίων Εργων του ΥΠΕΧΩΔΕ (ΕΥΔΕ/ΕΣΕΑ), μέλη του Δ.Σ., υπεύθυνους έργου και εργοδηγούς των εταιρειών ΒΙΟΤΕΡ Α.Ε. (13 άτομα), ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΑΤΕ (5 άτομα) και ΑΚΤΩΡ Α.Ε. (12 άτομα), οι οποίες είχαν αναλάβει την κατασκευή του Γ΄ τμήματος του έργου (σ.σ. ξεκίνησε το 1984 και ολοκληρώθηκε το 2004).
Στο βούλευμα περιγράφονται αναλυτικά παραλείψεις και ενέργειες των κατασκευαστριών εταιρειών, αλλά και των μελών της αρμόδιας υπηρεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ, οι οποίες οδήγησαν στην υπερχείλιση του ποταμού. Βασικότερη εξ αυτών είναι η μη τήρηση, κατά τη σχεδίαση του έργου, «των ουσιωδών τεχνικών προδιαγραφών». Οπως προκύπτει από όλες τις γνωματεύσεις πραγματογνωμόνων, τεχνικών συμβούλων, αλλά και του ΤΕΕ, «υπήρξε από την αρχή σφάλμα στην πορεία κατασκευής του έργου, κάτι που αποτελεί και τη βασική αιτία των πλημμυρών που επισυνέβησαν».
Ανάποδα
Το έργο, επισημαίνουν, θα έπρεπε να ξεκινήσει από τις εκβολές του ποταμού προς τις πηγές και όχι το αντίθετο, όπως συνέβη. Οι πραγματογνώμες διαπιστώνουν ότι η κατασκευή του έργου στον ποταμό έγινε τμηματικά, από το 1984 έως το 2004, και ότι η κατασκευή του υπό εξέταση τμήματος μετατέθηκε στο τέλος του χρονοδιαγράμματος όλου του έργου. Αυτά είχαν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία «εμφράγματος μήκους τριών χιλιομέτρων, δηλαδή στο 22% του μήκους του ποταμού» και μάλιστα στο τμήμα με τις πλέον αυξημένες απαιτήσεις παροχετευτικότητας, αναφέρουν.
Η λανθασμένη κατασκευή, σε συνδυασμό με τα μπάζα και τα φερτά υλικά που είχαν τοποθετήσει οι εργολάβοι στην κοίτη του ποταμού οδήγησαν σε αλλεπάλληλες υπερχειλίσεις του ποταμού (8/7/2002, 18/8/2002, 3/9/2002 και 7/11/2002) με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα.
Οι επτά λόγοι
Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστικού συμβουλίου, οι λόγοι της υπερχείλισης του ποταμού ήταν οι εξής:
1. Κατά την κατασκευή του έργου δεν προηγήθηκε η καθαίρεση των πέντε παλαιών γεφυρών που υπάρχουν καθέτως προς τη ροή του ποταμού (ήτοι Αγ. Αννης, ΟΣΕ, Πειραιώς, ΗΣΑΠ και Λ. Κατσώνη).
2. Δεν καθαιρέθηκαν οι παλαιές όχθες σε όσα τμήματα του ποταμού είχαν κατασκευασθεί νέες, με αποτέλεσμα, σε συνδυασμό με την ύπαρξη μπαζών και άχρηστων υλικών που οι ανάδοχες εταιρείες ΒΙΟΤΕΡ Α.Ε., ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΑΤΕ και ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ εναπέθεταν σε μεγάλους όγκους στην κοίτη του ποταμού προς διευκόλυνσή τους, τη μείωση της διατομής του ποταμού και συνακόλουθα τη μείωση της παροχετευτικότητάς του.
3. Κατασκευάσθηκαν μεσόβαθρα για τη στήριξη της υπερυψωμένης λεωφόρου, τα οποία όμως λειτούργησαν ως φυσικά αναχώματα και μείωσαν υπερβολικά τη διατομή του ποταμού, με αποτέλεσμα την παρεμπόδιση της ελεύθερης και απρόσκοπτης ροής των υδάτων του προς τη θάλασσα.
4. Δεν εξασφαλίσθηκε η παράπλευρη ροή, έστω και τμήματος του υδάτινου όγκου του ποταμού ώστε να αποτρέπεται ο κίνδυνος της πλημμύρας.
5. Κατά την κατασκευή του έργου δεν απομακρύνονταν τα μπάζα και τα διάφορα φερτά υλικά κατασκευής που είχαν εναποθέσει παράνομα οι εργολάβοι στην κοίτη του ποταμού .
6. Κατά την κατασκευή του έργου επιχωματώθηκαν τμήματα της κοίτης δημιουργώντας ράμπες ανόδου - καθόδου για να εξυπηρετείται η κίνηση των οχημάτων της αναδόχου εταιρείας αντί να κατασκευασθεί οδός προσπελάσεως, και επικαλύφθηκε η κοίτη του ποταμού με όγκους από τα προϊόντα της εκσκαφής.
7. Αν και γνώριζαν ότι ήταν πολύ πιθανό να εκδηλωθεί ισχυρή βροχόπτωση (από την ΕΜΥ είχε εκδοθεί έτακτο δελτίο) όπως και πράγματι εκδηλώθηκε, αυτοί τόσο κατά την πρώτη πλημμύρα της 8/7/2002 όσο και πολύ περισσότερο στις μεταγενέστερες πλημμύρες στις 18/8/2002, 3/9/2002. και 7/11/2002 δεν φρόντισαν να άρουν την επικινδυνότητα που δημιούργησαν, με τη λήψη αναγκαίων μέτρων ασφαλείας.
«Με όλες τις ανωτέρω ενέργειες και παραλείψεις τους, προξένησαν πλημμύρες από τις οποίες μπορούσε να προκύψει κίνδυνος σε ανθρώπους, όπως πράγματι προέκυψε» (γυναίκα παρασύρθηκε και παρ’ ολίγον να πνιγεί). Οι δικαστές του Συμβουλίου Εφετών αποδίδουν ευθύνες στους κατηγορουμένους και για το γεγονός ότι, ενώ ως ειδικοί γνώριζαν τα τραγικά αποτελέσματα που μπορούσαν επέλθουν από τις παραλείψεις τους, δεν έλαβαν κανένα μέτρο.
Δικαίωση μετά έξι χρόνια
Η υπόθεση έφτασε στο εδώλιο μετά ενέργειες της δικηγόρου κ. Νίκης Ρουσή, η οποία το μεσημέρι της 8/7/2002 οδεύοντας προς το σπίτι της επί της οδού Φαληρέως στο Ν. Φαληρο, χτυπήθηκε από «κύμα» ύδατος και παρ’ ολίγον να παρασυρθεί. Από την ίδια πλημμύρα υπέστη καθίζηση η πιλοτή της πολυκατοικίας όπου διέμενε και καταστραφηκε το αυτοκίνητό της.
Πέραν της κ. Ρουσή, μήνυση κατέθεσαν και άλλοι κάτοικοι της περιοχής, καθώς και ο δήμος Μοσχάτου. Μετά το πέρας της ανακρισης, τόσο ο εισαγγελέας Πρωτοδικών όσο και το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών εισηγήθηκαν την απαλλαγή των κατηγορουμένων. Η μόνη που εδικαιούτο να ασκήσει έφεση ήταν η κ. Ρουσή καθώς απειλήθηκε η ζωή της. Το έπραξε και, παρά την αντίθετη εισήγηση του εισαγγελέα Εφετών, το Συμβούλιο Εφετών παρέπεμψε τελικώς τους κατηγορουμένους σε δίκη.
Τετάρτη 7 Μαΐου 2008
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΠΑΝΑΤΤΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ
ΠΑΝΑΤΤΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ
ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
ΘΕΜΑ : ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΠΑΝΑΤΤΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΗ 11 ΜΑΗ, ΩΡΑ 5.30μ.μ. , ΠΛΑΖ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ
Αγαπητοί φίλες και φίλοι του Παναττικού Δικτύου
Στις 13/5/2008 συμπληρώνεται ένας χρόνος από την ιδρυτική συνέλευση του Παναττικού Δικτύου Κινημάτων Πόλης και Ενεργών Πολιτών. Ένας χρόνος συντονισμένης και αλληλέγγυας δράσης με σημαντικούς σταθμούς τους αγώνες για ελεύθερες παραλίες, το συλλαλητήριο ενάντια στην κλιματική αλλαγή, τις κινητοποιήσεις για ελεύθερους πράσινους χώρους (μητροπολιτικά πάρκα Ελληνικού, Γουδή, Ελαιώνα) και τους ορεινούς όγκους της Αττικής.
Η τρίτη ανοιχτή Συνέλευση του Παναττικού Δικτύου θα πραγματοποιηθεί στις 11 Μάη 2008, ώρα 5. 30, στην πλαζ Αγίου Κοσμά, που άνοιξε πέρυσι με τους συντονισμένους αγώνες του δήμου Ελληνικού, της αυτοδιοίκησης, των κινημάτων και των ενεργών πολιτών. Θα συζητηθούν τα θέματα :
· Ορεινοί όγκοι της Αττικής
· Ελεύθεροι δημόσιοι πράσινοι χώροι
· Παραλιακό μέτωπο της Αττικής
Επίσης, οργανωτικά θέματα, η συμμετοχή στο αντιρατσιστικό φεστιβάλ και τα ζητήματα της Αστικής Κινητικότητας και της Καταστολής των κινημάτων πόλης και όποιο άλλο θέμα προταθεί. Στη συνέλευση θα εισηγηθεί και ο δήμαρχος Ελληνικού Χρήστος Κορτζίδης.
Θα ακολουθήσει beach-party.
Στο χώρο θα υπάρχει δυνατότητα παρουσίασης έντυπου υλικού των συμμετεχόντων.
Θυμίζουμε ότι η πλαζ Αγίου Κοσμά βρίσκεται δεξιά της λεωφόρου Ποσειδώνος, στο ύψος της πεζογέφυρας , 2η στάση τραμ Αγίου Κοσμά.
Παρακαλούμε τις συλλογικότητες να διακινήσουν την πρόσκληση στις λίστες αποδεκτών τους για να εξασφαλίσουμε τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή.
Πληροφορίες :
Νίκος Μαρτέν , 2103453877, nmrt@ath.forthnet.gr
Χαρά Καφαντάρη, 6974775279, harla@in.gr
Άκης Μπαδογιάννης , 6932254161,badogiannis@otenet.gr
Ελένη Πορτάλιου, 2107512560, portel@central.ntua.gr
Τάσος Ταστάνης, 6977749011, anatastanis@yahoo.gr
Πάνος Τότσικας, 6979145366, ptots@tee.gr
Κώστας Φωτεινάκης, 6932638523, prosanatolismoi@hotmail.com
Δημήτρης Χαλάτσης , 6948034131, halatsisd@yahoo.gr
ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
ΘΕΜΑ : ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΠΑΝΑΤΤΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΗ 11 ΜΑΗ, ΩΡΑ 5.30μ.μ. , ΠΛΑΖ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ
Αγαπητοί φίλες και φίλοι του Παναττικού Δικτύου
Στις 13/5/2008 συμπληρώνεται ένας χρόνος από την ιδρυτική συνέλευση του Παναττικού Δικτύου Κινημάτων Πόλης και Ενεργών Πολιτών. Ένας χρόνος συντονισμένης και αλληλέγγυας δράσης με σημαντικούς σταθμούς τους αγώνες για ελεύθερες παραλίες, το συλλαλητήριο ενάντια στην κλιματική αλλαγή, τις κινητοποιήσεις για ελεύθερους πράσινους χώρους (μητροπολιτικά πάρκα Ελληνικού, Γουδή, Ελαιώνα) και τους ορεινούς όγκους της Αττικής.
Η τρίτη ανοιχτή Συνέλευση του Παναττικού Δικτύου θα πραγματοποιηθεί στις 11 Μάη 2008, ώρα 5. 30, στην πλαζ Αγίου Κοσμά, που άνοιξε πέρυσι με τους συντονισμένους αγώνες του δήμου Ελληνικού, της αυτοδιοίκησης, των κινημάτων και των ενεργών πολιτών. Θα συζητηθούν τα θέματα :
· Ορεινοί όγκοι της Αττικής
· Ελεύθεροι δημόσιοι πράσινοι χώροι
· Παραλιακό μέτωπο της Αττικής
Επίσης, οργανωτικά θέματα, η συμμετοχή στο αντιρατσιστικό φεστιβάλ και τα ζητήματα της Αστικής Κινητικότητας και της Καταστολής των κινημάτων πόλης και όποιο άλλο θέμα προταθεί. Στη συνέλευση θα εισηγηθεί και ο δήμαρχος Ελληνικού Χρήστος Κορτζίδης.
Θα ακολουθήσει beach-party.
Στο χώρο θα υπάρχει δυνατότητα παρουσίασης έντυπου υλικού των συμμετεχόντων.
Θυμίζουμε ότι η πλαζ Αγίου Κοσμά βρίσκεται δεξιά της λεωφόρου Ποσειδώνος, στο ύψος της πεζογέφυρας , 2η στάση τραμ Αγίου Κοσμά.
Παρακαλούμε τις συλλογικότητες να διακινήσουν την πρόσκληση στις λίστες αποδεκτών τους για να εξασφαλίσουμε τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή.
Πληροφορίες :
Νίκος Μαρτέν , 2103453877, nmrt@ath.forthnet.gr
Χαρά Καφαντάρη, 6974775279, harla@in.gr
Άκης Μπαδογιάννης , 6932254161,badogiannis@otenet.gr
Ελένη Πορτάλιου, 2107512560, portel@central.ntua.gr
Τάσος Ταστάνης, 6977749011, anatastanis@yahoo.gr
Πάνος Τότσικας, 6979145366, ptots@tee.gr
Κώστας Φωτεινάκης, 6932638523, prosanatolismoi@hotmail.com
Δημήτρης Χαλάτσης , 6948034131, halatsisd@yahoo.gr
Τρίτη 22 Απριλίου 2008
«Επιστημονική Κριτική του Εθνικού Χωροταξικού Σχεδίου» ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΟΣ
ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΟΣ
Καλλιδρομίου 30 & Ζωοδόχου Πηγής, Εξάρχεια 11473 ΑΘΗΝΑ
Τηλ/φαξ 210-3823.850
decleris@environ-sustain.gr www.environ-sustain.gr
Δελτίο Τύπου
Αθήνα, 18 Απρ. 2008
Ημερίδα
«Επιστημονική Κριτική του Εθνικού Χωροταξικού Σχεδίου»
Παρασκευή 18 Απριλίου 2008
Εν’ όψει της επικειμένης εγκρίσεως και εφαρμογής του Εθνικού Χωροταξικού Σχεδίου, που θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στο Περιβάλλον και την Βιώσιμη Ανάπτυξη της Χώρας, το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος έκρινε αναγκαίο να υποβληθεί το Σχέδιο αυτό στον προσήκοντα ειδικό επιστημονικό έλεγχο, ώστε να γίνουν φανερές οι ελλείψεις και αδυναμίες του που πρέπει να διορθωθούν. Για τον σκοπό αυτό, το Επιμελητήριο, στα πλαίσια του Διαρκούς Σεμιναρίου για την καλλιέργεια και διάδοση των Αρχών και Αξιών της Βιωσίμου Αναπτύξεως, οργάνωσε την Παρασκευή 18 Απριλίου ειδική Ημερίδα με θέμα την «Επιστημονική Κριτική του Εθνικού Χωροταξικού Σχεδίου», στην Αίθουσα Μεγάλων Ευεργετών του Λαϊκού Πανεπιστημίου της Εταιρείας των Φίλων του Λαού (Ευριπίδου 12, Αθήνα). Στην Ημερίδα συμμετείχαν η Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΕΔΔΥ), ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων και το Πανελλήνιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων (ΠΑΝΔΟΙΚΟ) και μίλησαν οι κ.κ.:
Μιχαήλ Δεκλερής, Αντιπρόεδρος του ΣτΕ ε.τ., Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος,
Μαρία Καραμανώφ, Σύμβουλος Επικρατείας, Μέλος Δ.Σ. του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος,
Ιωσήφ Στεφάνου, Καθηγητής Χωροταξίας – Πολεοδομίας στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο,
Δημήτριος Αθανασούλης, Πρόεδρος Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων,
Νικόλαος Μπόκαρης, Δασολόγος, Πρόεδρος ΠΕΔΔΥ (Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων Δημ. Υπαλλήλων),
Ηλίας Φρυτζαλάς, Χωροτάκτης, M.Sc. Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Εκπρόσωπος ΠΑΝΔΟΙΚΟ (Πανελλήνιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων).
Δήλωση του Προέδρου του Επιμελητηρίου και επ. Αντιπροέδρου ΣτΕ
κ. Μιχαήλ Δεκλερή
Το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο έρχεται πολύ αργά, όταν έχει πια διαμορφωθεί μη βιώσιμη κατάσταση στη χώρα. Επομένως, πρωταρχικός σκοπός του έπρεπε να είναι η Περιβαλλοντική Αποκατάσταση, και δη των καταστραφέντων δασικών και φυσικών οικοσυστημάτων, των υδατικών και παρακτίων συστημάτων, η οριοθεσία της γεωργικής γης και η ανάκτηση του σφραγισμένου εδάφους. Επιβάλλεται, επίσης, η μετεγκατάσταση της βαρείας βιομηχανίας, που έχει καταστρέψει πολύτιμους κόλπους, όπως ιδίως της Ελευσίνος, τον Παγασητικό και τον Θερμαϊκό, η αποκατάσταση του Φαληρικού Όρμου, αλλά και η ανάπλαση του επίσης κατεστραμμένου αστικού περιβάλλοντος των μεγάλων πόλεων. Τίποτε όμως απ’ αυτά δεν προβλέπεται στο Σχέδιο, που νομιμοποιεί απλώς την άγρια ανάπτυξη του παρελθόντος, την οποία και συνεχίζει. Συνεπώς δεν μπορεί να θεωρηθεί με κανένα τρόπο βιώσιμο χωροταξικό σχέδιο, όπως επιβάλλει ο θεμελιώδης κανών της βιωσιμότητος, ισχύων τόσο στο Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο, όσο και στο Σύνταγμα της Χώρας.
Η κ. Μαρία Καραμανώφ, μέλος Δ.Σ. του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος, Σύμβουλος Επικρατείας, είπε, μεταξύ άλλων:
«Το Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού πάσχει δύο θεμελιώδεις και αθεράπευτες νομικές πλημμέλειες. Η πρώτη συνίσταται στην κατάφωρη παραβίαση της συνταγματικής αρχής της βιωσιμότητος, η οποία δίνει απόλυτη προτεραιότητα στη διαφύλαξη και αποκατάσταση του φυσικού και πολιτιστικού κεφαλαίου της χώρας. Αντ’ αυτής, το Χωροταξικό Πλαίσιο επιλέγει ένα παρωχημένο μοντέλο άγριας ανάπτυξης με κυρίαρχο σκοπό τη μετατροπή της Ελλάδος σε βασικό «κόμβο» των διεθνών δικτύων διαμετακομιστικού εμπορίου και μεταφοράς ενεργείας. Όλες οι δημόσιες πολιτικές προσανατολίζονται στην εξυπηρέτηση του σκοπού αυτού με κύρια σημεία της την ad hoc χωροθέτηση ενός δυσανάλογου για τις ανάγκες της χώρας αριθμού ενεργοβόρων και περιβαλλοντοκτόνων συγκοινωνιακών έργων (χερσαίων, θαλάσσιων και εναέριων), την ένταση της εξορυκτικής δραστηριότητος με κριτήριο την ζήτηση και όχι την προστασία των πόρων, την νομιμοποίηση των υφισταμένων προβληματικών βιομηχανικών συγκεντρώσεων, την υιοθέτηση ενός νέου μοντέλου τουρισμού που ισοδυναμεί με άναρχη οικιστική ανάπτυξη, την θυσία της γεωργικής γης στον τουρισμό και την οικιστική εξάπλωση, την νομιμοποίηση παράνομων ενεργειακών έργων, όπως είναι η εκτροπή του Αχελώου κ.λπ. Όσο για το περιβάλλον και τον πολιτισμό, περιορίζονται σε οριοθετημένους θύλακες οιονεί μουσειακού τύπου, οι οποίοι λειτουργούν πράγματι στο περιθώριο της ανάπτυξης και στο μέτρο που δεν την παρενοχλούν. Τα πραγματικά οφέλη των ανωτέρω στρατηγικών επιλογών για τις παρούσες και τις μέλλουσες γενεές δεν προσδιορίζονται ούτε καν με οικονομικά κριτήρια, ενώ αποσιωπάται τελείως το περιβαλλοντικό τους κόστος. Έτσι μάλλον εξηγείται η δεύτερη νομική πλημμέλεια του Πλαισίου, η οποία συνίσταται στην έλλειψη της αναγκαίας Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, που απαιτείται από την Ευρωπαϊκή νομοθεσία (Οδηγία 2001/42ΕΚ), ώστε να διασφαλίζεται ο βιώσιμος χαρακτήρας του χωροταξικού σχεδιασμού, πλημμέλεια η οποία καθιστά το παρόν Πλαίσιο εξαιρετικά ευάλωτο σε περίπτωση δικαστικής αμφισβητήσεως ενώπιον Ελληνικών ή Ευρωπαϊκών δικαστηρίων».
Ο Καθηγητής Χωροταξίας – Πολεοδομίας στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο κ. Ιωσήφ Στεφάνου σημείωσε: «Στη Συνέντευξη Τύπου ο Κύριος Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ τονίζει ότι με το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο επιδιώκεται «…Η προστασία του περιβάλλοντος και η συνετή διαχείριση του χώρου με τον περιορισμό παραγόντων υποβάθμισης του χώρου, όπως η υπέρμετρη αστική εξάπλωση και η διάσπαρτη δόμηση». Παράλληλα όμως τονίζει «1. Δεν είναι δυνατό να καταργηθεί η εκτός σχεδίου δόμηση…» και «2......δεν καταργείται η αρτιότητα των τεσσάρων στρεμμάτων για την κατοικία» ενώ ταυτόχρονα, με τον νέο θεσμό της τουριστικής κατοικίας διπλασιάζεται ο συντελεστής δόμησης ουσιαστικά για παραθεριστική κατοικία στις εκτός σχεδίου περιοχές. Ένα απλό ερώτημα τίθεται σ’ αυτή την δογματική αξιωματική θέση του αδύνατου της κατάργησης της εκτός σχεδίου δόμησης (σημ: καμιά ευρωπαϊκή χώρα δεν κτίζει εκτός θεσμοθετημένων ορίων). Έχει μετρήσει ποτέ το ΥΠΕΧΩΔΕ το μέγεθος των εκτάσεων των εντός σχεδίου περιοχών της Ελλάδας; Το σύνολο των εκτάσεων αυτών, που είτε ανήκουν σε πόλεις ή οικισμούς με ρυμοτομικό σχέδιο, είτε σε αραιοκατοικημένα χωριά, πολίχνες, ή γενικότερα αραιοδομημένες οικιστικές συγκεντρώσεις υπαίθρου που ο πληθυσμός τους κυμαίνεται από 1 έως 2000 κατοίκους και έχουν οριοθετημένη εντός σχεδίου περιοχή χωρίς ρυμοτομικό, είναι τόσο μεγάλο που θα έφθανε, σύμφωνα με τα παγκόσμια πρότυπα που το ίδιο το ΥΠΕΧΩΔΕ υιοθετεί, να καλύψει ανάγκες υπερπολλαπλάσιες του ελληνικού πληθυσμού και των επισκεπτών που ετησίως δεχόμαστε ή που μπορούμε να δεχτούμε στα επόμενα 15 χρόνια. Γιατί χρειαζόμαστε την εκτός σχεδίου δόμηση; Και αν για ορισμένη χρήση (π.χ. τουρισμό) είναι απαραίτητη η δημιουργία νέων κελυφών σε κάποια συγκεκριμένη περιοχή, γιατί αυτή δεν επιλέγεται να πολεοδομηθεί προς τον σκοπό αυτό με σχέδιο, σύστημα και ειδικούς όρους δόμησης όπως σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο;»
Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων κ. Δημήτριος Αθανασούλης δήλωσε πως «ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων θεωρεί ότι η σύνταξη, θεσμοθέτηση και εφαρμογή τόσον ενός γενικού όσο και ειδικών πλαισίων χωρικής οργάνωσης, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την αειφόρο ανάπτυξη και ουσιαστικό βήμα για την αντιμετώπιση των παθογενειών που αλλοιώνουν και υποβαθμίζουν την πολιτιστική κληρονομία της χώρας. Το παρόν Πλαίσιο του ΥΠΕΧΩΔΕ δεν καλύπτει τις σύγχρονες απαιτήσεις που υπάρχουν, καθώς έχει σοβαρότατες ελλείψεις και ασάφειες που επιτρέπουν τη διατήρηση των υφιστάμενων αρνητικών παραγόντων. Ένα Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού θα πρέπει να διέπεται από τόλμη και να λειτουργεί σαν ένα ασφαλές πλαίσιο για την βιώσιμη ανάπτυξη, στοιχεία που το παρόν Σχέδιο δεν διαθέτει».
Ο κ. Νικόλαος Μπόκαρης, Δασολόγος, Πρόεδρος ΠΕΔΔΥ (Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων Δημ. Υπαλλήλων), επεσήμανε στην ομιλία του: «Για τους ειδικούς επιστήμονες, δασολόγους και περιβαλλοντολόγους, η προστασία του περιβάλλοντος, που αποτελεί στοιχειώδες και επιζητούμενο δεδομένο του χωροταξικού σχεδιασμού, είναι συνδεδεμένη με την προστασία και την αειφόρο ανάπτυξη των δασικών οικοσυστημάτων και τη διαφύλαξη της οντότητας τους ως φυσικών πόρων, και όχι με τη θυσία τους στο βωμό «αναπτυξιακών» σκοπιμοτήτων, ή τη μείωση του βαθμού προστασίας τους. Το Σχέδιο Εθνικού Χωροταξικού Πλαισίου που κατατέθηκε αντιμετωπίζει υποκριτικά και αντιεπιστημονικά το θέμα της προστασίας και της καταγραφής των δασικών οικοσυστημάτων. Ακυρώνεται ουσιαστικά η σημαντικότερη συνιστώσα του χωροταξικού σχεδιασμού, που είναι η διάκριση του χαρακτήρα των παραγωγικών εκτάσεων της χώρας με την ακριβή καταγραφή των χρήσεων γης και κυρίως των δασών που αποτελούν και δημόσια περιουσία. Η μεθοδολογική προσέγγιση που κατονομάζεται στο Σχέδιο ως «πρόγραμμα οριοθέτησης των δασών και δασικών εκτάσεων», δεν είναι παρά μια αδρομερής καταγραφή των δασών από το γραφείο, χωρίς επαλήθευση των μετρητικών στοιχείων στο έδαφος, (μονοσκοπική φωτοερμηνεία) που προσδίδει μεγάλο περιθώριο λάθους (30%) στο προϊόν που θα παραχθεί και υποκριτικά κατονομάζεται από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε ως δασικός χάρτης, ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι δεν είναι. Ουσιαστικά, με την αντιεπιστημονική προσέγγιση του θέματος του δασολογίου, ακυρώνονται οι δασικοί χάρτες, δηλ. το δασολόγιο, που είναι το μοναδικό εργαλείο που διαθέτουμε σήμερα για την ανάδειξη, την ακριβή οριοθέτηση και τη αειφορική διαχείριση των δασικών εκτάσεων και την προστασία της δημόσιας περιουσίας. Ενώ, από την άλλη πλευρά, δεν γίνεται λόγος για την κύρωση των δασικών χαρτών, η οποία από ότι φαίνεται είναι άγνωστη έννοια για τους συντάκτες του Σχεδίου. Ένα πρόσθετο αρνητικό στοιχείο του Γενικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης αποτελεί η μη αποτελεσματική προστασία της γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας και των εδαφικών πόρων της χώρας, ιδιαίτερα στις παράκτιες και νησιωτικές περιοχές που δέχονται σοβαρές πιέσεις από άλλες χρήσεις. Δεν υπάρχει σαφής κατεύθυνση για την προστασία της γεωργικής γης, η χρήση της οποίας «καθορίζεται», σύμφωνα με το Πλαίσιο, από «τις ανάγκες επέκτασης οικισμών και την οικονομική ανάπτυξη», ενώ η γεωργία και η εντατική κτηνοτροφία προτείνεται να διατηρηθεί μόνο στις «γόνιμες πεδινές περιοχές» της χώρας (οι οποίες ταυτίζονται με τις «παραδοσιακές» γεωργικές περιφέρειες της χώρας).
Ο κ. Ηλίας Φρυτζαλάς, Χωροτάκτης, M.Sc. Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Εκπρόσωπος του ΠΑΝΔΟΙΚΟ, σημείωσε στην ομιλία του: «Το Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού δεν διορθώνει τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στη χώρα, αλλά μάλλον τα διαιωνίζει, ούτε και προβλέπει για τα δυνητικά προβλήματα που ενδεχομένως θα προκύψουν. Καθώς φαίνεται, το ΓΠΧΣ έγινε απλώς … για να γίνει (για να καλύψει το βιβλιογραφικό κενό). Πρόκειται για ένα μη ολοκληρωμένο και μη συνεκτικό αναπτυξιακό στρατηγικό σχέδιο, το οποίο κατά καιρούς έχει προκαλέσει την κοινή γνώμη. Το ΓΠΧΣ θα πρέπει να αποτελεί μέσο προστασίας του περιβάλλοντος (φυσικού και ανθρωπογενούς), ρύθμισης των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων στο χώρο και, γενικότερα, προάσπισης της βιώσιμης και αειφόρου ανάπτυξης. Το ΠΑΝΔΟΙΚΟ ζητά την άμεση απόσυρση του Γενικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και να ξεκινήσει νέα διαδικασία επεξεργασίας νέου χωροταξικού σχεδίου, προσαρμοσμένου στις σύγχρονες συνθήκες και ανάγκες της χώρας μας»._
Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και ΒιωσιμότητοςΚαλλιδρομίου 30114 73 Εξάρχεια ΑΘΗΝΑτηλ: 210-3823.850
Καλλιδρομίου 30 & Ζωοδόχου Πηγής, Εξάρχεια 11473 ΑΘΗΝΑ
Τηλ/φαξ 210-3823.850
decleris@environ-sustain.gr www.environ-sustain.gr
Δελτίο Τύπου
Αθήνα, 18 Απρ. 2008
Ημερίδα
«Επιστημονική Κριτική του Εθνικού Χωροταξικού Σχεδίου»
Παρασκευή 18 Απριλίου 2008
Εν’ όψει της επικειμένης εγκρίσεως και εφαρμογής του Εθνικού Χωροταξικού Σχεδίου, που θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στο Περιβάλλον και την Βιώσιμη Ανάπτυξη της Χώρας, το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος έκρινε αναγκαίο να υποβληθεί το Σχέδιο αυτό στον προσήκοντα ειδικό επιστημονικό έλεγχο, ώστε να γίνουν φανερές οι ελλείψεις και αδυναμίες του που πρέπει να διορθωθούν. Για τον σκοπό αυτό, το Επιμελητήριο, στα πλαίσια του Διαρκούς Σεμιναρίου για την καλλιέργεια και διάδοση των Αρχών και Αξιών της Βιωσίμου Αναπτύξεως, οργάνωσε την Παρασκευή 18 Απριλίου ειδική Ημερίδα με θέμα την «Επιστημονική Κριτική του Εθνικού Χωροταξικού Σχεδίου», στην Αίθουσα Μεγάλων Ευεργετών του Λαϊκού Πανεπιστημίου της Εταιρείας των Φίλων του Λαού (Ευριπίδου 12, Αθήνα). Στην Ημερίδα συμμετείχαν η Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΕΔΔΥ), ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων και το Πανελλήνιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων (ΠΑΝΔΟΙΚΟ) και μίλησαν οι κ.κ.:
Μιχαήλ Δεκλερής, Αντιπρόεδρος του ΣτΕ ε.τ., Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος,
Μαρία Καραμανώφ, Σύμβουλος Επικρατείας, Μέλος Δ.Σ. του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος,
Ιωσήφ Στεφάνου, Καθηγητής Χωροταξίας – Πολεοδομίας στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο,
Δημήτριος Αθανασούλης, Πρόεδρος Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων,
Νικόλαος Μπόκαρης, Δασολόγος, Πρόεδρος ΠΕΔΔΥ (Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων Δημ. Υπαλλήλων),
Ηλίας Φρυτζαλάς, Χωροτάκτης, M.Sc. Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Εκπρόσωπος ΠΑΝΔΟΙΚΟ (Πανελλήνιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων).
Δήλωση του Προέδρου του Επιμελητηρίου και επ. Αντιπροέδρου ΣτΕ
κ. Μιχαήλ Δεκλερή
Το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο έρχεται πολύ αργά, όταν έχει πια διαμορφωθεί μη βιώσιμη κατάσταση στη χώρα. Επομένως, πρωταρχικός σκοπός του έπρεπε να είναι η Περιβαλλοντική Αποκατάσταση, και δη των καταστραφέντων δασικών και φυσικών οικοσυστημάτων, των υδατικών και παρακτίων συστημάτων, η οριοθεσία της γεωργικής γης και η ανάκτηση του σφραγισμένου εδάφους. Επιβάλλεται, επίσης, η μετεγκατάσταση της βαρείας βιομηχανίας, που έχει καταστρέψει πολύτιμους κόλπους, όπως ιδίως της Ελευσίνος, τον Παγασητικό και τον Θερμαϊκό, η αποκατάσταση του Φαληρικού Όρμου, αλλά και η ανάπλαση του επίσης κατεστραμμένου αστικού περιβάλλοντος των μεγάλων πόλεων. Τίποτε όμως απ’ αυτά δεν προβλέπεται στο Σχέδιο, που νομιμοποιεί απλώς την άγρια ανάπτυξη του παρελθόντος, την οποία και συνεχίζει. Συνεπώς δεν μπορεί να θεωρηθεί με κανένα τρόπο βιώσιμο χωροταξικό σχέδιο, όπως επιβάλλει ο θεμελιώδης κανών της βιωσιμότητος, ισχύων τόσο στο Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο, όσο και στο Σύνταγμα της Χώρας.
Η κ. Μαρία Καραμανώφ, μέλος Δ.Σ. του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος, Σύμβουλος Επικρατείας, είπε, μεταξύ άλλων:
«Το Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού πάσχει δύο θεμελιώδεις και αθεράπευτες νομικές πλημμέλειες. Η πρώτη συνίσταται στην κατάφωρη παραβίαση της συνταγματικής αρχής της βιωσιμότητος, η οποία δίνει απόλυτη προτεραιότητα στη διαφύλαξη και αποκατάσταση του φυσικού και πολιτιστικού κεφαλαίου της χώρας. Αντ’ αυτής, το Χωροταξικό Πλαίσιο επιλέγει ένα παρωχημένο μοντέλο άγριας ανάπτυξης με κυρίαρχο σκοπό τη μετατροπή της Ελλάδος σε βασικό «κόμβο» των διεθνών δικτύων διαμετακομιστικού εμπορίου και μεταφοράς ενεργείας. Όλες οι δημόσιες πολιτικές προσανατολίζονται στην εξυπηρέτηση του σκοπού αυτού με κύρια σημεία της την ad hoc χωροθέτηση ενός δυσανάλογου για τις ανάγκες της χώρας αριθμού ενεργοβόρων και περιβαλλοντοκτόνων συγκοινωνιακών έργων (χερσαίων, θαλάσσιων και εναέριων), την ένταση της εξορυκτικής δραστηριότητος με κριτήριο την ζήτηση και όχι την προστασία των πόρων, την νομιμοποίηση των υφισταμένων προβληματικών βιομηχανικών συγκεντρώσεων, την υιοθέτηση ενός νέου μοντέλου τουρισμού που ισοδυναμεί με άναρχη οικιστική ανάπτυξη, την θυσία της γεωργικής γης στον τουρισμό και την οικιστική εξάπλωση, την νομιμοποίηση παράνομων ενεργειακών έργων, όπως είναι η εκτροπή του Αχελώου κ.λπ. Όσο για το περιβάλλον και τον πολιτισμό, περιορίζονται σε οριοθετημένους θύλακες οιονεί μουσειακού τύπου, οι οποίοι λειτουργούν πράγματι στο περιθώριο της ανάπτυξης και στο μέτρο που δεν την παρενοχλούν. Τα πραγματικά οφέλη των ανωτέρω στρατηγικών επιλογών για τις παρούσες και τις μέλλουσες γενεές δεν προσδιορίζονται ούτε καν με οικονομικά κριτήρια, ενώ αποσιωπάται τελείως το περιβαλλοντικό τους κόστος. Έτσι μάλλον εξηγείται η δεύτερη νομική πλημμέλεια του Πλαισίου, η οποία συνίσταται στην έλλειψη της αναγκαίας Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, που απαιτείται από την Ευρωπαϊκή νομοθεσία (Οδηγία 2001/42ΕΚ), ώστε να διασφαλίζεται ο βιώσιμος χαρακτήρας του χωροταξικού σχεδιασμού, πλημμέλεια η οποία καθιστά το παρόν Πλαίσιο εξαιρετικά ευάλωτο σε περίπτωση δικαστικής αμφισβητήσεως ενώπιον Ελληνικών ή Ευρωπαϊκών δικαστηρίων».
Ο Καθηγητής Χωροταξίας – Πολεοδομίας στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο κ. Ιωσήφ Στεφάνου σημείωσε: «Στη Συνέντευξη Τύπου ο Κύριος Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ τονίζει ότι με το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο επιδιώκεται «…Η προστασία του περιβάλλοντος και η συνετή διαχείριση του χώρου με τον περιορισμό παραγόντων υποβάθμισης του χώρου, όπως η υπέρμετρη αστική εξάπλωση και η διάσπαρτη δόμηση». Παράλληλα όμως τονίζει «1. Δεν είναι δυνατό να καταργηθεί η εκτός σχεδίου δόμηση…» και «2......δεν καταργείται η αρτιότητα των τεσσάρων στρεμμάτων για την κατοικία» ενώ ταυτόχρονα, με τον νέο θεσμό της τουριστικής κατοικίας διπλασιάζεται ο συντελεστής δόμησης ουσιαστικά για παραθεριστική κατοικία στις εκτός σχεδίου περιοχές. Ένα απλό ερώτημα τίθεται σ’ αυτή την δογματική αξιωματική θέση του αδύνατου της κατάργησης της εκτός σχεδίου δόμησης (σημ: καμιά ευρωπαϊκή χώρα δεν κτίζει εκτός θεσμοθετημένων ορίων). Έχει μετρήσει ποτέ το ΥΠΕΧΩΔΕ το μέγεθος των εκτάσεων των εντός σχεδίου περιοχών της Ελλάδας; Το σύνολο των εκτάσεων αυτών, που είτε ανήκουν σε πόλεις ή οικισμούς με ρυμοτομικό σχέδιο, είτε σε αραιοκατοικημένα χωριά, πολίχνες, ή γενικότερα αραιοδομημένες οικιστικές συγκεντρώσεις υπαίθρου που ο πληθυσμός τους κυμαίνεται από 1 έως 2000 κατοίκους και έχουν οριοθετημένη εντός σχεδίου περιοχή χωρίς ρυμοτομικό, είναι τόσο μεγάλο που θα έφθανε, σύμφωνα με τα παγκόσμια πρότυπα που το ίδιο το ΥΠΕΧΩΔΕ υιοθετεί, να καλύψει ανάγκες υπερπολλαπλάσιες του ελληνικού πληθυσμού και των επισκεπτών που ετησίως δεχόμαστε ή που μπορούμε να δεχτούμε στα επόμενα 15 χρόνια. Γιατί χρειαζόμαστε την εκτός σχεδίου δόμηση; Και αν για ορισμένη χρήση (π.χ. τουρισμό) είναι απαραίτητη η δημιουργία νέων κελυφών σε κάποια συγκεκριμένη περιοχή, γιατί αυτή δεν επιλέγεται να πολεοδομηθεί προς τον σκοπό αυτό με σχέδιο, σύστημα και ειδικούς όρους δόμησης όπως σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο;»
Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων κ. Δημήτριος Αθανασούλης δήλωσε πως «ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων θεωρεί ότι η σύνταξη, θεσμοθέτηση και εφαρμογή τόσον ενός γενικού όσο και ειδικών πλαισίων χωρικής οργάνωσης, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την αειφόρο ανάπτυξη και ουσιαστικό βήμα για την αντιμετώπιση των παθογενειών που αλλοιώνουν και υποβαθμίζουν την πολιτιστική κληρονομία της χώρας. Το παρόν Πλαίσιο του ΥΠΕΧΩΔΕ δεν καλύπτει τις σύγχρονες απαιτήσεις που υπάρχουν, καθώς έχει σοβαρότατες ελλείψεις και ασάφειες που επιτρέπουν τη διατήρηση των υφιστάμενων αρνητικών παραγόντων. Ένα Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού θα πρέπει να διέπεται από τόλμη και να λειτουργεί σαν ένα ασφαλές πλαίσιο για την βιώσιμη ανάπτυξη, στοιχεία που το παρόν Σχέδιο δεν διαθέτει».
Ο κ. Νικόλαος Μπόκαρης, Δασολόγος, Πρόεδρος ΠΕΔΔΥ (Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων Δημ. Υπαλλήλων), επεσήμανε στην ομιλία του: «Για τους ειδικούς επιστήμονες, δασολόγους και περιβαλλοντολόγους, η προστασία του περιβάλλοντος, που αποτελεί στοιχειώδες και επιζητούμενο δεδομένο του χωροταξικού σχεδιασμού, είναι συνδεδεμένη με την προστασία και την αειφόρο ανάπτυξη των δασικών οικοσυστημάτων και τη διαφύλαξη της οντότητας τους ως φυσικών πόρων, και όχι με τη θυσία τους στο βωμό «αναπτυξιακών» σκοπιμοτήτων, ή τη μείωση του βαθμού προστασίας τους. Το Σχέδιο Εθνικού Χωροταξικού Πλαισίου που κατατέθηκε αντιμετωπίζει υποκριτικά και αντιεπιστημονικά το θέμα της προστασίας και της καταγραφής των δασικών οικοσυστημάτων. Ακυρώνεται ουσιαστικά η σημαντικότερη συνιστώσα του χωροταξικού σχεδιασμού, που είναι η διάκριση του χαρακτήρα των παραγωγικών εκτάσεων της χώρας με την ακριβή καταγραφή των χρήσεων γης και κυρίως των δασών που αποτελούν και δημόσια περιουσία. Η μεθοδολογική προσέγγιση που κατονομάζεται στο Σχέδιο ως «πρόγραμμα οριοθέτησης των δασών και δασικών εκτάσεων», δεν είναι παρά μια αδρομερής καταγραφή των δασών από το γραφείο, χωρίς επαλήθευση των μετρητικών στοιχείων στο έδαφος, (μονοσκοπική φωτοερμηνεία) που προσδίδει μεγάλο περιθώριο λάθους (30%) στο προϊόν που θα παραχθεί και υποκριτικά κατονομάζεται από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε ως δασικός χάρτης, ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι δεν είναι. Ουσιαστικά, με την αντιεπιστημονική προσέγγιση του θέματος του δασολογίου, ακυρώνονται οι δασικοί χάρτες, δηλ. το δασολόγιο, που είναι το μοναδικό εργαλείο που διαθέτουμε σήμερα για την ανάδειξη, την ακριβή οριοθέτηση και τη αειφορική διαχείριση των δασικών εκτάσεων και την προστασία της δημόσιας περιουσίας. Ενώ, από την άλλη πλευρά, δεν γίνεται λόγος για την κύρωση των δασικών χαρτών, η οποία από ότι φαίνεται είναι άγνωστη έννοια για τους συντάκτες του Σχεδίου. Ένα πρόσθετο αρνητικό στοιχείο του Γενικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης αποτελεί η μη αποτελεσματική προστασία της γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας και των εδαφικών πόρων της χώρας, ιδιαίτερα στις παράκτιες και νησιωτικές περιοχές που δέχονται σοβαρές πιέσεις από άλλες χρήσεις. Δεν υπάρχει σαφής κατεύθυνση για την προστασία της γεωργικής γης, η χρήση της οποίας «καθορίζεται», σύμφωνα με το Πλαίσιο, από «τις ανάγκες επέκτασης οικισμών και την οικονομική ανάπτυξη», ενώ η γεωργία και η εντατική κτηνοτροφία προτείνεται να διατηρηθεί μόνο στις «γόνιμες πεδινές περιοχές» της χώρας (οι οποίες ταυτίζονται με τις «παραδοσιακές» γεωργικές περιφέρειες της χώρας).
Ο κ. Ηλίας Φρυτζαλάς, Χωροτάκτης, M.Sc. Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Εκπρόσωπος του ΠΑΝΔΟΙΚΟ, σημείωσε στην ομιλία του: «Το Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού δεν διορθώνει τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στη χώρα, αλλά μάλλον τα διαιωνίζει, ούτε και προβλέπει για τα δυνητικά προβλήματα που ενδεχομένως θα προκύψουν. Καθώς φαίνεται, το ΓΠΧΣ έγινε απλώς … για να γίνει (για να καλύψει το βιβλιογραφικό κενό). Πρόκειται για ένα μη ολοκληρωμένο και μη συνεκτικό αναπτυξιακό στρατηγικό σχέδιο, το οποίο κατά καιρούς έχει προκαλέσει την κοινή γνώμη. Το ΓΠΧΣ θα πρέπει να αποτελεί μέσο προστασίας του περιβάλλοντος (φυσικού και ανθρωπογενούς), ρύθμισης των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων στο χώρο και, γενικότερα, προάσπισης της βιώσιμης και αειφόρου ανάπτυξης. Το ΠΑΝΔΟΙΚΟ ζητά την άμεση απόσυρση του Γενικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και να ξεκινήσει νέα διαδικασία επεξεργασίας νέου χωροταξικού σχεδίου, προσαρμοσμένου στις σύγχρονες συνθήκες και ανάγκες της χώρας μας»._
Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και ΒιωσιμότητοςΚαλλιδρομίου 30114 73 Εξάρχεια ΑΘΗΝΑτηλ: 210-3823.850
Τετάρτη 16 Απριλίου 2008
Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος
Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος
Καλλιδρομίου 30 & Ζωοδόχου Πηγής, Εξάρχεια 11473 ΑΘΗΝΑ, 1ος όρ., Τηλ/φαξ 210-3823.850
decleris@environ-sustain.gr * www.environ-sustain.gr
Πρόσκληση
Ημερίδα
«Επιστημονική Κριτική του Εθνικού Χωροταξικού Σχεδίου»
Παρασκευή 18 Απριλίου, 7μμ-9μμ.
Εν’ όψει της επικειμένης εγκρίσεως και εφαρμογής του Εθνικού Χωροταξικού Σχεδίου, που θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στο Περιβάλλον και την Βιώσιμη Ανάπτυξη της Χώρας, το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος κρίνει αναγκαίο να υποβληθεί το Σχέδιο αυτό στον προσήκοντα ειδικό επιστημονικό έλεγχο, ώστε να γίνουν φανερές οι ελλείψεις και αδυναμίες του που πρέπει να διορθωθούν.
Για τον σκοπό αυτό, το Επιμελητήριο, στα πλαίσια του Διαρκούς Σεμιναρίου για την καλλιέργεια και διάδοση των Αρχών και Αξιών της Βιωσίμου Αναπτύξεως, οργανώνει ειδική Ημερίδα με θέμα την «Επιστημονική Κριτική του Εθνικού Χωροταξικού Σχεδίου», που θα λάβει χώρα στην Αίθουσα Μεγάλων Ευεργετών του Λαϊκού Πανεπιστημίου της Εταιρείας των Φίλων του Λαού (Ευριπίδου 12, Αθήνα), την Παρασκευή 18 Απριλίου και ώρα 7μμ-9μμ.
Συμμετέχουν:
Η Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΕΔΔΥ)
Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων
Το Πανελλήνιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων (ΠΑΝΔΟΙΚΟ)
Θα μιλήσουν:
Μιχαήλ Δεκλερής Αντιπρόεδρος του ΣτΕ ε.τ., Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος
Μαρία Καραμανώφ Σύμβουλος Επικρατείας, Μέλος Δ.Σ. του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος
Ιωσήφ Στεφάνου Καθηγητής Χωροταξίας – Πολεοδομίας στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο
Γεώργιος Στουρνάρας Καθηγητής Τμήματος Γεωλογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, Πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Υδρογεωλογίας
Δημήτριος Αθανασούλης Πρόεδρος Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων
Νικόλαος Μπόκαρης Δασολόγος, Πρόεδρος ΠΕΔΔΥ (Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων Δημ. Υπαλλήλων)
Ηλίας Φρυτζαλάς Χωροτάκτης, Εκπρόσωπος ΠΑΝΔΟΙΚΟ (Πανελλήνιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων)
Θα ακολουθήσει Συζήτηση
Η παρακολούθηση της Ημερίδας είναι ελεύθερη
Και πάλι αμμουδιά Φλοίσβος και Φάληρο
EΛΛAΔA
Hμερομηνία δημοσίευσης: 16-04-08
Και πάλι αμμουδιά Φλοίσβος και Φάληρο
Θα αναδιαμορφωθεί όλο το θαλάσσιο μέτωπο ώστε οι πολίτες να έχουν επαφή με την παραλία, σύμφωνα με μελέτη του ΕΜΠ
Του Σπυρου Καραλη
Η διευθέτηση των παραλιακών μετώπων υπήρξε πρωτεύον ζήτημα στις αστικές πολιτικές αρκετών ευρωπαϊκών πόλεων. Είναι ενδεικτικές οι περιπτώσεις του Λίβερπουλ, της Λισσαβώνας, της Αμβέρσας, της Γένοβας, του Μπιλμπάο, κυρίως όμως της Βαρκελώνης όπου με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 η πόλη και οι κάτοικοί της επαναπροσδιόρισαν τη σχέση τους με τη θάλασσα. Δυστυχώς στην Αθήνα, αν και οι ευκαιρίες υπήρξαν, έγινε το αντίθετο και η πόλη αντί να ωφεληθεί αποκόπηκε ακόμη περισσότερο από τον Σαρωνικό. Ωστόσο, μελέτη του Εργαστηρίου Λιμενικών Εργων του ΕΜΠ που εκπονήθηκε κατόπιν πρωτοβουλίας της Υπερνομαρχίας Αθηνών - Πειραιώς έρχεται να επαναφέρει το αίτημα της επανάκτησης του θαλάσσιου μετώπου της και ειδικότερα του τμήματος που δέχτηκε την τελευταία 40ετία τα ισχυρότερα πλήγματα. Ο λόγος για το τμήμα από τον Φλοίσβο μέχρι και το Νέο Φάληρο που σήμερα τείνει να μετατραπεί σ’ έναν από τους μεγαλύτερους σκουπιδότοπους της Αττικής. Στα σχέδια του ΕΜΠ περιλαμβάνεται η συνολική αναδιαμόρφωση της παραλίας με τη μεταφορά νέας άμμου. «Με την τεχνητή παραλία στο υποβαθμισμένο μέτωπο του Φαλήρου, στην εκβολή του Ιλισού, επιχειρούμε να αποκατασταθεί η επαφή και η πρόσβαση των κατοίκων με τη θάλασσα. Πρόκειται για τομή σε θέματα ποιότητας ζωής με τη συνεργασία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης» σημειώνει ο πρύτανης του ΕΜΠ και υπεύθυνος του Εργαστηρίου Λιμενικών Εργων κ. Κωνσταντίνος Μουτζούρης. Η μελέτη που εκπονήθηκε στο πλαίσιο των ΠΚΣΑ (Πρότυπα Καινοτόμα Σχέδια Ανάπτυξης) υποβλήθηκε ήδη στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας προκειμένου να ενταχθεί στο Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση του έργου.
Ο Απρίλιος που διανύουμε έχει ανακηρυχθεί παγκόσμιος μήνας αρχιτεκτονικής τοπίου, της τέχνης ή επιστήμης που ασχολείται με τον αστικό και περιβαλλοντικό σχεδιασμό, δηλαδή αυτό που τόσο ανάγκη έχει μια πόλη σαν την Αθήνα. Ο Φαληρικός όρμος αποτελούσε έναν σπάνιο πόλο αναψυχής και περιπάτου μέχρι και τα μέσα του ’60. Η καταστροφή άρχισε με την κατασκευή του Σταδίου Καραϊσκάκη καθώς και της νέας, πάνω σε προσχώσεις, παραλιακής λεωφόρου, συνεχίστηκε με το Στάδιο Ειρήνης & Φιλίας και ολοκληρώθηκε με τα γήπεδα Μπιτς Βόλεϊ και Τάε Κβον Ντο. Καλλιθέα, Μοσχάτο και Ν. Φάληρο είναι οι περιοχές που πλήρωσαν το βαρύ τίμημα αυτών των επιλογών και μιας γενικότερης αστικής πολιτικής που προτίμησε τσιμεντένιες περιφράξεις από γιγαντιαίους υπερυψωμένους οδικούς κόμβους που απέκοψαν την άλλοτε πανέμορφη παραθαλάσσια περιοχή από τον αστικό χώρο. Και όπως καταγγέλλουν πολίτες-μέλη τοπικών περιβαλλοντικών οργανώσεων «η παραλία όχι μόνον δεν συνιστά χώρο περιπάτου και αναψυχής, αλλά περιοχή παράνομων συναλλαγών και υψηλού κίνδυνου για την ασφάλεια των ανυποψίαστων πολιτών, καθώς έχουν καταγραφεί επιθέσεις, κυρίως σε βάρος νεαρών γυναικών, ληστείες και ξυλοδαρμοί από τύπους του υποκόσμου που συχνάζουν εκεί. «Χρειάζεται να γίνει κατανοητό ότι η συγκεκριμένη υπόθεση δεν έχει τοπικό αλλά υπερτοπικό χαρακτήρα. Δεν αφορά το Μοσχάτο, την Καλλιθέα και το Φάληρο. Αφορά συνολικά την πρωτεύουσα. Εστω και την ύστατη ώρα θα πρέπει να διασώσουμε τη διαχρονική επαφή της Αθήνας με τον Σαρωνικό» σημειώνει ο κ. Απόστολος Αλωνιάτης και καταλήγει. «Για τους κατοίκους των παραλιακών δήμων η πρόταση του ΕΜΠ είναι ελπιδοφόρα. Χρόνια αγωνιζόμαστε για να διασώσουμε τις παραλίες της πρωτεύουσας».
Hμερομηνία δημοσίευσης: 16-04-08
Και πάλι αμμουδιά Φλοίσβος και Φάληρο
Θα αναδιαμορφωθεί όλο το θαλάσσιο μέτωπο ώστε οι πολίτες να έχουν επαφή με την παραλία, σύμφωνα με μελέτη του ΕΜΠ
Του Σπυρου Καραλη
Η διευθέτηση των παραλιακών μετώπων υπήρξε πρωτεύον ζήτημα στις αστικές πολιτικές αρκετών ευρωπαϊκών πόλεων. Είναι ενδεικτικές οι περιπτώσεις του Λίβερπουλ, της Λισσαβώνας, της Αμβέρσας, της Γένοβας, του Μπιλμπάο, κυρίως όμως της Βαρκελώνης όπου με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 η πόλη και οι κάτοικοί της επαναπροσδιόρισαν τη σχέση τους με τη θάλασσα. Δυστυχώς στην Αθήνα, αν και οι ευκαιρίες υπήρξαν, έγινε το αντίθετο και η πόλη αντί να ωφεληθεί αποκόπηκε ακόμη περισσότερο από τον Σαρωνικό. Ωστόσο, μελέτη του Εργαστηρίου Λιμενικών Εργων του ΕΜΠ που εκπονήθηκε κατόπιν πρωτοβουλίας της Υπερνομαρχίας Αθηνών - Πειραιώς έρχεται να επαναφέρει το αίτημα της επανάκτησης του θαλάσσιου μετώπου της και ειδικότερα του τμήματος που δέχτηκε την τελευταία 40ετία τα ισχυρότερα πλήγματα. Ο λόγος για το τμήμα από τον Φλοίσβο μέχρι και το Νέο Φάληρο που σήμερα τείνει να μετατραπεί σ’ έναν από τους μεγαλύτερους σκουπιδότοπους της Αττικής. Στα σχέδια του ΕΜΠ περιλαμβάνεται η συνολική αναδιαμόρφωση της παραλίας με τη μεταφορά νέας άμμου. «Με την τεχνητή παραλία στο υποβαθμισμένο μέτωπο του Φαλήρου, στην εκβολή του Ιλισού, επιχειρούμε να αποκατασταθεί η επαφή και η πρόσβαση των κατοίκων με τη θάλασσα. Πρόκειται για τομή σε θέματα ποιότητας ζωής με τη συνεργασία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης» σημειώνει ο πρύτανης του ΕΜΠ και υπεύθυνος του Εργαστηρίου Λιμενικών Εργων κ. Κωνσταντίνος Μουτζούρης. Η μελέτη που εκπονήθηκε στο πλαίσιο των ΠΚΣΑ (Πρότυπα Καινοτόμα Σχέδια Ανάπτυξης) υποβλήθηκε ήδη στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας προκειμένου να ενταχθεί στο Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση του έργου.
Ο Απρίλιος που διανύουμε έχει ανακηρυχθεί παγκόσμιος μήνας αρχιτεκτονικής τοπίου, της τέχνης ή επιστήμης που ασχολείται με τον αστικό και περιβαλλοντικό σχεδιασμό, δηλαδή αυτό που τόσο ανάγκη έχει μια πόλη σαν την Αθήνα. Ο Φαληρικός όρμος αποτελούσε έναν σπάνιο πόλο αναψυχής και περιπάτου μέχρι και τα μέσα του ’60. Η καταστροφή άρχισε με την κατασκευή του Σταδίου Καραϊσκάκη καθώς και της νέας, πάνω σε προσχώσεις, παραλιακής λεωφόρου, συνεχίστηκε με το Στάδιο Ειρήνης & Φιλίας και ολοκληρώθηκε με τα γήπεδα Μπιτς Βόλεϊ και Τάε Κβον Ντο. Καλλιθέα, Μοσχάτο και Ν. Φάληρο είναι οι περιοχές που πλήρωσαν το βαρύ τίμημα αυτών των επιλογών και μιας γενικότερης αστικής πολιτικής που προτίμησε τσιμεντένιες περιφράξεις από γιγαντιαίους υπερυψωμένους οδικούς κόμβους που απέκοψαν την άλλοτε πανέμορφη παραθαλάσσια περιοχή από τον αστικό χώρο. Και όπως καταγγέλλουν πολίτες-μέλη τοπικών περιβαλλοντικών οργανώσεων «η παραλία όχι μόνον δεν συνιστά χώρο περιπάτου και αναψυχής, αλλά περιοχή παράνομων συναλλαγών και υψηλού κίνδυνου για την ασφάλεια των ανυποψίαστων πολιτών, καθώς έχουν καταγραφεί επιθέσεις, κυρίως σε βάρος νεαρών γυναικών, ληστείες και ξυλοδαρμοί από τύπους του υποκόσμου που συχνάζουν εκεί. «Χρειάζεται να γίνει κατανοητό ότι η συγκεκριμένη υπόθεση δεν έχει τοπικό αλλά υπερτοπικό χαρακτήρα. Δεν αφορά το Μοσχάτο, την Καλλιθέα και το Φάληρο. Αφορά συνολικά την πρωτεύουσα. Εστω και την ύστατη ώρα θα πρέπει να διασώσουμε τη διαχρονική επαφή της Αθήνας με τον Σαρωνικό» σημειώνει ο κ. Απόστολος Αλωνιάτης και καταλήγει. «Για τους κατοίκους των παραλιακών δήμων η πρόταση του ΕΜΠ είναι ελπιδοφόρα. Χρόνια αγωνιζόμαστε για να διασώσουμε τις παραλίες της πρωτεύουσας».
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
